ฟังวาทะธรรมหลวงพ่อคูณ‘ทำอย่างกูบ้านเมืองไม่กระจอก’ | คมชัดลึก

             การจากไปของหลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ เจ้าอาวาสวัดบ้านไร่ เกจิอาจารย์ชื่อดังแห่งยุค ที่มีผู้คนเลื่อมใสมากที่สุด สร้างความโศกเศร้าแก่พุทธศาสนิกชนชาวไทยอย่างใหญ่หลวง วันนี้ "เครือเนชั่น" ขอนำบทสัมภาษณ์ของหลวงพ่อคูณ เมื่อครั้งที่เปิดวัดบ้านไร่ในปี 2538 เพื่อให้ "สุทธิชัย หยุ่น" บรรณาธิการอำนวยการเครือเนชั่น "สุภาพ คลี่ขจาย" บรรณาธิการอาวุโส นสพ.กรุงเทพธุรกิจ พูดคุยถึงตัวตน และภารกิจที่มุ่งมั่นในการสร้างคุณประโยชน์ต่างๆ ให้แก่ประเทศชาติ รวมถึงเจาะลึกถึงเรื่องการเคาะหัว เวทมนตร์ ของขลังที่เชื่อกันว่า ใครได้ไปจะนำมาสู่ความเจริญ แคล้วคลาดปลอดภัยจากอันตรายต่างๆ  

หลวงพ่อคูณเคาะหัวคนมีความหมายว่าอย่างไร และที่เคาะหัวผมเคาะทำไม
    
             เคาะกันมะเร็งที่จะมากินมึง กูไม่ให้มะเร็งมากินมึง เคาะกันมะเร็ง กันอัมพาต กันอัมพฤกษ์ กันวัณโรค กันริดสีดวงทวาร โรคหืดโรคหอบ กันเบาหวาน กันความดัน

แล้วมันจะได้ผลจริงหรือหลวงพ่อ
    
             ก็คือกัน เหมือนกับคนป่วยไปอยู่โรงพยาบาล จะรักษาให้ดีทั้งร้อยคงเป็นไปไม่ได้

ที่มานี่จะถามว่า ทำไมมีคนมาหาหลวงพ่อเยอะ แต่เมื่อมาแล้วคำตอบก็ยังไม่มี ไม่รู้ว่าเพราะอะไร หลวงพ่อคิดว่าอะไร
    
             เพราะว่ากูให้ทาน ผลทานอานิสงส์ที่ก็เคยสร้างเคยทำมา คือใครมาบริจาคกับกู จะเป็นคนชั้นไหนก็ตาม เอาเงินมาฝากคนยากคนจน คนรวยก็ตาม ก็ถือว่าเขาเอาเงินมาฝากับกู กูไม่ได้เอามาเป็นสมบัติส่วนตัว กูตีกลับไปเหมือนกัน เขาว่าเอาเงินมาถวายหลวงพ่อ แต่ก็ไม่บ้าเอามาเป็นของกู กูตีกลับว่า เขาเอามาฝากกู ก็ต้องเอาเงินส่วนนั้นไปทำประโยชน์ให้แก่สาธารณะ ไปทำประโยชน์ให้แก่ชาติบ้านเมือง อย่ามากักกันเอาไว้ไม่ได้ คนที่เขาบริจาคก็จะได้รับอานิสงส์บ้าง อย่ามาว่าของกู ของกู อย่างนี้ใช้ไม่ได้
แต่ว่าคนที่มาส่วนใหญ่ไม่ได้สนใจเรื่องธรรมะ ศาสนาเท่าไร จากที่ดูเห็นว่าจะมาเรื่องปลุกเสก เรื่องของศักดิ์สิทธิ์ หลวงพ่อห่วงหรือไม่ว่าจะเข้าใจหลวงพ่อผิด
    
             เป็นห่วงเหมือนกัน เป็นห่วงว่า คนไม่สนใจในธรรมะ สนใจแต่เรื่องวัตถุมงคล วัตถุมงคลนี่ก็บางอย่างนึกไปก็ดี ดีเพราะอะไร ดีเพราะว่า เขาเอาเงินมาถวาย จะได้เอาไปพัฒนาชาติบ้านเมือง จะไปคอยแต่เอาเงินแผ่นดินคงไม่ทันเหตุการณ์ เงินแผ่นดินเขาก็ทำกันไปทั่วแผ่นดิน ยิ่งปีนี้ก็ไม่ใช่น้อย เพราะเงินแผ่นดินต้องออกไปจับจ่ายใช้สอยอย่างมหาศาล เราต้องช่วยกัน
หลวงพ่อเคยบอกว่า คนที่มา หลวงพ่อจะให้แต่ธรรมะ แต่เท่าที่ดูจากกระแสคนที่มาจะให้หลวงพ่อเคาะหัวบ้าง ฝังตะกรุดบ้าง ทำไมหลวงพ่อไม่อธิบาย
    
             จะไปมีเวลาที่ไหนไปอธิบายอะไร มีแต่คนแทบจะเหยียบกันตาย จะไปเอาเวลาที่ไหนมาอธิบาย มันหาเวลาอธิบายไม่ได้ เย็นตีหัว เดี๋ยวป๊อก เดี๋ยวป๊อกๆ กูก็ขาสั่นแล้ว
มันสะท้อนถึงปัญหาสังคมไทยหรือไม่หลวงพ่อว่า คนไทยส่วนใหญ่ยังเชื่ออะไรง่ายๆ ไม่อยากทำเรื่องธรรมะเท่าไร มีปัญหากับสังคมหรือไม่ที่ต้องมาหาหลวงพ่อเยอะ
    
