มองผ่านเลนส์คม : ผู้ชาย... ผู้ชาย... ผู้ชาย... | คมชัดลึก

          เป็นผู้จัดละครมาหลายปี โจทย์เดียวที่ตีเท่าไหร่ก็ไม่แตก คือทำละครอย่างไรถึงจะได้กลุ่มคนดูที่เป็นผู้ชาย ทำให้ตลอดเวลาที่ผ่านมาต้องคอยสังเกตสังกาว่าคนกลุ่มนี้เขาชอบทำอะไร เมื่อรวมกลุ่มกันแล้วพูดคุยกันเรื่องอะไร เทคโนโลยีแบบไหน กิจกรรมอะไรที่ดึงดูดสมาธิของคนดูกลุ่มนี้ไว้ได้ ซึ่งยากมากเพราะมันเปลี่ยนตลอด คาดว่านี่เป็นสิ่งที่ฝังอยู่ในดีเอ็นเอของผู้ชายว่าพวกเขาจะไม่อยู่กับอะไรซ้ำเดิมนานๆ!!!

          แต่ล่าสุดค่ะหญิงยศได้ยิน ได้เห็น และได้ฟังคำบ่นจากบรรดาเพื่อนสาวทั้งหลายเกี่ยวกับพฤติกรรมเสพติดล่าสุดของบรรดาหนุ่มๆ เรียกว่าทุกวัยเลยก็ว่าได้ค่ะ นั่นก็คือ การเสพติดเกมออนไลน์

          ฟังดูไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่แต่พฤติกรรมมันแปลกไปจริงๆ ค่ะ เพื่อนสาวของหญิงยศที่เคยแอบเช็กมือถือของแฟนแล้วเจอเบอร์แปลกๆ หรือข้อความหวานจ๋อยจากชะนีน้อยแปลกหน้า มาวันนี้กลับเจอแต่ข้อความจากบรรดากลุ่มแก๊งหนุ่มฉกรรจ์ด้วยกันส่งมาบอกว่า         

          “เฮ้ย ตอนนี้ตูเปิดขายไอศกรีมด้วยแล้ว ว่างก็แวะมาซื้อด้วย” หรือ “มึงสมัครเฟซบุ๊กเหอะ มันจะได้ขึ้นเตือนตลอดไงว่าใครขายอะไรใหม่ๆ มั่ง เดี๋ยวตามไม่ทันนะเว้ย”

          เอ่อ...จริงจังกันไปไหมคะ พูดถึงเรื่องเกมบนเฟซบุ๊กนี่ก็เหมือนกัน หลังมานี้สเตตัสของเพื่อนหลายๆคนจะขึ้นบ่นและก่นด่าบรรดาพวกที่ส่งมาชวนให้เล่นเกม จากสถิติที่เห็นนั้นพวกที่บ่นคือผู้หญิง ส่วนพวกที่ส่งคือผู้ชาย!!!

          ล่าสุดเหตุเกิดขึ้นสดๆ ร้อนๆ ในคืนวันศุกร์ที่ออฟฟิศของหญิงยศเอง หลังจากที่ทีมงานของน้องชายแท้ๆ ของหญิงยศประชุมเรื่องคิวถ่ายทำละครกันเสร็จเรียบร้อยแล้วนั้น แทนที่จะเห็นบรรดาหนุ่มๆ เขากระตือรือร้นที่จะออกไปเริงร่าท้าราตรีในคืนสุดสัปดาห์ กลับกลายเป็นว่าพวกเขารวมตัวกัน ให้แม่บ้านไปซื้อเครื่องดื่มเข้ามาให้ แล้วลงนั่งก้มหน้าไม่พูดไม่จา

          บางคนถือไอแพด บางคนถือไอโฟน แล้วเล่นเกมแข่งขันกันอย่างเมามัน มีทั้งอายุยี่สิบกว่าๆ สามสิบกว่าๆ จนเกือบจะห้าสิบก็ยังทำพฤติกรรมเดียวกันหมด เดินเข้าไปหาก็ไม่มองหน้า พูดด้วยก็ไม่มีเสียงตอบรับ

          นักแสดงเด็กๆ ที่หญิงยศสนิทสนมด้วยก็มาเล่าให้ฟังว่าเมื่อคืนตอนตีสี่ เพราะรวมตัวกับเพื่อนอีกสามคนมานั่งเล่นเกมด้วยกัน เหล้าแทบไม่ได้แตะเพราะไม่มีเวลาว่างจะโงหัวขึ้นมา

          เดี๋ยวนี้เวลาไปแอบฟังหนุ่มเขาคุยกันไม่ได้มีเรื่องของสัดส่วนสาวๆ หรือเบอร์โทรศัพท์อีกแล้ว มีแต่เรื่องของคะแนน สกอร์ ต้องทำงานหนักเพื่อเก็บตังค์ไปซื้อของในร้านเพื่อน (แหม ชีวิตจริงขยันได้สักครึ่งก็ดีสินะ)

          ในกองถ่ายละครก็เช่นกัน นักแสดงหญิงไม่เท่าไหร่แต่นักแสดงชายเป็นเอามาก ก้มหน้าก้มตาจนต้องเอาแส้มาเฆี่ยนโบยให้ไปท่องบท ในฐานะชะนีน้อยกลอยใจ ไม่แน่ใจจริงๆ ว่าควรจะดีใจหรือเสียใจดี ที่เดี๋ยวนี้หนุ่มๆ เขาหันมาเอาจริงเอาจังกับพฤติกรรมติดหนึบอันนี้

          ดีใจเพราะพวกเขาไม่สนหญิง ไม่ออกนอกบ้าน แต่เสียใจเบาๆเพราะเขาก็ไม่คุยกับเราอยู่ดี หันซ้ายหันขวาว่าจะเอาพฤติกรรมของกลุ่มคนดูกลุ่มนี้ไปรายงานผู้บริหารของช่อง แต่พอเปิดประตูห้องประชุมที่มีผู้บริหารหนุ่มรุ่นใหญ่นั่งรวมกันอยู่เข้าไป....

          เอ๊า... พฤติกรรมเดียวกับที่บ้านเลยว่ะ!!!
.......................................
(หมายเหตุ ผู้ชาย... ผู้ชาย... ผู้ชาย... : คอลัมน์ มองผ่านเลนส์คม โดย... จ๋า ยศสินี ณ นคร)