
เหตุจากแบนการ์ตูนกับการจัด'เรท'เนื้อหาทีวี
เหตุจากแบนการ์ตูนกับการจัด'เรท'เนื้อหาทีวี : คอลัมน์ โลกไร้เสา
สืบเนื่องการแบนบางฉากของการ์ตูน ที่ออกอากาศทางช่องรายการทีวีดาวเทียม ทำเอาแฟนการ์ตูนในโลกออนไลน์ ออกโรงวิพากษ์ กสทช. ว่าเป็นเผด็จการ ใช้อำนาจล้นฟ้าล้นแผ่นดิน
เมื่อสัปดาห์ก่อน พ.อ.นที ศุกลรัตน์ รองประธานกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ (กสทช.) ในฐานะประธานกรรมการกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์ (กสท.) ระบุว่า บอร์ด กสท. มีมติลงโทษช่องรายการ Gang Cartoon ของบริษัท โรส มีเดีย แอนด์ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จากกรณีออกอากาศการ์ตูนเรื่อง "Souten no Ken" หรือ "ฤทธิ์หมัดดาวเหนือ ภาค 2" ที่มีเนื้อหาขัดศีลธรรมและลามกอนาจาร
บอร์ด กสท. ได้รับการร้องเรียนว่า การ์ตูนเรื่องดังกล่าว มีฉากที่ตัวละครพูดข่มขู่ให้ตัวละครหญิงถอดเสื้อและมีฉากในลักษณะมีเพศสัมพันธ์ ซึ่งไม่เหมาะกับช่องรายการสำหรับเด็ก ขัดต่อมาตรา 37 พ.ร.บ.ประกอบกิจการวิทยุกระจายเสียงและ กิจการโทรทัศน์ พ.ศ.2551 ที่ว่าด้วยการห้ามออกอากาศรายการที่มีเนื้อหาขัดต่อศีลธรรมอันดี และลามกอนาจาร
สำหรับมาตรา 37 ตาม พ.ร.บ.การประกอบกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์ พ.ศ.2551 นั้น เป็นยิ่งกว่าดาบอาญาสิทธิ์ เพราะมันครอบคลุมไปในทุกเรื่อง ลองอ่านดูรายละเอียดตามข้อกฎหมายข้างล่างนี้
"มาตรา 37 ห้ามมิให้ออกอากาศรายการที่มีเนื้อหาสาระที่ก่อให้เกิดการล้มล้างการปกครองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข หรือที่มีผลกระทบต่อความมั่นคงของรัฐความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของประชาชน หรือมีการกระทำซึ่งเข้าลักษณะลามกอนาจาร หรือมีผลกระทบต่อการให้เกิดความเสื่อมทรามทางจิตใจหรือสุขภาพของประชาชนอย่างร้ายแรง
"ผู้รับใบอนุญาตมีหน้าที่ตรวจสอบและให้ระงับการออกอากาศรายการที่มีลักษณะตามวรรคหนึ่ง หากผู้รับใบอนุญาตไม่ดำเนินการ ให้กรรมการซึ่งคณะกรรมการมอบหมายมีอำนาจสั่งด้วยวาจา หรือเป็นหนังสือให้ระงับการออกอากาศรายการนั้นได้ทันที และให้คณะกรรมการสอบสวนข้อเท็จจริงกรณีดังกล่าวโดยพลัน
ในกรณีที่คณะกรรมการสอบสวนแล้วเห็นว่าการกระทำดังกล่าวเกิดจากการละเลยของผู้รับใบอนุญาตจริง ให้คณะกรรมการมีอำนาจสั่งให้ผู้รับใบอนุญาตดำเนินการแก้ไขตามที่สมควร หรืออาจพักใช้หรือเพิกถอนใบอนุญาตก็ได้"
ปฏิกิริยาต่อการใช้อำนาจตามมาตรา 37 มีเสียงสะท้อนมาจากหลายภาคส่วน ซึ่งส่วนใหญ่ไม่เห็นด้วยกับมติ กสท. ในเรื่องการใช้มาตรา 37 กับรายการการ์ตูนในทีวีดาวเทียมช่องหนึ่ง
