รู้จัก ประวัติ พ่อท่านชอบ วัดจำปาวนาราม เกจิอาจารย์ แห่ง นครศรีธรรมราช

ในแวดวง ครูบาอาจารย์ และ นักสะสมพระเครื่อง ประเภทของดี ที่คนรู้จักในวงแคบ โดยเฉพาะ ในพื้นถิ่นแดนใต้ นามของ พ่อท่านชอบ โชติธมฺโม แห่ง วัดจำปาวนาราม อ.ทุ่งสง จ.นครศรีธรรมราช ก็เป็นชื่อ ที่มองข้ามไม่ได้ เพราะท่าน ได้รับฉายา เสือเฒ่าแห่งนคร วิชาอาคมเข้มขลัง ทั้งเมตตามหานิยม และ แคล้วคลาด คงกระพันชาตรี ตามแบบฉบับ ครูสายใต้ แม้ในปัจจุบัน พ่อท่านชอบ จะมรณภาพไปแล้ว แต่วัตถุมงคล พระเครื่อง รวมทั้ง เครื่องราง ต่าง ๆ ที่ท่านได้จัดสร้างไว้ ยังคงมีการกล่าวถึงพุทธคุณอยู่อย่างต่อเนื่อง 

สำหรับประวัติของ พ่อท่านชอบ โชติธมฺโม มีนามเดิมว่า นายชอบ ไชยฤทธิ์ เกิดวันอังคารที่ ๑14 สิงหาคม พ.ศ. 2471 มีบิดาชื่อ นายชุ่ม ไชยฤทธิ์ มีมารดาชื่อ นางศีล ไชยฤทธิ์ มีพี่น้องร่วมบิดามารดาทั้งหมด 8 คน พ่อท่านชอบ เป็นบุตร คนที่ 3 
สำหรับด้านการศึกษา ในวัยเด็กนั้น พ่อท่านชอบ ได้ศึกษาที่ โรงเรียนปากแพรก  หรือในปัจจุบันชื่อ โรงเรียนเทศบาลวัดชัยชุมพล  ต.ปากแพรก อ.ทุ่งสง จ.นครศรีธรรมราช จนจบ ป.3 จากนั้นจึงย้ายมาศึกษาต่อที่โรงเรียนวัดถ้ำใหญ่ ต.ถ้ำใหญ่ จนจบ ป.4 การใช้ชีวิตของท่านในเพศคฤหัสถ์ นั้น ก็ดำเนินชีวิตตามปกติทางโลก และชีวิตในท้องถิ่น อุปนิสัยมุ่งมานะขยันหมั่นเพียร ขยันเรียน และเป็นเด็กกตัญญู ช่วยพ่อแม่ทำไร่ทำนามาโดยตลอด เมื่อท่านเจริญวัยอายุ 22 ปี จึงได้แต่งงานครองเรือน และมีบุตรจำนวน 3 คน

เส้นทางชีวิต ของ พ่อท่านชอบ นั้น ได้หันเปลี่ยนสู่ร่มผ้ากาสาวพัสตร์ ครั้งแรก เมื่อท่านมีอายุ 27 ปี ได้ทำการอุปสมบท ที่วัดถ้ำใหญ่ อ.ถ้ำใหญ่ จ.นครศรีธรรมราช มีพระครูชลาการสุมน (พ่อท่านเดช) วัดควนเกย อ.ร่อนพิบูลย์ จ.นครศรีธรรมราช เป็นพระอุปัชฌาย์ มีพระครูสุขุมพรหมคุณ (พ่อท่านปลอด ) วัดสุวรรณรังษี อ.ร่อนพิบูลย์ จ.นครศรีธรรมราช พระกรรมวาจาจารย์ ส่วนพระอนุสาวนาจารย์ ไม่ได้มีการบันทึกไว้ในอัตชีวประวัติของ พ่อท่านชอบ ในช่วงนี้ว่า เป็นพระภิกษุรูปใด การอุปสมบทครั้งนี้ ท่านบวชเรียนเป็นเวลา 1 พรรษา จากนั้นก็ลาสิกขา กลับสู่ทางโลก 

ส่วนการอุปสมบทครั้งที่ 2 และเป็นการครองเพศสมณตลอดชีวิตของท่านนั้น เกิดขึ้นในขณะที่ พ่อท่านชอบ มีอายุ 72 ปี เรียกว่าผ่านโลกมายาวนาน ท่านรู้สึกเบื่อหน่ายทางโลก เพราะทางโลกมีแต่ รัก โลภ โกรธ หลง มีแต่ความอิจฉาริษยา ท่านจึงตัดสินใจละทางโลกเดินเข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์อีกครั้ง

เมื่อวันที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2543 ที่วัดนากุล ต.สระแก้ว อ.ท่าศาลา จ.นครศรีธรรมราช โดยมีพระครูประโชติธรรมาวุธ (พ่อท่านยม) วัดนากุล เป็นพระอุปัชฌาย์ มีพระจำเลือง สุจิตโต เป็นพระกรรมวาจาจารย์และมีพระครูสุนทร บุญทัต เป็นพระอนุสาวนาจารย์  