             พูดถึงเรื่องมี มันก็มี ถ้ามีเวลาพอกูก็เคยแนะนำพร่ำสอนว่า อยากให้บ้านเมืองของเราเจริญไม่อยากหรอก ให้ตั้งอยู่ในองค์ปัญจะทั้ง 5 ข้อ คือรักษาศีล 5 ให้บริสุทธิ์์ บริบูรณ์ อย่าให้ขาด อย่าให้ด่าง อย่าให้พร้อย เป็นมนุษย์สุดประเสริฐแล้วแค่นี้ก็ถาม แม้แต่เป็นพระเราก็ต้องรักษาศีล 5 หากไม่รักษาศีล 5 ไม่ว่าพระรูปหนึ่งรูปใดก็เป็นพระไม่ได้เหมือนกัน
ที่หลวงพ่ออธิบายเมื่อสักครู่ หมายความว่าหลวงพ่อก็ทำอยู่ คือเอาไม้เคาะ หลวงพ่อไม่อยากทำ อยากจะให้คนเอาธรรมะมากกว่า แต่คนไม่รับ
    
             คนเขาไม่ยอม เพราะเขาเห็นอย่างนี้ เขากลัวมะเร็งจะมากินเขา แต่เขาให้กูเคาะกูก็เคาะ เคาะกันมะเร็ง ถ้าถามว่าทำไม กูเคาะกันมะเร็ง กันอัมพาต กันอัมพฤกษ์ กันวัณโรค กันริดสีดวงทวาร โรคหืดโรคหอบ กันเบาหวาน อย่างที่กูบอกมึงนั่นแหละ

จริงแล้วกันที่ใจใช่ปะ จริงแล้วหลวงพ่อรักษาไม่ได้ แต่อยากให้กันที่ใจมากกว่า
    ใ
             ช่แล้ว กันที่ใช่ มันเป็นกำลังใจ ถ้าเราไม่มีกำลังใจพานป่วยเร็ว เสียใจอย่างนี้ ไม่ได้ เพราะทางใจจะป่วย นี่คือยาประโลมใจที่ใช้ได้เหมือนกัน ถ้าไม่อะไรยึดเหนี่ยวเลยก็ไม่ได้คนเราทุกคน
ฉะนั้นที่หลวงพ่อเอาเงินไปสร้างโรงเรียนให้มีการศึกษา ทำให้การศึกษาเยาวชนดีขึ้น จะทำให้คนเข้าใจธรรมะมากขึ้น หลวงพ่อกลัวจะมีคนมาหาหลวงพ่อน้อยลงหรือไม่ครับในอนาคต ถ้าคนมีการศึกษามากขึ้นจะเชื่อเรื่องปลุกเสก เวทมนตร์น้อยลงหรือไม่
    
             ไม่น้อย

ยังจะมากขึ้น
    
             กูหูโลก ตาโลก ใครๆ ก็รู้ว่า กูนี่เป็นพระที่พัฒนาประเทศชาติบ้านเมือง เป็นพระที่ช่วยชาติอีกองค์หนึ่งเหมือนกัน พระที่มีรายได้ดีๆ ทั่วผืนแผ่นดินไทย พูดถึงเรื่องรายได้ดีๆ นะ ถ้าทำอย่างกู บ้านเมืองของเราไม่กระจอกอย่างนี้ พูดกันจริงๆ ถึงเรื่ององค์ที่มีรายได้ องค์ที่ไม่มีรายได้อย่าไปพูด ที่มีรายได้ดี แต่มันเป็นว่าเขาให้กู เขาให้กู แต่ดันไปเก็บสะสมอารมณ์เป็นใหญ่ หลงมัวเมากันอยู่ นี่หรือพระ

ประเมินได้หรือไม่ครับที่บริจาคมามีร้อยล้านแล้วครับ
    
             กูก็ทำแต่บัญชีเอาไว้ บางครั้งก็ทำ บางครั้งก็ไม่ได้ทำ ไฟไหม้บ้านก็มาขอกู ลมตีบ้านพังก็มาขอกู ผีตาย คนตายไม่มีเงินก็มาขอกู เป็นแต่มาขอกู ป่วยอยู่ก็มาขอกู

หลวงพ่อมีหลักเกณฑ์พิจารณาคนที่มาขออย่างไร
    
             พิจารณาว่า เขาหาที่พึงไม่ได้มันไม่มีที่จะไปก็พิจารณาพึ่งพาอาศัยเรา คือเห็นว่ากูเป็นคนชอบบริจาคอยู่แล้ว ถ้าไม่มีคนมาขอ เราจะไปให้ทานใคร เราต้องนึกตรงนี้ และทำบุญเราต้องดูถึงเหตุการณ์มันถึงจะได้บุญ เช่นสมมุติว่า มึงมีเป็นร้อยล้าน พันล้าน แสนล้าน ทีนี้ก็ไปบ้านมึง ก็มีเมตตามึง ก็จะให้เงินใช้สักร้อย มึงจะเอาไปใช้ทำไม จะให้ผมทำไม มันไม่ได้ เพราะคนเขารวยอยู่แล้ว มันต้องดูที่คนยากจนข้นแค้น จะกินสักมื้อยังหาน้ำปลากินก็ไม่มี คนหมู่นี้เราเอาเงินไปให้เขา เขาก็ดีใจ แต่ถ้าเอาไปให้คนรวยเขาคงไม่ดีใจ เพราะเงินเราน้อยมันร้อยเดียว มันเป็นอย่างนี้ ต้องดูช่องทาง จะให้ทานคือ โรงสีใหญ่เขาสีข้าววันหนึ่งไม่รู้กี่หมื่นกี่พันกระสอบ หากเราเอาข้าวไปให้โรงสีใหญ่เขาจะถามว่า เอามาให้ทำไมตา อยากจะมาทำบุญ เขาคงวางไว้ตรงนั้น ให้นกกระจอก นกพิราบกิน เขาไม่ยินดียินร้าย การที่จะทำบุญมันต้องดูเหตุการณ์ ไม่ใช่สักแต่ว่าจะทำ

