รู้จักเหรียญ หลวงพ่อรวย ท้าวเวสสุววรณ รุ่น รวยรุ่งเรือง

การสร้างรูป"ท้าวเวสสุวรรณ" ในอดีตและปัจจุบันมีหลายสำนัก ที่ขึ้นชื่อต้องยกให้ท้าวเวสสุวรรณ ของท่านเจ้าประคุณศรี (สนธิ์) วัดสุทัศน์ กทม. และ"ท้าวเวสสุวรรณ" แกะจากไม้มงคล งา และเขี้ยว ของอาจารย์เฮง ไพรยวัลย์ จ.พระนครศรีอยุธยา เป็นต้น

พระครูสุนทรธรรมนิวิฐ หรือ"หลวงพ่อรวย" ปาสาทิโก แห่งวัดตะโก ต.ดอนหญ้านาง อ.ภาชี จ.พระนครศรีอยุธยา    นอกจากจะมีวัตถุมคล ที่คนให้ความนิยมกัน ไม่ว่าจะเป็น เลสข้อมือ เหรียญนามมงคลต่าง ๆ ยังมีอีกวัตถุมงคล ที่เหมาะกับการสะสมบูชา นั่นคือ   “ท้าวเวสสุวรรณ รุ่น 1 (รวยรุ่งเรือง)” ที่ หลวงพ่อรวยได้เมตตาอธิษฐานจิตปลุกเสกเดี่ยว เมื่อวันศุกร์ที่ 26 สิงหาคม 2554 เพื่อมอบที่ระลึกสำหรับผู้ร่วมบุญทอดกฐิน วันเสาร์ที่ 5 พฤศจิกายน 2554 เพื่อนำรายได้สมทบทุนสร้างศาลาการเปรียญสำนักสงฆ์ภูคำ อ.บ้านคอนข้าวหลามเหนือ จ.นครพนม

โดยวัตถุมงคลชุดนี้ แบ่งเป็น ชุดประธาน มอบให้แก่ผู้ร่วมสร้างศาลาการเปรียญทำบุญ 1000 บาท มีเนื้อนวะหน้ากากทองแดง อัลปาก้าหน้ากากทองแดง เนื้อทองแดงหน้ากากทองแดง ด้านหน้าบนหูตอกโค้ดตัว ร-ร ด้านหลังตอกรันหมายเลข ตอกโค้ด รวยข้างซ้าย ข้างขวา ตอกโค้ด ตะโก มีตอกโค้ดทุกเหรียญ ส่วนเหรียญที่แจก กรรมการทำบุญ 200 บาท รับเหรียญท้าวเวสสุวรรณ เนื้ออัลปาก้า เจาะหูมีห่วง ด้านหลังตอกโค้ด รวย กับโค้ด ตะโก สร้างจำนวน 1500 เหรียญ

ด้านหน้าของเหรียญ เป็นคาถาหัวใจ"ท้าวเวสสุวรรณ" และคาถาหัวใจเมตตัญจะ ปกติแล้วจะเขียนเป็นตัวขอม แต่เหรียญรุ่นนี้ใช้ภาษาไทย เข้าใจว่าผู้สร้างต้องให้คนนำไปภาวนาเพื่อบูชา"ท้าวเวสสุวรรณ"และเพื่อความเป็นสิริมงคลแก่ตนเอง

“เวส สะ พุ สะ” เป็นคาถาหัวใจ"ท้าวเวสสุวรรณ" ถ้าเป็นคาถา"ท้าวเวสสุวรรณ"จะใช้ว่า “เวส สุ วัณ ณัส สะ คะ ทา วุธ ทัง” คาถาบทนี้หมายถึง “ท้าวเวสสุวรรณมีคทา หรือตะบอง เป็นอาวุธ”

     ส่วนด้านหลังของเหรียญมีคาถา ดังนี้ 1.ยันต์พระเจ้า 5 พระองค์ หรือ แม่ธาตุใหญ่ ล้อมตัวนะมหานิยม หรือนะทรหด ซึ่งเป็น 1 ใน นะ 108 ที่ว่า “นะ โม พุทธ า ยะ” ซึ่งพบมากที่สุดในเหรียญพระเกจิอาจารย์ยุคโบราณ คาถาบทนี้พุทธคุณดีทุกด้าน หรือครอบจักรวาล
คาถาที่อยู่เหนือคำว่า “รวยรุ่งเรือง” คือ “นะ โม เจ จิ นะ มะ พะ ทะ”

ซึ่งเป็นคาถา 2 บท รวม กัน คือ 1.คาถาหัวใจสังคะหะ ที่ว่า “จิ เจ รุ นิ” เป็นการสรุปคาถายอดพระกัณไตรปิฎก แต่ย่อเหลือเพียง “นะ โม เจ จิ” คาถาบทนี้คนโบราณใช้เขียนใส่ปากผู้ที่ใกล้จะสิ้นลมหรือหมดลมหายใจ โดยมีคติความเชื่อว่า “จะทำให้วิญญาณอื่นไม่มารบกวนรังแก รวมทั้งให้วิญญาณของผู้ตายไปสู่ภพภูมิที่จะไปเกิดใหม่ ตามผลบุญที่ได้กระทำไว้” รวมทั้งใช้บริกรรมเสกน้ำล้างหน้าในตอนเช้า เป็นเมตตามหานิยม และคงกระพันชาตรี

              และ 2.คาถาธาตุ 4 ที่ว่า “นะ มะ พะ ทะ” หมายถึง น้ำ ดิน ไฟ ลม คาถาบทนี้ใช้เป็นตัวประกอบในกรณีที่สร้างรูปภาพต่างๆ ให้เหมือนประหนึ่งมีชีวิต ปกติแล้วการวาดรูปต้องบริกรรมอาการ 32ที่ว่า “เกศา โลมา นะขา ทันตา ตะโจ มังสัง นะหาโร.” หรือ “อิ มัส สะ มิง กา เย” แล้วปิดด้วย “นะ มะ พะ ทะ”