ด้วยเหตุนี้ จึงมีผู้เสนอจัด "เรท" ความเหมาะสมของเนื้อหาแทน หรือใช้แนวทางสากลคือ Watershed หรือ Safe Habor ซึ่งไม่ใช่เนื้อหาต้องห้ามสำหรับทุกคน หาก กสท. จะกำหนดช่องใดว่าเป็นช่องเด็กต่ำกว่า 18 ก็ต้องบอกกฏนี้ล่วงหน้ากับผู้ประกอบการ
วันจันทร์ที่ 2 กันยายน 2556 กสท.จะได้พิจารณาร่างแนวทางการจัดระดับความเหมาะสมของรายการโทรทัศน์ หรือการจัดเรท ตามประกาศ กสทช. เรื่อง หลักเกณฑ์การจัดทำผังรายการสำหรับการให้บริการกระจายเสียงหรือโทรทัศน์ พ.ศ.2556
สุภิญญา กลางณรงค์ กรรมการ กสทช. กล่าวว่า มติ กสท.ที่ผ่านมา ได้มอบหมายให้คณะอนุกรรมการด้านผังรายการและเนื้อหารายการ และคณะอนุกรรมการส่งเสริมการกำกับดูแลกันเองจัดประชุมกลุ่มย่อย(Focus Group) เพื่อหาแนวทางการจัดระดับความเหมาะสมรายการโทรทัศน์ และได้นำข้อสรุปความคิดเห็นเข้าที่ประชุม กสท. เพื่อหาแนวทางที่ชัดเจนมากขึ้น ในการขยายรายละเอียดของความเหมาะสมการจัดอันดับเนื้อหารายการ ตาม ที่แบ่งระดับความเหมาะสม 6 ระดับไว้ ดังนี้
"ป" รายการสำหรับเด็กปฐมวัย อายุ 3 - 5 ปี
"ด" รายการสำหรับเด็ก อายุ 6 - 12 ปี
"ท" รายการสำหรับผู้ชมทุกวัย
"น 13" รายการที่เหมาะกับผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปีขึ้นไป ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า13ปี ควรได้รับคำแนะนำ
"น 18" รายการที่เหมาะกับผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 18 ปีขึ้นไป ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า18ปี ควรได้รับคำแนะนำ
"ฉ" รายการเฉพาะไม่เหมาะสำหรับเด็กและเยาวชน
บอร์ด กสท.หวังว่า แนวทางการจัดเรทมีความชัดเจนขึ้น และจะรู้ว่าเรท แต่ละประเภทมีลักษณะแบบไหนอย่างไรบ้าง ที่จะเป็นมาตรฐานกำหนดเรทให้เหมาะสมกับรายการทีวีประเภทต่างๆ อย่าง ฟรีทีวี เคเบิลทีวี และทีวีดาวเทียม รวมทั้งในอนาคตช่องทีวีประเภทเด็ก เยาวชนและครอบครัว
"สุภิญญา" กล่าวว่า ตนไม่เห็นด้วยกับการใช้มาตรา 37 พรบ.ประกอบกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์ พ.ศ.2551 แบบพร่ำเพรื่อ และไม่เห็นด้วยกับการแบนหรือเซ็นเซอร์จินตนาการ แต่เห็นด้วยว่าการจัดเวลาออกอากาศและวางมาตรฐานระดับความเหมาะสมของเนื้อหาคือทางออกระหว่างเสรีภาพสื่อกับความรับผิดชอบในการคุ้มครองเด็กและเยาวชน
วิธีคิดการแบนหนัง แบนละคร เป็นวัฒนธรรมการใช้อำนาจในที่ "อดีตข้าราชการ" คุ้นชินกันมานาน ซึ่งเมื่อคนเหล่านี้ได้มากำกับดูแลสื่อ ก็ยังรับเอาวัฒนธรรมอำนาจนิยมแบบนี้มาใช้
จึงไม่แปลกที่ กสทช. จะโดนสาวกการ์ตูนสวดยับ พร้อมทั้งมีการพาดพิงวงการละครในบ้านเรา ที่มักมีฉากทางเพศอย่างโจ๋งครึ่ม การตบตีแย่งผู้ชาย และนำมาเปรียบเทียบกับการ์ตูนบางเรื่อง ที่ยังให้แง่คิดดีกว่าละครที่ฉายอยู่ทางฟรีทีวีเสียอีก
.......................................
(หมายเหตุ เหตุจากแบนการ์ตูนกับการจัด'เรท'เนื้อหาทีวี : คอลัมน์ โลกไร้เสา)