ฉะนั้นเป้าหมายของหลวงพ่อคือ การเอาเงินไปช่วยคนอื่น แต่วิธีการที่จะได้เงินนั้นคือต้องให้เขาสบายใจ บางครั้งเกี่ยวกับเรื่องการปลุกเสก เรื่องอะไรก็ตาม หลวงพ่อคิดว่าเรื่องนั้นเป็นเรื่องเล็ก แต่ว่าเป้าหมายใหญ่คือทำอย่างไรให้มีเงินมาช่วยคนจนใช่หรือเปล่าครับ
    
             อือ..เอาเงินมาช่วยคนจน เอาเงินมาพัฒนาประเทศชาติบ้านเมืองของเรา ยังไงลูกหลานเกิดสุดท้ายภายหลังมันจะได้สบาย มันจะได้มีบทเล่าเรียนศึกษา
แต่ว่าบางครั้งเราต้องทำให้เขาสบายใจ หลวงพ่อเองก็ไม่เชื่อ เช่นการเหยียบโฉนด เหยียบลอตเตอรี่บ้าง
    
             อันนั้นมันประโลมใจกัน เอาใจมัน มันมาให้เราทำ หากไม่ทำให้มัน มันจะบอกว่า โธ่ หลวงพ่อนี่จองหอง ให้เหยียบก็ไม่เหยียบ ไม่ทำก็อีกแหละ ถูกไม่ถูกก็มีหน้าที่ต้องทำ กูก็ต้องทำ มันจะถูกอะไร ไอ้คนที่ถูกกันทั่วบ้านทั่วแผ่นดินเขาไม่เห็นต้องมาให้กูเหยียบ กูก็รู้ ทำตามใจมันเฉยๆ ให้มันดีใจ เดี๋ยวมันจะโกรธ

หลวงพ่อบอกกับคนเหล่านี้เขาก็ไม่เชื่อ
    
             ไม่เชื่อ

แต่หลวงพ่อก็ไม่เคยบอกว่า อันนี้อย่ามางมงาย อย่ามาหลง มันเป็นไม่ได้ หลวงพ่อก็ไม่เคยบอก
    
             ไม่บอก ก็มันซื้อมาแล้วเต็มบ้านเต็มแผ่นดิน ถ้าบอกว่างมงายๆ สลากจะไปขายกัน มันก็เป็นรายได้ของชาติเหมือนกัน มันต้องนึกอย่างนี้ ผลได้ก็มี ผลเสียมันก็มี

แล้วนักการเมืองที่มาหาหลวงพ่ออยากให้หลวงพ่อพูดว่าจะได้เป็นนายกฯ จะได้เป็นใหญ่ หลวงพ่อหลอกเขา หรือว่าพูดจริง
    
             อันนี้มันต้อง คนชอบพูดเรื่องอะไร มันก็ต้องพูดเรื่องนั้น มันชอบเรื่องสุราดี ก็ต้องพูดเรื่องสุราดี แต่ต้องรู้จักกิน อย่าไปกินมาก กินให้อาหารอร่อย ไม่ใช่กินตามตรอก นอนตามถนน มันไม่ใช่อย่างนั้น ดื่มพอเป็นยา ดื่มพอเป็นกำลังอาหาร ดื่มไปสักนิดสักหน่อยจะได้ทานอาหารอร่อย

เวลานักการเมืองมาหลวงพ่อคิดว่าเขามาเพื่ออะไร มาหาหลวงพ่อ
    
             บางทีก็มาคุยกันเรื่องจะเป็นผู้แทน กูก็เคยว่าเหมือนกัน เป็นผู้แทนเวลาจะมาหาเสียงก็จะทำนู่น ทำนั่น ทำนี่ แต่เวลาได้เป็นกูไม่เห็นว่ามันจะได้ทำ ก็เข้าไปร่างกฎหมาย ใครเข้าไปก็ไม่ร่างกฎหมาย ไปร่างกฎหมาย แต่ไม่เห็นมองว่าจะไปพัฒนาประเทศชาติบ้านเมืองอย่างไร นี่ความรู้สึกของกูเป็นอย่างนี้ จะว่าจริงไม่จริง แต่ว่าความรู้สึกของกูเป็นอย่างนี้

เคยบอกเขาไหมหลวงพ่อ บอกเขาตรงไปตรงมาอย่างนี้หรือไม่ เวลานักการเมืองที่มาขอพรหลวงพ่อ บอกไปอย่างนี้หรือไม่
    
             ทำไมกูจะไม่ว่า กูว่าทุกครั้ง กูยังว่าอย่างนี้ เอาเงินมาพัฒนาประเทศชาติบ้านเมืองจะทำถนนหนทางทำอะไรก็ตาม เงินของแผ่นดินมันก็ตกก้อนหินดินทรายไป สมมุติว่า สมมุตินะ เอามาร้อยหนึ่ง ทำเสียกึ่งต่อกึ่ง อันนี้บ้านเมืองก็ยังอยู่ได้ ทีนี่เอามาร้อยทำซะ 80 ตังค์ มันหายไปอย่างนี้บ้านเมืองไม่เจริญ

นักการเมืองภาคอีสานที่มาหาหลวงพ่อเขาอุ่นใจว่าเขาจะต้องได้ตำแหน่ง ทีนี้เขาไม่ได้หลวงพ่อคิดว่าเขาจะศรัทธาเราน้อยลงหรือไม่
    
