รู้จัก "พระจูฬปันถก" กับพระคาถาป้องกันภัย ท่องไว้ แคล้วคลาดปลอดภัย

บทสวดป้องกันภัย ที่มีที่มาจากนิทานอดีตชาติของ "พระจูฬปันถก" หรือ "พระจูฬปันถกเถระ" ซึ่งท่านได้ปฏิสัมภิทาญาณชำนาญในการใช้ "มโนมยิทธิ"  (ฤทธิ์ที่เกิดขึ้นทางใจ เพียงแค่ตั้งจิต แล้วอธิษฐาน) ท่านจึงได้รับการยกย่องจากพระพุทธเจ้าให้เป็นผู้เป็นเอตทัคคะในด้านชำนาญในมโนมยิทธิ  

ตามตำนานกล่าวไว้ว่า

ในอดีต มีชายหนุ่มชาวพาราณสีคนหนึ่ง ไปเรียนที่สำนักตักศิลา เป็นคนดีมาก ปรนนิบัติอาจารย์ทุกอย่าง แต่โง่มาก สมองทึบ เรียนอะไรท่องอะไร ก็จำไม่ได้เลย
เรียนมาหลายปีจำอะไรไม่ได้สักอย่าง อยู่ไปก็อายจึงกราบลาอาจารย์กลับบ้าน
อาจารย์สงสารเลยผูกมนต์ให้บทหนึ่ง สั่งว่า "นึกขึ้นมาได้เมื่อไหร่ก็ให้ท่องเมื่อนั้น"

ย้อนมาที่ พระเจ้ากรุงพาราณสี ในตอนนั้นคิดว่า จะออกไปดูแลทุกข์สุขราษฎร จึงปลอมตัวไปลำพัง คืนหนึ่งเห็นโจรเข้าไปขโมยของในบ้านของชายหนุ่มสมองทึบคนนี้
ขณะที่โจรเที่ยวดูของในบ้านอยู่ ชายหนุ่มนั้นนอนหลับอยู่ พอนึกขึ้นได้ ก็ท่องมนตืที่อาจารย์ให้มาดังลั่นบ้านว่า 

"ฆะเฏสิ ฆะเฏสิ กิงการณา ฆะเฏสิ อะหังปิตัง ชานามิ ชานามิ"

แปลว่า "เจ้าพยายามไปเถิด พยายามไปเถิด เจ้าพยายามเพื่ออะไร เรารู้ เรารู้ ความพยายามของเจ้าแล้ว" เมื่อโจรได้ยินแล้วก็เผ่นหนีไปเลย ไม่ได้ทรัพย์สมบัติอะไรติดตัวไป

พระราชาได้เห็นทุกอย่าง วันรุ่งขึ้น พระราชาก็ให้ชายหนุ่มเจ้าของบ้านเข้าเฝ้า
แล้วขอเรียนมนต์บทนั้น และตอนนั้นเอง เสนาบดีเกิดคิดทรยศ
นัดแนะกับช่างตัดผมของพระราชาว่า

"ถ้าเวลาโกนหนวด ให้เอามีดโกนปาดคอเลยนะ ถ้าสำเร็จเขาจะได้เป็นพระราชาแทน แล้วให้ช่างตัดผมเป็นเสนาบดี”


พอถึงวันที่จะต้องตัดผมให้พระราชา ขณะที่ช่างตัดผมเตรียมโกนหนวด ก็ไปยืนลับมีดโกนอยู่ พระราชานึกถึงมนต์ได้ท่องขึ้นมาอย่างเสียงดัง พอช่างตัดผมได้ยินแล้ว นึกว่าพระราชารู้แกวของตนว่าจะทำร้าย แข้งขาอ่อนทรุดหมอบลงไป พระราชาฉลาด
เห็นอาการผิดปกติอย่างนั้นก็รู้ว่ามีอะไรไม่ดีแน่เลย เลยตวาดว่า

“เฮ้ย นึกว่ากูไม่รู้ความพยายามของมึงหรือ” ช่างตัดผมสารภาพหมดเลยเกลี้ยงเกลา
พระราชาเลยให้เนรเทศเสนาบดีไป แล้วให้ชายหนุ่มเจ้าของมนต์มาเป็นเสนาบดีแทน

นี่จึงเป็นที่มาของคาถาป้องกันภันอันศักดิ์สิทธิ์ ที่สามารถท่องภาวนาได้ตลอดเวลาที่นึกขึ้นได้ 

ในทุก ๆ การเดินทางไม่ว่าจะเป็น รถ เรือ เครื่องบิน ภาวนาในใจ ช่วยทำให้การเดินทางเป็นไปด้วยความราบรื่น สำหรับใครที่ชอบเดินทางท่องเที่ยว ไปพักค้างอ้างแรมในป่า ในเขา หรือพักในถิ่นที่ไม่คุ้นเคย ท่านให้ท่องก่อนนอนแล้วกราบลงที่หมอน จะทำให้นอนหลับสบายและฝันดี 

นี่เป็นเพียงความเชื่อเท่านั้นที่ปฏิบัติสืบต่อกันมาไม่ได้หวังให้ใครงมงาย ท่องไว้ติดตัวไม่เสียหลาย เพื่อความสบายใจ คลายกังวล

"คนมีปัญญาควรทำตัวเองให้เป็นที่พึ่งของตัวเองได้
ด้วยการประพฤติธรรม คือขยันไม่ประมาท มีความสำรวม
และฝึกกายใจของเราให้ดี"

ที่มาบทความ : https://www.watthakhanun.com/ , วิกิพีเดีย