ขอบคุณ...อีแพง | คมชัดลึก

          ตอนนี้แฟนๆ “บ่วง” คงกำลังรอซ้ำเติมอีแพงที่ท้องลมๆ แล้งๆ อยู่ บางคนอาจถึงขั้นแอบโล่งใจที่นางไม่ท้อง จะด้วยเหตุผลไหนก็ไม่แน่ ระหว่างสงสารคุณชื่นกลิ่น ภรรยาตัวจริง หรือสงสารว่าถ้าลูกนางเกิดมาจะกลายเป็นเยาวชนแบบไหน เนื่องจากมีแม่เป็นอีแพง!!
 
          การปรากฏตัวทำความรู้จักกับพี่น้องชาวไทยทั้งประเทศของอีแพง ให้อะไรกับเรากันบ้าง นอกจาก
                    โอม...ให้ช้างลืมโขลง
                    โอม... ให้โขลงลืมไพร
                    โอม... ให้มันร้อนเร่า
                    โอม... ให้มันรักใคร่
                    โอม... ให้มันอยู่มิได้
 
          คาถาบทนี้อีแพงท่องไว้เรียกผู้ชายให้อยู่หมัด เลยแอบคิดไปว่า ถ้าคาถานี้เรียกอย่างอื่นได้คงดี คล้ายๆ คาถาเรียกปลาของพระสังข์ ที่อย่างน้อยก็เอาไปใช้ให้เป็นประโยชน์กับปากท้อง... แต่ก็นั่นแหละ ในเมื่อมันเป็นเรื่องของอีแพง เราคงไม่หวังให้นางคิดเป็น เพราะตั้งแต่ดูมา ยังสงสัยไม่หายว่า นิสัยเยี่ยงนี้อีแพงได้จากใครมา?? จะว่าไปแม่ของเธอก็ดูเป็นคนดีใช้ได้ แต่อะไรทำให้แพงเป็นเยี่ยงนี้??
 
          สำหรับอ้อม แพงทำให้รู้สึกว่า ถูกแล้วที่ “บุญคุณต้องทดแทน” แต่แพงจ๊ะที่แพงทำมันแรงเกินไป... การที่คุณหลวงเคยช่วยชีวิตแพงไว้ มันก็ถูกที่แพงจะรู้จักขอบคุณ ระลึกถึง พร้อมทำประโยชน์เพื่อท่าน แต่นี่แพงเล่นเสนอตัว เพราะเห็นว่าคุณหลวงมีพร้อม ทั้งหน้าตาและฐานะ แล้วเอาข้ออ้างความกตัญญู อยากตอบแทน มาเป็นจุดเริ่ม ทั้งที่แพงอยากเป็นเมียคุณหลวงเพื่อยกระดับตัวเอง มันไม่ใช่แล้วหละแพง
 
          แพงยังสอนอ้อมอีกว่า “ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น” มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ เพราะแพงเพียรพยายามทำทุกอย่าง แต่คุณหลวงก็ไม่สน  จนสุดท้ายมาจบลงที่ได้เจอหมอผีเจ้าของคาถา โอมม... นั่นแหละค่ะ ที่ทำให้การได้ครอบครอง (หรือจะใช้คำว่า ควบคุม) คุณหลวงของแพงสำเร็จจริง แต่มันไม่ใช่ความสำเร็จที่น่าชื่นชมสักนิด  เพราะแพงใช้วิธีแบบ ไม่ได้ด้วยเล่ห์ต้องเอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยมนต์ต้องเอาด้วยคาถา
 
          ที่สำคัญ มันไม่ได้ทำให้เขารักแพงจริงๆ ซะหน่อย
 
          แพงยังสะท้อนแง่มุมของ “คนเป็นแม่” ให้เราเห็นอีกด้วยนะคะ ไม่ว่าแม่ของแพงเอง ที่เมื่อเห็นนิสัยลูกที่มักใหญ่ใฝ่สูง ไม่รู้กตัญญูกับเจ้านาย เอาชนะคะคานผู้มีพระคุณ ทำให้แม่แทบไม่อยากเห็นหรือสนทนากับแพงด้วยซ้ำ คนเป็นแม่คงทั้งปวดใจ เสียใจ และละอายใจ ที่เลี้ยงลูกให้เป็นคนดีไม่ได้
 
          แล้วยังความเป็นแม่ของคุณหญิงอบเชย ซึ่งแพงต้องปะทะกับคุณหญิงบ่อยมาก เนื่องมาจากคุณชื่นกลิ่นผู้เป็นลูกสาวคุณหญิง ภรรยาเอกของคุณหลวงนั้นช่างบอบบาง จนถึงขั้นที่เรียกว่าไม่เข้มแข็งเอาเลย อ้อมว่าเวลาเจอปัญหา เราเสียใจ ตกใจ ร้องไห้ ได้นะคะ แต่อยากให้คุณชื่นทำแค่พอประมาณ เพราะในฐานะคนดู ตัดภาพมาเราจะเห็นคุณหญิงอบเชยนั่งหน้าหมองร้องไห้อยู่ลับหลัง เพราะสงสารลูกที่นอนแบ็บอยู่บนเตียงบ่อยๆ อยากให้คุณชื่นได้รู้มั่งว่าแม่ของเธอต้องปล่อยของ ปล่อยคำที่ไม่น่าฟังออกไปไม่รู้ตั้งเท่าไหร่เพื่อปกป้องลูก หนักข้อเข้าถึงขั้นไปยืนเผาพริกเผาเกลือ สาปแช่ง จนดูเสียจริตผู้ดีหมด... นั่นก็เพราะความรักของแม่ที่มีต่อลูก พอเห็นแบบนี้บ่อยๆ อ้อมพาลจะเซ็งคุณชื่นเอาก็มีค่ะ ว่าถ้าเธอลุกขึ้นมาเข้มแข็งซักนิด ชีวิตทุกคนคงดีกว่านี้
 
          มีอยู่หลายครั้งที่นึกอยากจะไปฟ้องแม่ของคุณหลวงให้มันรู้แล้วรู้รอด ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่มีใครขี่ม้าสามศอก ไปบอกสักคน จนวันที่อีแพงตะโกนด่าลั่นบ้าน จับใจความได้ประมาณว่า คุณหญิงอบเชยคงต้องยอม เนื่องจากทำอะไรคนอย่างอีแพงไม่ได้ เพราะคุณหญิงมีหัวโขนอยู่ เดี๋ยวใครรู้เรื่องในบ้านจะไม่งาม จะต้องอายเขาไปทั่ว
 
          ฟังแล้วเลยคิดว่า  เออเนอะ ถ้าคุณหญิงอบเชยถอดหัวโขนออกซสักนิด การแก้ปัญหาอาจจะง่ายขึ้น บางทีการที่เอาแต่ระวังว่าคนนอกจะคิดยังไงกับเรา จนไม่ได้ดูว่าตอนนี้ใจเรามันเป็นยังไง  มันอาจจะเป็นปัญหาระยะยาวกว่า
 
          สำหรับอ้อมระยะนี้ก็ขอบคุณอีแพงนี่แหละค่ะที่ยังไม่ยอมไปผุดไปเกิด ออกมาโชว์นิสัยเสียๆ ให้เราได้เห็น แล้วทำให้เราได้ check list ว่า เอ๊ะ... ที่เห็นในทีวีนี่อีแพง หรือ ตูเองหว่า
.............................
(หมายเหตุ ขอบคุณ...อีแพง : คอลัมน์ ทีวีสีรุ้ง โดย... สุนิสา สุขบุญสังข์)