ซอขาดสาย
ซอขาดสาย:คมเคียวคมปากกา โดย.. ไพวรินทร์ ขาวงาม
เขียนต้นฉบับวันพุธที่ ๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๔ แรม ๑๔ ค่ำ เดือน ๑๑
ขาดช่วงไปศุกร์หนึ่งครับ สำหรับการพูดถึงเรื่องราวของ “จรัลในดวงใจ” ด้วยสถานการณ์น้ำท่วมที่หนักหนาและต่อเนื่องหลายสัปดาห์ ผมอยู่ภาคอีสานในจุดที่ไม่ประสบภัยน้ำท่วม ติดตามข่าวสารทุกวันด้วยความเป็นห่วงทุกคนทุกฝ่ายที่เขาประสบความเดือดร้อน หลายต่อหลายคนก็เป็นเพื่อนพ้องน้องพี่กัน ได้แต่นึกภาพการขนข้าวของ-หนังสือขึ้นสู่ที่สูง และช่วยเหลือคนในครอบครัวลอยคอหาที่ปลอดภัย หลายคนรอดชีวิต แต่สูญเสียสิ่งของมีค่าอย่าง หนังสือ เอกสาร ต้นฉบับ ภาพเขียน ฯลฯ ชนิดที่ต้องหลั่งน้ำตา
ได้แต่เอาใจช่วยให้การแก้ปัญหา การช่วยเหลือ ได้ดำเนินไปพร้อมกับวิกฤติการณ์ ซึ่งไม่เพียงแต่การเผชิญหน้ากับสิ่งที่กำลังถาโถมเข้ามา ยังต้องเตรียมเผชิญกับสิ่งที่จะตามมาในวันข้างหน้าอีกหลายวัน อีกหลายเดือน อีกหลายปี กับผลกระทบทางสังคม เศรษฐกิจ การเมือง วัฒนธรรม วิถีชีวิต ทั้งในระดับชาติและระดับบุคคลครอบครัว...
ครับ ชีวิตที่ใช้ไป หัวใจที่เหลืออยู่ ต้องฟื้นฟูเยียวยากันไป การอ่านหนังสือ การดูหนัง การฟังเพลง ก็จะเป็นช่องทางหนึ่งสำหรับชีวิตจิตใจ แม้ในยามบ้านเมืองโกลาหลกับอุทกภัยคล้ายภาวะสงคราม
วันที่ ๑๐ ตุลาคม ผมเดินทางออกจากกรุงเทพมหานคร วันนั้นฝนตกหนัก เราใช้เวลาจากย่านรามอินทรา กว่าจะพ้นย่านรังสิตก็ร่วม ๓ ชั่วโมง ขอบถนนเริ่มเจิ่งน้ำ ผมรู้สึกว่าหนักแน่งานนี้ หนักหนานักหนอน้ำ...เหมือนว่าจะพยากรณ์ล่วงหน้าได้ เพื่อนผู้ขับรถบอกประมาณว่าเศรษฐกิจจะตกต่ำ คนจะตกงาน อาชญากรรมจะตามมาอีกหลายรูปแบบ ทว่า...ระหว่างที่เราวิตกกังวลกันอยู่นั้น โสตประสาทของเรากำลังฟังเพลงชุด “จรัลใจดวงใจ” ที่ผมเพิ่งได้รับมาจาก พยัต ภูวิชัย
เราเปิดฟังซ้ำไปซ้ำมา จนพ้นจากรังสิต ผ่านวังน้อย ผ่านสระบุรี แวะพักเหนื่อยที่ลำตะคอง...เพลงที่เปิดฟังไป ขณะเราพูดคุยกันไป ได้รสชาติอีกแบบ มันกล่อมเราให้คลี่คลายโดยไม่รู้ตัว...
