ประวัติ "โอ๊ต บางแพ" เซียนพระชื่อดัง เคยรอดตายปาฏิหาริย์ เพราะ "พระกริ่ง" | คมชัดลึก

 

กำลังเป็นเซียนพระชื่อดัง ที่หลายคนอยากทำความรู้จัก สำหรับ "โอ๊ต บางแพ" หลังไปออกโหนกระแส พิพาทเกี่ยวกับความแท้ของ "เหรียญหลวงปู่ทวด รุ่นเลื่อนสมณศักดิ์ ปี 2508 เนื้อทองคำ" กับเซียนพระชื่อดัง "บอย ท่าพระจันทร์"

 

ประวัติ "โอ๊ต บางแพ"

• นายอาทิตย์ นวลมีศรี (ชื่อจริง)
• ปัจจุบันอายุ 46 ปี
• เป็นคนภาคใต้
• การศึกษา พระปฐมวิทยาลัย และ วิทยาศาตร์ทั่วไป ที่ รามคำแหง
• อยู่ในวงการเซียนพระ 25-26 ปี 

 

"โอ๊ต บางแพ" ในอดีตเคยเป็นคอลัมนิสต์นิตยสารพระเครื่อง นามปากกา โอ๊ต ลูกแก , ผู้เขียนหนังสือ "คัมภีร์พระเครื่องเมืองราช" , ประธานชมรมพระเครื่องเพื่อนพ้องน้องพี่ภาคตะวันตก และเป็นเจ้าของตลาดนัดพระเครื่องภาคตะวันตก (ตลาดกอบกุล จังหวัดราชบุรี) ที่มีชื่อเสียง 

 

นอกจากนี้ "โอ๊ต บางแพ" ยังเป็นแกนนำกลุ่ม "สันขวาน" เผยแพร่ความรู้เรื่องพระเครื่องผ่านโซเชียลมีเดีย และเป็นผู้พัฒนาแอปพลิเคชัน "SK Check" ระบบตรวจพระเครื่องออนไลน์ ตรวจเช็กพระเครื่องแท้-ปลอม โดยผู้ใช้สามารถส่งรูปพระเครื่องเพื่อประเมินโดยเซียนพระหรือผู้เชี่ยวชาญ

 

 

 

"โอ๊ต บางแพ" รอดตายปาฏิหาริย์ เมื่อปี พ.ศ. 2542 โดยเจ้าตัวเล่าในรายการตีสิบเดย์ ขณะที่ยังเป็นนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง โอ๊ตได้รับพระกริ่งหนึ่งองค์จากคุณตา และนำไปเลี่ยมทองแขวนติดตัวไว้เสมอ วันหนึ่งขณะที่กำลังวิ่งข้ามถนน 4 เลนหน้ารามคำแหงในช่วงที่ฝนตก โอ๊ตถูกรถตู้โดยสารที่วิ่งมาด้วยความเร็วสูงชนเข้าอย่างจังโดยที่รถไม่ได้เบรกเลย

 

ทำให้ร่างของโอ๊ตลอยไปตกอยู่บนเกาะกลางถนน และหน้ารถตู้ยุบเป็นรูปทรงของร่างกาย ทุกคนที่เห็นเหตุการณ์ต่างคิดว่าต้องบาดเจ็บสาหัสหรือเสียชีวิตแล้ว แต่ปรากฏว่าโอ๊ตกลับได้รับบาดเจ็บเพียงรอยถลอกเล็กน้อยเท่านั้น เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้เชื่อในพุทธคุณของพระเครื่องที่แขวนอยู่บนคออย่างสุดหัวใจ

 

จากเหตุการณ์เฉียดตายครั้งนั้น ทำให้ "โอ๊ต บางแพ" มีความศรัทธาเพิ่มยิ่งขึ้น เมื่อได้กลับไปทำอาชีพค้าขายอาหารทะเล ทุกครั้งที่ของเหลือขายไม่หมด โอ๊ตจะหยิบพระกริ่งขึ้นมาอาราธนาขอพร และทุกครั้งก็จะมีคนมาเหมาสินค้าไปจนหมดอย่างน่าอัศจรรย์ เหตุการณ์เหล่านี้เกิดขึ้นซ้ำๆ จนทำให้ตัดสินใจเปลี่ยนความชอบและความศรัทธามาเป็นอาชีพเซียนพระอย่างเต็มตัว

 

โดย "โอ๊ต บางแพ" เผยว่า หัวใจของการเป็นนักสะสมคือการศึกษา เขาเริ่มต้นจากการหาพระเครื่องเพื่ออวดกันในหมู่เพื่อนฝูงไม่ใช่เพื่อการค้า เพราะความสุขของเขาคือการได้เห็นพระสวยๆ และการได้รับการยอมรับในสังคมเซียนพระ เขาค้นพบว่าการมีความรู้ที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับที่มาที่ไปของพระเครื่องและประวัติของเกจิอาจารย์ผู้สร้างนั้น คือสิ่งที่สร้างความมั่นใจและคุณค่าที่แท้จริง ไม่ใช่แค่การดูว่าพระนั้นเป็นของแท้หรือของเก๊เพียงอย่างเดียว