ปลัดเจนณรงค์รอดตาย!ด้วยปาฏิหาริย์พระท้องถิ่น | คมชัดลึก

              “พระเครื่อง” ที่มี “ประสบการณ์” อันเป็นที่ประจักษ์สายตา และเป็นที่รับรู้กันในวงกว้าง เชื่อว่าหลายคนคงจะต้องเอ่ยและไล่เรียงถึงวัตถุมงคลชื่อดังที่มีอยู่มากมายจากหลายสำนัก แต่ยังมี “พระเครื่อง” ที่มากด้วยคุณค่า พุทธคุณโดดเด่น และเพียบพูนด้วยประสบการณ์จากผู้ที่นำไปใช้ติดตัว กลับไม่หวือหวาในเรื่องมูลค่า ด้วยเหตุผลเพียงเป็น “พระท้องถิ่น” เท่านั้น จนเป็นที่น่าเสียดายว่าบางเรื่องราวของภิกษุคณาจารย์รูปสำคัญบางชุมชนที่ควรค่าการสืบสานเริ่มเลือนรางหายไปกับกาลเวลา

              นายเจนณรงค์ แก้วศรียงค์” ปลัดอำเภอควนเนียง จ.สงขลา หรือ "ปลัดน้อย" นักปกครองหนุ่มไฟแรงที่มีประสบการณ์ตรงชนิดรอดตายมาอย่าง “ปาฏิหาริย์” ด้วยวัตถุมงคลที่พกติดตัว ซึ่งเป็นพระเครื่องในท้องถิ่นแต่เป็นที่เคารพของคนรุ่นปู่ รุ่นย่ามาอย่างยาวนาน และเมื่อได้ประจักษ์กับตัวถึงความพุทธคุณและความศักดิ์สิทธิ์ จึงกลายเป็นที่มาของการศึกษา ค้นคว้า สืบเสาะเรื่องราวของพระภิกษุบางรูปซึ่งเป็นศูนย์กลางรวมใจของคนท้องถิ่น เพื่อร่วมกันรำลึกถึงความสำคัญเพื่อยกย่องเชิดชูเกียรติประวัติ “พระดี” ให้อยู่คู่ชุมชนไปจนชั่วลูกชั่วหลาน

              “เจนณรงค์” บอกว่า เริ่มสนใจพระเครื่องตั้งแต่เด็ก เพราะมีโอกาสได้ฟังเรื่องราวความศักดิ์สิทธิ์วัตถุมงคลผ่านเรื่องเล่าจากคนเฒ่าคนแก่ แต่ก็ไม่ได้สะสมอย่างจริงจัง กระทั่งผู้เป็นพ่อส่งออกจากบ้านที่ อ.ทุ่งสง จ.นครศรีธรรมราช มาศึกษาต่อระดับมัธยมปลายที่ อ.เมือง จ.สงขลา จึงเริ่มสนใจพระเครื่องประเภทมหาอุดหยุดลูกปืน เพราะส่วนตัวเป็นคนชอบแนวบู๊ และชอบลุย

              กระทั่งเมื่อเรียบจบและสอบเข้ารับราชการเป็นปลัดอำเภอได้ครั้งแรก โดยบรรจุที่ อ.กงหรา จ.พัทลุง พ.ศ. ๑๕๔๙ และ อ.ป่าบอน ใน พ.ศ.๒๕๕๐ ทำให้มีโอกาสได้ศึกษาเรียนรู้เกี่ยวกับพระเครื่องเมืองพัทลุง ซึ่งขึ้นชื่อในเรื่องอยู่ยงคงกระพัน และที่สำคัญที่นี่เป็นเมืองคนตรง คนจริง และคนดุ ทำให้มีโอกาสเรียนรู้ดูพระท้องถิ่นจากชาวบ้านและคนเก่าคนแก่จนรู้ซึ้งว่าสิ่งดีในระดับชุมชนยังมีอีกมากที่ไม่ได้รับการเผยแพร่ในวงกว้างให้สาธารณชนได้รับรู้

              พ.ศ.๑๕๕๒ ได้ย้ายมารับราชการที่ อ.ควนเนียง จ.สงขลา โดยมีภารกิจรับผิดชอบคือ “งานดูแลความเป็นธรรม อำนวยความยุติธรรม” ให้ชาวบ้าน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นปัญหาความขัดแย้งในระดับชุมชน ทำให้ต้องเดินทางเข้าออกพื้นที่แทบทุกวัน กระทั่งเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อครั้งที่ต้องปฎิบัติภารกิจดูแลความเรียบร้อยงานในชุมชน

              “ผมเดินทางไปกับเพื่อนปลัดอีกคน โดยผมทำหน้าที่ขับรถเกิดหลับใน รถพลิกคว่ำข้างทางหลายตลบ จนสภาพรถที่ใช้งานขณะนั้นต้องขายเป็นเศษเหล็ก แต่ผมมีเพียงรอยถลอกขณะคลานออกจากตัวรถ ส่วนเพื่อนได้รับบาดเจ็บรักษาตัวอยู่ร่วมเดือน”

              “เจนณรงค์” บอกว่า ส่วนตัวเชื่อในความศักดิ์สิทธิ์ของพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ และวัตถุมงคลที่พกติดตัว มีเพียง “เหรียญอาจารย์ศรีแก้ว” วัดไทรใหญ่ อ.ควนเนียง จ.สงขลา และ “พระขุนแผน” หลวงพ่อสงค์ วัดคงคาวดี (ปากบางภูมี) อ.ควนเนียง จ.สงขลา และเป็นพระท้องถิ่นเท่านั้น โดยส่วนใหญ่ได้มาจากชาวบ้านที่มอบให้ในวันที่ลงทำงานในพื้นที่ ซึ่งทุกครั้งที่ได้รับมาจะมีคำกำชับเสมอว่า “พระท้องถิ่นไม่ค่อยมีราคาแต่เป็นพระศักดิ์สิทธิ์ ให้ปลัดไว้ติดตัวนะ”

              “ผมเชื่ออย่างสนิทใจว่าพระเครื่องนอกจากจะมีพุทธคุณเป็นที่ประจักษ์แก่บุคคลทั่วไปแล้วเหนือสิ่งอื่นใด แม้นจะเป็นเพียงมรดกของคนท้องถิ่นแต่ช่วยผมรอดตายได้ ดังนั้นผมมุ่งมั่นตั้งใจจะเชิดชูยกย่องพระเครื่องท้องถิ่นให้คนรู้จักในวงกว้างให้ได้" เจนณรงค์ กล่าว