๑.บทกวี "ไปดีเถิดจรัล" เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ๒."คิดถึงจรัล" สุรชัย จันทิมาธร ๓."ซอขาดสาย" อะคูสติก สุนทรี เวชานนท์ ๔."จากเพลงของพ่อถึงเพลงของลูก" ไตรศุลี มโนเพ็ชร ๕."ลุงใจดี" อะคูสติก ลานนา คัมมินส์ ๖."คือคนช่างฝัน คือจรัล คือลานนา" คณาคำ อภิรดี ๗.บทกวี "จรัลในดวงใจ" ไพวรินทร์ ขาวงาม ๘."วันนี้ยังมีจรัล" ฝน ธนสุนทร ๙."จรัลในดวงใจ" พยัต ภูวิชัย, นรเศรษฐ หมัดคง, คณาคำ อภิรดี ๑๐."คนช่างฝัน" อุเทน พรหมมินทร์ ๑๑."ร้อยใจมากราบครู" เซปิง ไชยสาส์น ๑๒."ลุงใจดี" รี-โปรดิวซ์ ลานนา คัมมินส์ ๑๓."ซอขาดสาย" รี-โปรดิวซ์ สุนทรี เวชานนท์ ๑๔."อื่ิออาลัย ไปดีเถิดจรัล" พยัต ภูวิชัย
เป็นการร้อยเรื่องราวจากคนกวีและคนดนตรี รำลึกถึง จรัล มโนเพ็ชร นี่เป็นแผ่นที่ผลิตมาเพื่อเป็นที่ระลึกในงาน “จรัลในดวงใจ” ส่วนฉบับวางจำหน่ายเผยแพร่นั้น คงต้องรอทางคุณพยัต เพราะเขาเป็นผู้ดำเนินเรื่องนี้มาแต่ต้น ฟังมาว่า-ทั้งเหนื่อย ทั้งสุข และเรียกน้ำตา...
เรียกน้ำตา...เพราะมีหลายต่อหลายเพลงที่คำร้อง ทำนอง และการขับร้อง ได้อารมณ์อย่างยิ่ง โดยเฉพาะเพลง “ซอขาดสาย” น้ำเสียงของ สุนทรี เวชานนท์ เพลง “ลุงใจดี” น้ำเสียงของ ลานนา คัมมินส์ ซึ่งน้ำเสียงการร้องเพลงของแม่ลูกคู่นี้ ย่อมเป็นที่ประจักษ์อยู่แล้ว
“ซอขาดสาย” - “ซอขาดสาย เหมือนใจจะขาด...” เสียงของสุนทรีในวันนี้แหบก้องในลำคอ ผู้แต่งเพลงและทำดนตรีตัดสลับไปยังเสียง “สาวเจียงใหม่” ครั้งแรกของเธอ แล้วตัดกลับมาที่เสียงวันนี้ “ฉันยังคงร้องเพลง แม้ไม่มีเธออยู่...” ว่ากันว่า-ตอนบันทึกเสียงเพลงนี้ ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างเกินกลั้นน้ำตา
“ลุงใจดี” - “ในบางทีชีวิตก็สั้นเกินไป ใครบางคนหล่นหายแค่เพียงพริบตา ฉันมีเรื่องราววันเยาว์วัย ฉันมีลุงใจดีที่รักฉัน...” หลานลานนา ร้องเพลงถึงลุงจรัล ด้วยน้ำเสียงนักร้องสาวสมัยใหม่ ได้อารมณ์บาดลึก “จะเติมบรรทัดที่ขาดหาย ให้เต็มความหมาย ด้วยความรักของลุง เคยนั่งตักลุง ฟังเพลงของลุง วันนี้...จะร้องเพลงให้ลุงฟัง...”
อีกเพลงคือ “จากเพลงของพ่อถึงเพลงของลูก” น้ำเสียงของ ไตรศุลี มโนเพ็ชร ลูกชายของจรัล...
ครับ ขอเล่าต่อศุกร์หน้า...