จากนั้น พ่อท่านชอบ จึงจำพรรษา ที่ วัดโสภณติธาราม (วัดเราะ) ต.สระแก้ว อ.ท่าศาลา จ.นครศรีธรรมราช ท่านจำพรรษาที่วัดเราะได้ประมาณ 1 พรรษา จากนั้นก็ได้ย้ายไปจำพรรษาที่วัดคงคาเลื่อน (วัดน้ำตก) ต.สระแก้ว อ.ท่าศาลา   ขณะที่ พ่อท่านชอบ ได้จำพรรษาอยู่ที่วัดคงคาเลื่อน ท่านก็ศึกษาร่ำเรียนในทางธรรมไปด้วย สมัยนั้น พ่อท่านชอบ ต้องเดินทางไปเรียนที่วัดท่าสูง ต.ท่าศาลา อ.ท่าศาลา จ.นครศรีธรรมราช จนถึงปี พ.ศ. 2546 ท่านมีอายุ 75 ปี4 พรรษา ก็ได้สอบพระปริยัติธรรมสนามหลวง สอบไล่ได้นักธรรมชั้นตรี

พ่อท่านชอบ รับนิมนต์ จากญาติโยมอีกครั้ง ในปี 2551 ให้ไปจำพรรษาที่วัดจำปาวนาราม ม.3 ต.ถ้ำใหญ่ อ.ทุ่งสง เพื่อช่วยบำรุงพัฒนาพุทธศาสนสถาน และมาช่วยสงเคราะห์ญาติโยม ในยามที่ญาติโยมเดือนร้อนหรือทุกข์ใจ และ2 ปีหลังจากนั้น พ่อท่านชอบ ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดจำปาวนาราม ซึ่งท่านได้พัฒนาวัดแหง่นี้จนเจริญขึ้นเป็นที่ประจักษ์ในทุกวันนี้ 

ส่วนในด้านพุทธาคม ไสยเวท ที่ พ่อท่านชอบ ได้ศึกษาไว้นั้น จากบันทึกเรื่องราวของท่านนั้น ได้ระบุไว้ว่า พ่อท่านชอบ ได้เรียนรู้ไสยเวทย์ มาตั้งแต่วัยเยาว์ ครูคนแรกในโลกวิชาอาคมของท่าน คือ โยมบิดา นั่นเอง ซึ่งท่านนั้นมีความรู้ด้านไสยศาสตร์ และได้ถ่ายทอดให้ พ่อท่านชอบ จนหมดสิ้น ด้วยจุดประสงค์ไม่ให้วิชาความรู้เหล่านี้สูญหาย และไว้ให้ป้องกันตัว ป้องกันตน 

จนเจริญวัย ราว 27-28 ปี พ่อท่านชอบ พบกับ อาจารย์อีกท่าน นั่นคือ อาจารย์รังสรรค์ รังสิตสวัสดิ์ ฆราวาสพนักงานการรถไฟจอมขมังเวทย์ ซึ่งเป็นอาจารย์สักชื่อดังในสมัยนั้น ที่เชี่ยวชาญเรื่องอักขระเลยยันต์ เชี่ยวชาญทางด้านเวทมนต์คาถา และ ไสยศาสตร์ อีกทั้ง อาจารย์รังสรรค์ ท่านเป็นหลานเขยของท่านขุนพันธรักษ์ราชเดช เนื่องจากภรรยาของอาจารย์รังสรรค์เป็นหลานของท่านขุนพันธรักษ์ราชเดช เวลามีพิธีไหว้ครูของอาจารย์รังสรรค์ ถ้าท่านขุนพันธรักษ์ราชเดชไม่ติดราชการด่วนหรือธุระสำคัญจริงๆ ท่านขุนพันธรักษ์ราชเดช ก็จะมาเข้าร่วมพิธีไหว้ครูของอาจารย์รังสรรค์ตลอด

พ่อท่านชอบ ได้เจอกับอาจารย์รังสรรค์ท่านก็ได้ติดตามรับใช้อยู่กับอาจารย์รังสรรค์อยู่เป็นเวลานาน กว่าอาจารย์รังสรรค์จะไว้เนื้อเชื่อใจเมตตาสอนวิชาให้ก็ใช้เวลานานพอสมควร จนอาจารย์รังสรรค์ไว้เนื้อเชื่อใจ และได้เริ่มสั่งสอนวิชาต่าง ๆ ให้ ตามลำดับ ด้วยความพรากเพียร ของ พ่อท่านชอบ จากเดิม อาจารย์รังสรรค์ จะสอนให้ในบางส่วน พอเห็นความตี้งใจจริงจึงได้สั่งสอนความรู้ทั้งหมดให้ และได้ ทำพิธีครอบมือให้ พ่อท่านชอบ และรับเป็นศิษย์เอก เพื่อที่จะให้ พ่อท่านชอบ ได้สืบพุทธาคมทุกสิ่งทุกอย่างที่อาจารย์รังสรรค์ได้ร่ำเรียนมา

และเพื่อให้ พ่อท่านชอบ ได้เป็นตัวแทนสืบพุทธาคมของอาจารย์รังสรรค์เพื่อช่วยเหลือลูกศิษย์ในภายภาคหน้าต่อไปการที่อาจารย์รังสรรค์จะทำพิธีครอบมือให้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่ใครๆจะได้รับการทำพิธีครอบมือจากอาจารย์รังสรรค์ได้ มีลูกศิษย์ลูกหามากมายหลายท่านที่อยากจะทำพิธีครอบมือแต่สุดท้ายก็ไม่มีใครได้ทำพิธีครอบมือจากอาจารย์รังสรรค์ มีเพียงแค่ พ่อท่านชอบ  เท่านั้นที่ได้รับการทำพิธีครอบมือโดยตรงคนเดียว 

ต่อมา ได้เรียนวิชาเสก น้ำมันงา กับ หลวงปู่หมุน ยสโร แห่งวัดเขาแดงตะวันออก จ.พัทลุง 

พ่อท่านชอบ มรณภาพลง ด้วยโรคชรา รวมสิริอายุ 93 ปี 22 พรรษา