กุญแจสวรรค์(5)กุญแจใจ | คมชัดลึก

               ในที่สุด คุณปู่ไปเกิดบนสวรรค์พร้อมทรายในกำมือ เทวดาก็บอกว่าปู่มาถึงสวรรค์แล้ว พระอินทร์ให้มารับไปอยู่สวรรค์ แต่ว่าห้ามเอาทุกสิ่งทุกอย่างในโลกมนุษย์ไป ปู่มองดูทรายในกำมือแล้วพูดว่าจะให้ฉันทิ้งทรายไปไม่ได้นะ ฉันไม่ยอมเพราะมันเป็นเกาะของฉัน เทวดาก็บอกว่า คิดให้ดีนะอุตส่าห์ขึ้นมาอยู่บนสวรรค์แล้วจะไม่ขึ้นไปเสวยสุขบนสวรรค์หรือ คำตอบของคุณปู่คือ สวยแค่ไหนก็ช่างแต่ถ้าจะให้ฉันทิ้งทรายของฉันนะฉันไม่ไป เทวดาก็บอกว่า ถ้าเช่นนั้นก็ยืนเตร่อยู่แถวนี้แล้วกัน

               วิญญาณคุณปู่ก็ร่อนเร่พเนจรอยู่ที่หน้าห้องนั่งเล่นของสวรรค์เป็นเวลานานมาก จนกระทั่งวันหนึ่งหลานสาวที่ปู่รักมากล่วงลับดับขันธ์ แล้วก็ไปเกิดบนสวรรค์เป็นเทพธิดา ปู่จำได้ว่าเป็นหลาน เทวดาคุณปู่ไปเจอเทพธิดาหลานสาวพอเห็นก็จำได้ว่าเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขกัน ปู่กับหลานก็ดีใจที่ได้เจอกันในระหว่างที่กอดกัน คุณปู่ก็ปล่อยทรายตกลงพื้นทุกเม็ด พอทรายตกลงพื้นปู่ได้กอดหลานสาวอย่างมีความสุขเพราะไม่เหลือสมบัติของมนุษย์เลยประตูสวรรค์เปิดออกดูดทั้งปู่ทั้งหลานเข้าสู่ประตูไป

               เมื่อเข้าไปข้างในก็เจอเจ้าหน้าที่คนเดิม เจ้าหน้าที่ถามว่าเข้ามาได้อย่างไร วิญญาณคุณปู่บอกว่าไม่รู้เหมือนกัน แล้วคุณปู่ก็มองไปบนสวรรค์เห็นเกาะสวรรค์ของแกที่สวยนักสวยหนาที่แกหวงนักหวงหนา เกาะทั้งเกาะกลายมาเป็นเกาะทิพย์รอแกอยู่ตั้งนานแล้ว แกตกใจถามเทวดาว่า เกาะฉันมาอยู่ข้างบนเมื่อไหร่ เทวดาบอกว่า ก็มาพร้อมคุณปู่ไง แกก็ทักท้วงว่า แล้วทำไมเทวดาไม่บอกฉัน เทวดาก็ตอบว่า ก็บอกตั้งแต่ต้นแล้วแต่คุณไม่เข้ามาเอง

               ฉะนั้น คนที่จะมีคุณสมบัติได้ขึ้นสวรรค์ต้องปล่อยลงปลงเป็น ทิ้งความโลภ ความโกรธ ความหลง ต้องปล่อยให้เป็น ถ้าปล่อยไม่ลงปลงไม่เป็นไม่ได้เห็นสวรรค์

               เมื่อกล่าวถึงเรื่องนี้ทำให้นึกถึงท่านพุทธทาส ก่อนที่ท่านจะดับขันธ์ ท่านตื่นมาตี ๔ มานั่งเขียนหนังสือ แล้วท่านก็บอกลูกศิษย์ว่า ทองเราจะตายแล้ว ทองเอากุญแจออกจากกระเป๋าเรา เราไม่อยากตายคากุญแจ ลูกศิษย์ก็หยิบลูกกุญแจออกจากกระเป๋า

               หลังจากนั้นไม่นานท่านก็ลิ้นแข็ง ท่านบอกลูกศิษย์ว่าทองเราลิ้นแข็งแล้วหลังจากนั้นก็แน่นิ่งไปได้ยินแต่เสียงภาวนา พุทโธ นิพพาน และหลังจากนั้นหัวใจก็ล้มเหลว ฟังเรื่องนี้แล้วได้ข้อคิดอะไร ทำไมก่อนที่จะสิ้นพระชนม์พระเยซูจึงตรัสว่ากุญแจสวรรค์เราได้มอบไว้แก่ปีเตอร์แล้ว ทำไมก่อนจะดับขันธ์ ท่านพุทธทาสจึงบอกว่าทองเอากุญแจออกไปเราไม่อยากตายคากุญแจ

               กุญแจที่พระเยซูคริสต์พูดถึงในทางศาสนาคริสต์จะตีความอย่างไรนั้นไม่รู้ แต่ในมุมของพุทธศาสนา ในความเห็นของอาตมา เห็นว่า ใจของเราคือผู้ถือกุญแจ กุญแจอยู่ที่เรา อยู่ที่ใจของเรา เราจะขึ้นสวรรค์ลงนรกก็อยู่ที่ใจของเรา ฉะนั้นสวรรค์นรกจึงอยู่ที่ใจ แล้วอยู่ข้างในใจ เมื่อไหร่ก็ตามที่เรามีสติประจำใจเมื่อนั้นเราจะขึ้นสวรรค์ เมื่อไหร่ที่เราขาดสติเมื่อนั้นเราจะลงนรก ถ้าสวรรค์อยู่ในอกนรกอยู่ในใจ คงไม่ต้องถามแล้วว่าสวรรค์นรกมีจริงไหม