รำคาญใจที่พ่อแม่เป็นห่วงมากเกิน | คมชัดลึก

          ปุจฉา : กราบนมัสการค่ะ ดิฉันมีเรื่องกลุ้มใจและเป็นมานาน คือ รู้สึกเป็นทุกข์กับความเป็นห่วงของพ่อแม่ ดิฉันเข้าใจว่าหากดิฉันเป็นแม่ก็คงอดห่วงลูกไม่ได้ แต่ทุกวันนี้อายุมากแล้วเป็นผู้ใหญ่ มีงานทำ ดูแลตัวเอง แต่ยังต้องคอยรายงานเมื่อกลับถึงบ้าน หรือไปเที่ยวที่ไหน บางครั้งรู้สึกไม่เป็นอิสระ แต่ก็รู้สึกไม่ดี ทำให้พูดจาแย่ๆ ออกไปบ้างก็มี ดิฉันควรวางใจ ทำอย่างไรดีคะ

           วิสัชนา : พ่อแม่เห็นลูกมาตั้งแต่เล็ก แม้ว่าลูกโตแล้ว ท่านก็ยังเห็นลูกไม่ต่างจากเดิมมากนัก จึงมีความห่วงลูกอยู่เสมอ คุณควรเข้าใจความรู้สึกของท่าน  บางทีความกลุ้มใจของคุณส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะไม่อยากให้ท่านเป็นทุกข์เพราะคุณ   ในกรณีเช่นนั้นคุณลองมองอีกแง่หนึ่งว่า ท่านอาจรู้สึกดีที่เป็นห่วงคุณก็ได้

           จะว่าไปแล้วการที่ท่านเป็นห่วงคุณไม่ใช่สาเหตุสำคัญที่ทำให้คุณเป็นทุกข์  ตัวการสำคัญคือ ใจที่ไม่ชอบให้ท่านเป็นห่วงคุณต่างหาก  หรือใจที่รู้สึกรำคาญที่ต้องรายงานให้ท่านทราบอยู่เป็นประจำ

           ถ้าคุณลองทำใจให้เป็นกลางๆ  ต่อพฤติกรรมของท่าน หรือมองว่าการรายงานให้ท่านทราบนั้นเป็นเรื่องเล็กน้อย ไม่ใช่เรื่องใหญ่โต ความกลุ้มใจก็จะลดลง

           อย่าลืมว่าการที่คุณยังมีพ่อแม่ที่อยากรู้ว่าคุณอยู่ไหน ทำอะไร เป็นโชคอย่างยิ่ง เพราะผู้คนจำนวนมากไม่มีพ่อแม่ให้รายงานอีกแล้ว

           วันนี้คุณรำคาญที่พ่อแม่เป็นห่วงคุณ แต่เมื่อท่านจากโลกนี้ไป  คุณอาจเสียใจก็ได้ที่ไม่มีท่านคอยสอบถามว่าวันนี้คุณอยู่ไหน และเมื่อไหร่จะกลับบ้าน

           สายด่วนให้คำปรึกษาทางจิตใจผู้ป่วยระยะสุดท้าย "เตรียมตัวก่อนสู่วาระสุดท้ายของชีวิต จะทำอย่างไรดี" ปรึกษาได้ที่ โทร. ๐๘-๖๐๐๒-๒๓๐๒