             ไม่น้อยด๊อก ก็มันถามกู กูจะไปว่า มึงอย่าลง อย่าไปลงสมัครมันจะได้รึ แต่ก็ให้กำลังใจกัน มันมาถามว่า หลวงพ่อผมจะไปสมัครจะได้เป็นไหมครับ จะให้กูบอกว่า มึงไม่ได้เป็น มึงอย่าไปสมัครกัน ก็จะพูดได้หรือ ก็คนมันอยากเป็น กูจะได้พูดแต่ว่า เออ ไปๆ ก็ได้ไง ได้สมัคร ได้แน่ๆ

มีใครโกรธหลวงพ่อหรือไม่
    
             จะโกรธกูทำไม ก็บอกว่าได้สมัคร แต่ก็บอกว่า ได้ ได้ ก็ได้สมัคร ไม่ได้บอกว่าจะได้เป็น ต้องพูดไปอย่างนี้ อย่างที่กูบอกมึง จะไปโกรธกันทำไม ผมจะได้เป็นหรือไม่ครับหลวงพ่อ เออไป ไป ไป ไป ได้ ได้ ได้ ก็ว่าอย่างนั้นก็ได้สมัคร

เห็นบอกว่านายกฯตั้งหลายคนไปชนกันพอดี เพราะหลวงพ่อไปบอกว่า คนนี้ก็ได้เป็น คนนั้นก็ได้เป็นนายกฯ
    
             เออจะไปว่ามึงไม่เป็นด๊อก มันก็หน้าซีดกันดิ เออบอกว่าไป คะแนนใครมาก คะแนนใครดีก็ว่าไป มันก็ได้เป็น จะไปบอกว่า มึงอย่าไปสมัคร มึงอย่าไปลง แต่มันก็อยากลงเต็มที่

คลื่นมหาชนมาที่วัดกันมากมาย นับวันยิ่งมากขึ้นหลายหมื่นคน หลวงพ่อคิดจะเปลี่ยนแปลงวิธีการ เคาะๆ เป็นอย่างอื่นหรือไม่ครับ ไม่เมื่อยหรือครับ
    
             เมื่อยก็เมื่อย แต่ว่าเขาตั้งใจมาแล้ว มันทำไม่ไหว มันก็ละไปเอง มันยืนไม่ไหว มันก็ละไปเอง

หลวงพ่อจะยืนได้กี่ชั่วโมงที่เคาะคน
    
             ได้สัก 3 ชั่วโมง 4 ชั่วโมงก็ยืนได้

กลางคืนได้นอนกี่ชั่วโมงครับหลวงพ่อ
    
             กลางคืนเป็นส่วนมาก ตีสามกูก็ตื่นแล้ว

นอนกี่โมงครับ
    
             นอนบางที สี่ทุ่ม คือมันเคย ไม่ต้องมีใครมาบอก มาปลุก เดี๋ยวกูลุกเอง มันเคยฝึกอย่างไรมันก็ได้อย่างนั้น อย่างมึงฝึกพูดเก่ง เรียนมากกว่า มึงก็พูดเก่ง

ครับ เหรียญรุ่นต่างๆ วันนี้ก็ปลุกเสกรุ่นไพรีพินาศ คนที่เอาไปเขาเชื่อว่ายิงไม่เข้า ฟันไม่เข้า รถชนก็ไม่ตาย ถือว่าไปสร้างความประมาทให้กับคนหรือเปล่า
    
             กูไม่ว่าอย่างนั้น กูว่าอย่างนี้ ที่เอาเหรียญไป เอาพระไป คือไม่ใช่ว่าจะไปอวดดีอวดเก่งอะไร เอาใส่ห้อยคอ ใส่กระเป๋าไปเป็นการกระตุ้นเตือนใจว่า เราอย่าไปทำสิ่งที่ชั่วช้าสารเลวอย่างหนึ่งอย่างใด ก็ให้นึกถึงคุณพระ หรือว่าพระที่อยู่กับเรา นี่ความหมายที่บอกไปคืออย่างนี้ ไม่ใช่ว่าเอาไป ยิงไม่ตาย ฟันไม่ตาย กูไม่เคยพูด

แต่คนเข้าเชื่อ
    
             เชื่อหรือไม่เชื่อกูก็ไม่รู้ มันต้องการมันอยากได้ก็ให้มันเอาไป กูจะได้เอาเงินไปพัฒนาประเทศชาติบ้านเมืองเรา

นั่นคือเป้าหมาย
    
             เออ...

หลวงพ่อไม่สร้างวัดแต่สร้างโรงเรียน
    
             สร้างแต่จะให้ได้บุญจริงๆ ก็ไม่อยาก สร้างโรงเรียน โรงพยาบาล โรงพยาบาลมึงไปดูเถอะไม่ว่าสถานที่หนึ่งที่ใดจะหาบ้านพักไม่มี ไปนอนตามฟุตบาทก็มี โรงเรียนก็จะหาโรงเรียนไม่มี มันแน่นกันไปหมดแล้ว สร้างโบสถ์ขาดตั้งหลายล้านบาท นานๆ จะมีพระมาบวช สร้างเมรุก็นานๆ จะมีศพมาเผา สร้างศาลานานๆ ก็จะมีคนมาฟัง มันต้องดูตามเหตุการณ์ สร้างสะพานข้ามแม่น้ำก็ดี เพราะคนมันเดินไปเดินมา เดินมาเดินไป

จุดไหนที่หลวงพ่อตัดสินใจมาทำทางด้านนี้ อะไรทำให้วันดีคืนดีหลวงพ่อคิดขึ้นมาได้ว่าจะต้องมาสร้างโรงเรียนมาสร้างโรงพยาบาล
    
