เสมอเสมือนวันนี้ยังมี 'จรัล' | คมชัดลึก

ทีละใบ  ทีละใบ  ใบไม้ร่วง
ทีละดวง  ทีละดวง  ดวงดาวดับ
ทีละใจ  ทีละใจ  ดวงใจลับ
ทีละเทียน วาววับ  แล้วดับเทียน

ช่วงชีวิตชั่ววูบจูบชีวิต
ขณะน้อยขณะนิดชีวิตเปลี่ยน
มาเยือนโลกโบกบุปผามาเยี่ยมเยียน
มาอบอวลนวลเนียนห้วงคำนึง

มาประกาศข่าวสารของล้านนา
มาแต่งแต้มชีวิตชีวาของคิดถึง
มาซอร่ำคำร้องทำนองของลึกซึ้ง
มากล่อมโลกชีวิตหนึ่งมินานยาว

เป็นคำเมืองคำหมายของคำม่วน
เป็นคำหอมคำหวนของห้วงหาว
เป็นคำซึ้งคำเศร้าของเงาดาว
เป็นคำหนุ่มคำสาวสกาวดิน

เป็น  “จรัล  มโนเพ็ชร”  เมล็ดฝัน
เป็นหนึ่งพืชหนึ่งพันธุ์ของพื้นถิ่น
เป็นหนึ่งเพาะหนึ่งผลเพื่อยลยิน
เป็นหอมเอย...หอมกลิ่นดวงดอกไม้

เบ่งบาน…เบิกบาน…บานสลอน
หมู่ภมร…มวลภมร…ล้วนอ่อนไหว
สังขารเป็นปุบปับก็ดับไป
อันเคยมีสดใหม่ก็ไม่มี

เหลือก็แต่ชีวีอีกชีวิต
ชีพแห่งเพลงเหนือสถิต  ณ  ที่นี่
ณ  ใจข้า  ณ  ใจใคร  ในปฐพี
เสมอเสมือนวันนี้ยังมี  “จรัล”

ไพวรินทร์  ขาวงาม
อาลัย  จรัล  มโนเพ็ชร
กันยายน  ๒๕๔๔

++++++++++++++++++
จรัลในดวงใจ
(วันนี้ยังมีจรัล)

ด้วยคำร้อง  โดยทำนอง ของหัวใจ
ดวงดอกไม้  ก็ผลิมวล  สวนสะพรั่ง
ด้วยน้ำคำ  โดยเนื้อคำ  ลำนำพลัง
ฝูงนกฟ้า  ก็เฝ้าฟัง  เพลงแผ่นดิน

ด้วยคำร้อง  โดยทำนอง  ของล้านนา
ทุ่งดอกหญ้า  ทุกป่าภู  รู้ทั้งสิ้น
ด้วยละออง  แสงสีทอง  ของศิลปิน
ส่องคำเมือง  อวลท้องถิ่น  อาบดินดาว

ด้วยคำร้อง  โดยทำนอง  ของความรัก
อกตระหนัก  สักชาติหนึ่ง  ถึงร้อนหนาว
ด้วยพิสูจน์  ฝันพิสุทธิ์  ผุดผ่องพราว
หอมกลิ่นข้าว  ลูกข้าวนึ่ง  ถึงเมืองไกล

ด้วยคำร้อง  โดยทำนอง  ของช่างฝัน
ด้วยดนตรี  แด่รางวัล  อันยิ่งใหญ่
ด้วย “จรัล  มโนเพ็ชร”  พิเศษใจ
เหนือ - กลาง - ใต้ - อีสาน...ยัง  ฟังเพลงจรัล!
ทั่วถิ่นไทย  ณ วันนี้  ยังมีจรัล!

ไพวรินทร์  ขาวงาม
รำลึก จรัล  มโนเพ็ชร
กันยายน ๒๕๕๔