             มันงอกขึ้นเอง มันเกิดขึ้นเอง มันเป็นไปเอง ไม่ต้องมีใครสอน มันงอกขึ้นเอง มันเกิดขึ้นเอง มีเงินแล้วก็มีปัญญาอยากทำนู่นทำนี่ขึ้นมาทีเดียว กูว่าอย่างนี้ มึงเข้าท่าไหนเนี่ย

ครับ หลวงพ่อมีญาณวิเศษอะไรที่จะรู้อะไรล่วงหน้าหรือไม่ครับ
    
             กูไม่รู้ด๊อก กูจะมีญาณมีเยนอะไร ก็กูมีแต่ยานโตงเตงอย่างที่ว่าเนี่ย

ทำไมสามารถชี้ว่าคนนี้จะเป็นแชมป์โลก
    
             ไม่ใช่เขาเรียกนักกีฬาทั้งเก่าทั้งใหม่มาให้กูพรมน้ำมนต์ ทีนี้มันมีคนทักว่า หลวงพ่อคนไหนมันจะได้เป็นแชมป์ กูก็ลุกยืนขึ้นแลกไปแลกมากูออกท่าด้วยนะ ออกท่า แลกไปอย่างนี้พอถึงจุดนี้ ไปตรงนี้แล้วก็ยืน แล้วก็แลกกลับไปอย่างนี้อีก มางี้ มางี้ มาถึงจุดนี้แล้วก็เล็งไปอีกแล้วก็บอกไอ้คนนี้

หมายถึง แสน พ.เพลินจิต ที่หลวงพ่อชี้โดยที่หลวงพ่อไม่รู้จักมาก่อน
    
             ไม่รู้ ไม่รู้หรอกว่ามันอยู่บ้านไหนเป็นลูกเต้าเหล่ากอใคร ก็ไม่รู้ชี้เป๋งเลยไอ้คนนี้

อันนี้ใช่หรือไม่ครับที่ว่าญาณพิเศษที่จะรู้ว่าเป็นใครถามเมื่อกี๊นี้ครับ
    
             (หัวเราะ) กูไม่มีด๊อก ไม่มีด๊อก

ฟลุกหรือเปล่าหลวงพ่อบังเอิญหรือเปล่า
    
             บังเอิญไปชี้พอดี (หัวเราะ)

แต่เป็นไปได้ครับว่าหลวงพ่อชี้ไปเจ้าตัวคงต้องไปซ้อมหนัก เพราะว่าหลวงพ่อบอกจะต้องเป็น จึงไปฝึกฝนจนได้ก็ได้ใช่หรือเปล่าครับ
    
             ใช่ๆ ๆ ๆ ๆ

เขาให้เงินมาปึกหนึ่ง หลวงพ่อเอาไปสองใบเท่านั้นเอง ทำไมครับ
    
             เท่านั้นก็พอ โลภของคนร้อยล้าน พันล้าน หมื่นล้าน แสนล้านมันก็ไม่พอ เท่าไรก็ไม่พอเป็น พอแต่หัวนอต ตีโพละเข้าไป พอยัง ก็บอกว่า พอๆๆๆๆ

ครับๆ ฉะนั้นหลวงพ่อจะเอานิดเดียวที่เขาเสนอมา
    
             เอาเท่านั้นก็พอ อย่าไปเอามากหลาย อย่าไปเอามาก ถ้าไม่เกินเหตุเกินการ เขานิมนต์กูไปในงานประโยชน์สาธารณะส่วนรวม จะไปใกล้ก็ตาม ไกลก็ตาม ไปไหนก็แล้วแต่เถอะ ก็เป็นแต่เอาเงินติดย่ามไป แห่งละหมื่น ละหมื่น ละหมื่น ละหมื่นไปตามนู่นตามวัดต่างๆ เขานั่งเข้าแถวกันกูก็เก็บเงินถวายสมภารเขา ก็ไม่ได้เอามาด๊อก จะเอามาทำไม เขาเห็นว่าเราจะเป็นที่พึ่งได้แล้วเขาจึงมาขอนิมนต์ไป ไปแล้วอย่าไปซ้ำไปเติมกัน

 

พิจารณาอย่างไรในการรับนิมนต์ ใกล้หรือไกล จะไปหรือไม่ไป?

            บางทีกูเหนื่อย กูก็ไม่ไป

ถ้าไม่เหนื่อยไปทุกงาน?
    
            ญาติโยม พี่น้อง มาจากต่างอำเภอ ต่างจังหวัด เขามานั่งคอยอยู่เสียเวลาร่ำเวลา เขาจะได้ทำงาน กะนั้นกูก็ยังอุตส่าห์พยายามไป ไปเพราะเมตตา ไม่ใช่ไปเอาเงินดอก กูไม่ใช่ไปเอาเงินเขาดอก เงินที่เป็นวัดใดวัดหนึ่งก็ตาม เขาหาที่พึ่งอยู่แล้ว จะหาเงินก่อสร้างอะไรก็แล้วแต่ ไปแล้วญาติโยม พี่น้องถวายก็เอามา ก็เอาไว้ให้ก่อสร้าง ฉันไม่เอาไป
    
            ก็จะพูดให้เด็กน้อยมีกำลังใจสักหน่อย เป็นยังไง ทำไมไม่พูดบ้าง อย่าไปดีแต่สอนคนอื่น สอนตัวเองไม่เป็นต่างหาก สอนคนอื่นแม้เว้ย ร้อยแก้ว ร้อยกลอน สอนกันอย่างน้ำไหลไฟดับ แต่ตัวเองไม่สอน ให้เขาบริจาคทานโน่น บริจาคทานนี่ แต่ตัวเองไม่ทำให้เขาดูก่อน ใครจะเชื่อเล่า

หลวงพ่อเป็นห่วงพระ เป็นห่วงศาสนา มากน้อยแค่ไหน ทุกวันนี้ ที่มองว่าพระที่มีปัญหาเยอะ หลวงพ่อบอกว่าศาสนาไม่เสื่อม แต่พระเสื่อม ใช่ไหมครับ? หรือย่างไร?
    
             ศาสนาไม่เสื่อม ศาสนาขาวสะอาด ปราศจากมลทิน คือเก่า แต่ว่า ใจคนมันเสื่อมเอง เสื่อมจากศีลธรรม ศาสนาไม่เสียหายเหรอ? ถ้าศาสนาเสียหาย คนนั่้นมาทำ คนโน้นก็มาทำ คนนี้ก็มาทำ ก็ไม่รู้ว่าจะเอาศาสนาไหนแล้ว

มีคนวิพากษ์วิจารณ์ว่า พระดังๆ ในปีสองปีนี้ มีปัญหาไปทีละองค์ สององค์? หลวงพ่อคูณคิดอย่างไร?
    
            ก็ไม่คิดอย่างไร บางทีมีผู้หญิงมาชอบท่าน ท่านก็ชอบผู้หญิง ก็เลยดูตากัน ตามองตา สายตาจ้องมองกัน ก็เลยต้องกันไปเต็มที่

ป้องกันอย่างไร หลวงพ่ออยู่ในผ้าเหลืองมานาน เรื่องอย่างนี้พระมีทางป้องกัน? พระก็เป็นมนุษย์ปุถุชน
    
            มันอยู่ที่สติ เราจะคุมสติได้ไหม มันต้องอยู่ที่ใจทิฐิ มันต้องพูดคุยกันก็ให้นึกถึง อสุภะกรรมฐานบ้าง

แก่นคำสอนของหลวงพ่อหลายอย่างฟังแล้วเป็นแก่นของธรรมะ แต่ทำไมหลวงพ่อไม่ค่อยชอบเทศน์
    
            กูเทศน์ไม่เป็น ถ้าเขาถามกู กูก็แบบคุยกันเล่น ไม่มีอะไรหรอก

ถ้าหลวงพ่อจะเทศน์ ก็สามารถเอาธรรมะผ่านไปถึงชาวบ้านมากขึ้นไหม?
    
            กูก็คุยกันเล่น เหมือนคุยกับพวกมึงนี่ไง แต่จะให้กูไปยืนพูดองค์เดียว หรือนั่งเทศน์แจงอะไรต่ออะไร อย่างนั้นกูเทศน์ไม่เป็น

จุดไหนที่เริ่มรู้สึกว่า ตัวเองชักจะดัง มีคนมาหามากขึ้น
    
            กูก็ไม่ได้มีอะไรวิเศษดอก มึงเอ้ย พากันมาเอง  

ตอนนี้หลวงพ่อทำอะไร จึงทำให้หลายคนบอกว่า หลวงพ่อคูณ ต้องไปหา
    
            เขามาเอง เขาไม่ได้มาแต่ตัว เอาเงินมาถวาย กูก็เลยถือว่า เขาเอาเงินมาฝากกับกู มันพาดีกับกู ไม่เก็บสะสมระดมเงินทอง ทำแต่สาธารณประโยชน์ส่วนรวมให้แก่แผ่นดิน อันนี่แหละคนอยากมาทำบุญกับกู ลองไปทำกับหลวงพ่อ ก. หลวงพ่อ ก.ก็เงียบจ้อย ทำกับหลวงพ่อ ข. หลวงพ่อ ข. ก็เงียบจ้อย

เวลาคนเอาโฉนดมาให้เหยียบ แล้วก็เอาไปขายได้จริงๆ ทำไมถึงขายได้หลังจากเหยียบแล้ว
    
            คนมันชอบซื้ออยู่แล้ว มันก็เลยขายได้

ตะกรุดที่ฝัง ช่วยอะไรได้บ้าง?
    
            คนไม่ถึงคราวตาย ก็ไม่ตาย แต่ถึงคราวตายก็คือกันนั่นแหละ ไม่มีอะไรหรอก

มีเหตุอะไรบางอย่าง ที่ทำให้คนเชื่อในเหรียญหลวงพ่อคูณว่าศักดิ์สิทธิ์ คนถึงได้มากันเยอะ คงจะเกี่ยวเรื่องโชคลางพอสมควร?
    
            อันนั้นกูให้ไป ก็ให้ไปพิจารณากันเอง ใครจะว่าดี จะว่าไม่ดีก็ช่างเขา เขาอยากได้ก็เอาไป ถ้ามีไม่คนมาหากู กูก็หยุดเรื่องด้านการก่อสร้าง ก็ไม่ทำอีกต่อไป

ที่จริงหลวงพ่อพูดมานานแล้วว่า หลวงพ่อไม่ได้ศักดิ์สิทธิ์ ไม่มีอภินิหาร ยิ่งพูดคนก็ยิ่งมามาก หลวงพ่อถ่อมตัว ไม่บอกความจริง
    
            กูก็ไม่มีอะไรเด้อ กูก็อยู่อย่างพระทั่วไปนั่นแหละ

แสดงว่าเขาไม่เชื่อหลวงพ่อ ที่บอกว่า หลวงพ่อไม่มีอภินิหาร ไม่ศักดิ์สิทธิ์ แต่ชาวบ้านคิดว่า จริงๆ แล้วหลวงพ่อมี แต่ว่า พูดถ่อมตัว ฉะนั้นก็ยิ่งพากันมามากขึ้น ทุกวันนี้จำนวนที่มามากขึ้น?
    
            ทุกวันนี้เหนื่่อย ถ้าไม่เหนื่อย ไม่ง่วงนอน กลางคืนไม่พักก็ได้ กลางวันไม่พักก็ได้ ทั้งวัน ตลอดวันตลอดคืน ตลอด 24 ชั่วโมง ก็ได้ ลุกตื่นขึ้นก็ได้ยินเสียงคนแล้ว

ที่มามากที่สุดกี่คนครับ?
    
            กูก็ไม่เคยนับสักที

เป็นแสน?
    
            บางวันก็น่าจะถึง

หลวงพ่อยังสูบบุหรี่วันละหลายมวน ได้ยินมาว่า เขารณรงค์ให้วัดเป็นเขตงดบุหรี่ แล้วจะทำอย่างไร?
    
            ไม่ยากเลย แก้ง่ายนิ้ดเดียว โรงงานบุหรี่ภายในแผ่นดินไทยยุบหายไปเลย พังเลยทีเดียว ถ้าอยากได้เงินพัฒนาประเทศชาติ ก็ไม่ยาก ใครจะสูบ ต้องมีบัตรสูบบุหรี่ ถ้ามีบัตรคิดแล้ว เสียเงินค่าภาษีสูบยาวันละ 500 บาท ใครมันจะสูบ วันละ 500 บาท ทุกวัน เรามีบัตรเสียภาษีสูบบุหรี่อยู่ในกระเป๋า ไปไหนเราก็สูบได้ นี่มันเป็นแต่เขียนรูปเสือให้วัวกลัว มันไม่เอาจริงน่ะ เอาให้จริงเถอะน่า กูจะได้ช่วยชาติให้มากๆ

หลวงพ่อรู้ว่า คนที่มาหาหลวงพ่อเขาอยากจะฟังอะไร ฉะนั้นหลวงพ่อพูดเพื่อให้เขาสบายใจ ไม่ว่าคนนั้นจะมีปัญหาเรื่องโรคภัยไข้เจ็บ หรือว่าความคิดฟุ้งซ่าน หรือปัญหาการเมือง หรือปัญหาสังคม หลวงพ่อใช้วิธีการพูดให้เขาสบายใจทั้งหมด?
    
            อือ ก็พูดให้เขาสบายใจ

ในขั้นตอนนั้นก็ให้เขาทำบุญ เพื่อที่หลวงพ่อจะได้เอาเงินไปช่วย?
    
            บ้านใกล้ บ้านไกล กูไม่ขอเขาเลย เรื่องเงิน

เขาให้เอง?
    
            อือ...    อีกอย่างหนึ่ง กูพูดอะไร กูพูดตรงไปตรงมา กูไม่ชอบเลยประจบประแจง เลียแข้งเลียขาคน กูไม่ชอบเลย ได้ยินแล้วกูอาย
    
            ใครจะมาทอดกฐิน ทอดป่า ให้กูก็ตาม กูถามเลยว่า จะพักแรมคืนไหม? ถ้าเขาบอกว่า ขอพักแรมคืนหนึ่ง ไป ไป ไปหาวัดทอดใหม่เลย วัดนี้ไม่รับแล้ว ไม่รับจริงๆ

เพราะอะไร
    
            มาทอด กูก็เที่ยวดู ไม่ใช่กูไม่ดู มาเล่นไพ่กัน เล่นไพ่กันบนศาลา ทั้งลาบ ทั้งก้อย คณะกรรมการก็ไล่อยู่บ่อย ถึงเวลาที่จะถวาย ก็ได้เงินพัฒนาวัดก็ไม่กี่บาท เงินหมดไปกับค่าเหล้า ค่ารถ จะได้กี่บาทกับมัน มันถือโอกาสมาหาบ่อนสนุกเฉยๆ นั่นแหละ กูไม่เอา กูรำคาญ รุ่งเช้าเห็นขวดสุราเป็นกอง มันจะได้อะไร

หลวงพ่อบอกไม่ชอบคนมาเอาอกเอาใจ    
    
            ไม่ต้องมาเอาอกเอาใจกูดอก

สมมุติเขามาต่อว่า มีไหมครับ?
    
            คนว่า กูดีก็มี คนว่ากูไม่ดี ก็มี แต่ว่า อย่าไปหลง เขาว่าดีก็ช่างเขา เขาว่าชั่วก็ช่างเขา ดีหรือชั่ว มันอยู่ที่ตัวของตัวเอง เขาว่าดีก็ช่างเขา คนมายกย่องสรรเสริญก็มี แต่ว่าเราอย่าไปดีใจ เขาว่าชั่่วก็อย่าไปเสียใจ ช่องเดินมันไปอย่างนี้

หลวงพ่อครับ ต้นเหตุที่มาของการใช้กระบอกเคาะหัว เริ่มมาอย่างไร คงเป็นพระองค์แรกที่ให้ศีลให้พรอย่างนี้ พระรูปอื่นเขาพรมน้ำมนต์
    
            ไม่ไหวดอก เพราะวัดมันแคบ พรมไปพรมมา เดี๋ยวเปียก แฉะ แฉะ หาที่นั่งยาก

ระหว่างตีหัว หลวงพ่อว่าสวด?
    
            กูว่า สัจจะ สัจจัง อธิษฐามิ กูว่าอย่างนี้ ตีร้อยหัว ก็ว่าร้อยหัว สัจจะ สัจจัง รู้กันอยู่แล้ว คงไม่ต้องอธิบาย

บางคนหลวงพ่อเคาะแรงมาก?
    
            ก็เขาตั้งใจ เขาบอกเรา คนไหนบอกแรง กูก็ตีแรง ตามใจคนชอบ คนไหนไม่บอก ก็ค่อยๆ

หลวงพ่อคิดว่า ปัญหาของสังคมไทยที่ร้ายแรงที่สุดคืออะไรครับ?
    
            มันก็พอๆ กัน ทางโลกกับทางธรรม ก็พอๆ กัน

หลวงพ่อคิดว่า เป็นห่วงอะไรที่สุด
    
            กูก็เป็นห่วงแต่ประเทศชาติบ้านเมืองนั่นแหละ วุ่นวายแท้ วุ่นวายหลายอย่างหลายแนวกระทบกัน แต่ก่อนกูเป็นเด็กเป็นเล็ก กูไม่เคยนึกไม่เคยคิดเลย แก่ตัวแล้วก็นึกไปเอง เป็นห่วงบ้านเมืองเหมือนกันกูนี่ กูก็ทุ่มแต่เรื่องการก่อสร้างการพัฒนาวัดอย่างเดียว จะไปคอยแต่งบประมาณของแผ่นดินมาพัฒนา มันไม่ใช่มีแห่งเดียว เขาก็ทำทั่วแผ่นดิน งบประมาณของแผ่นดินเอามาก็ตกเป็นค่าหิน อิฐ ทราย ก็หมดแล้ว เอามาจริงๆ ก็ไม่ได้สักเท่าใด ถ้ามาร้อยทำทั้งร้อย บ้านเมืองเราไม่กระจอกอย่างนี้ดอก

ชีวิตที่เหลือจากนี้ไปหลวงพ่อจะทำอะไร
    
            ถ้ายังไม่ตาย กูก็ทำเรื่อยไป ใครต้องการโรงเรียน ก็สร้างโรงเรียน ใครต้องการสระน้ำ กูก็จะทำให้มันซะ ไม่ต้องกู้ไม่ต้องยืม เงินที่เขาเอามาฝาก ก็ทำให้เขาซะ คนที่เขามาบริจาคมาเห็น เขาก็ตีแผ่กระจายว่า ทำจริง กูทำจริง เอาจริง

หลวงพ่อติดตามข่าวสารการเมือง?
    
            กูก็ติดตาม ดูทีวี กูชอบดูเหตุการณ์บ้านเมือง พอแก่ตัวนึกได้ ตอนหนุ่มกูก็ไม่นึก นี่ก็เป็นห่วงลูกๆ หลานๆ

จะมีใครมาแทนหลวงพ่อคูณได้ไหม?
    
            แทนรึ แทนนี่มันหายาก มันจะเป็น หลวงพ่อเงียบ หลวงพ่อจ้อย หลวงพ่อกอบ หลวงพ่อโกย  

มีคนถามว่า หลวงพ่อคูณเป็นคนอย่างไร
    
            ก็เป็นพระธรรมดา ไม่มีอะไรวิเศษวิโส ก็พระทั่วๆ ไป ไม่ได้เป็นผู้วิเศษเลิศเลออะไร  

ถ้าไม่วิเศษเลิศเลอ ทำไมจึงมีคนมาหามากมาย ผลงานของหลวงพ่อ ใครเอาเงินไปถวาย ไม่มีกักกัน มีแต่เรื่องก่อเรื่องสร้างตลอดเวลา โรงเรียนที่สร้าง 190 ล้านบาท ก็ได้แต่โรงเรียน อุปกรณ์ไม่มี แล้วจะเอาเงินมาจากไหน ก็เอามาจากบริจาคนี่แหละ ได้มาก็เอาไปซื้ออุปกรณ์การเรียนการสอนมาอีก หากถามว่า หลวงพ่อคูณเคาะหัวมาแล้วเป็นอย่างไร?
    
            บางคนก็ว่า ดี บางคนก็ว่า ไม่ดี ก็ต้องบอกตรงๆ ว่า คนไม่ตายก็มี คนตายก็มี ถ้าเคาะแล้วไม่ตาย ใครก็มาเคาะกันหมด

ทุกเดือนจะมีธนาคารมารับเงินไปเก็บ?
    
            ใช่ ใช่ ที่วัดไม่มีการเก็บเงิน เงินอาจจะมีรั่วไหลไปบ้าง ก็ปล่อยไปบ้าง เรื่องของมัน ช่างมันบ้าง คิดอย่างนี้สบายใจ

หลวงพ่ออยู่คนเดียว หลังจากทำมากับคนเป็นหมื่นเป็นแสนทั้งวัน บอกกับตัวเองว่า อย่างไร     
    
            ก็นึกว่า เขาหาที่พึ่งไม่ได้ จึงมาหาเรา หาที่ยึดเหนี่ยวทางจิตใจ ได้มาหากู ก็ได้ยินได้ฟัง

ตัวกู ของกู ของหลวงพ่อคูณ มีมากน้อยแค่ไหน?
    
            ไอ้ตัวกูของกู ไม่มีดอก พิจารณาให้ลึกแล้วไม่มี ถ้าของเราจริงๆ เราต้อง ห้ามได้ บอกได้ แต่นี่ห้ามไม่ได้ บอกไม่ได้ อย่าปวดเลย มันก็ปวด อย่าเจ็บเลย มันก็เจ็บ ตาอย่าฝ้าฟาง แต่มันก็ฝ้าฟาง

ยังห้ามตัวเองไม่อยู่ ยังมีหรือไม่?    
    
            มี ยังมี ตัวโทสะ ถ้าตัด โลภะ โทสะ โมหะ ออกได้ ก็เป็นอรหันต์ได้ แต่นี่กูยังตัดไม่ได้ กูยังอยากได้เงินอยู่ เพื่อเอาไปพัฒนาประเทศชาติบ้านเมือง ทำสาธารณประโยชน์เพื่อส่วนรวมทั้งหลาย

จะรู้ได้อย่างไรว่า หลวงพ่อคูณโกรธ
    
            ไม่รู้ดอก เพราะกูไม่แสดงออกให้รู้ แสดงให้รู้เดี๋ยวเสียมารยาท กูไม่ทำ แสดงออกกูไม่ทำอะไร เพราะกูให้ทานมันไป