ครูต้นแบบ : ครูมาลี บุญเทพ

“ต้องรักเด็กครูถ้าไม่รักเด็กก็จะอยู่กับเด็กไม่ได้เราต้องรู้สึกว่าเขาเป็นเหมือนลูกของเราเราจะสอนลูกของเราได้ดีอย่างไรต้องเป็นคนที่ใจเย็นต้องเข้าใจความคิดเห็นเขาต้องดูปฏิกิริยาทุกอย่างของเด็กเขาพร้อมที่จะรับอะไรจากเราหรือยังทัศนคตินั้นเราควรที่จะทำให้ตัวเองเป็นแบบอย่างที่ดีก่อน “ตัวอย่างดีมีค่ากว่าคำสอน” เราไม่จำเป็นที่จะต้องสอนเขาเยอะแต่เราทำให้เห็นทำให้ดูแล้วเด็กก็จะทำตามต้องทำในสิ่งที่ดีให้เขาทำตาม”

 

ครูมาลีเป็นชาวอำเภอฝางจังหวัดเชียงใหม่ครอบครัวมีอาชีพทำไร่ทำนามีพี่ชาย1คนจุดเริ่มต้นอาชีพครูคือความประทับใจต่อครูที่สอนตอนประถมศึกษารวมทั้งชื่นชอบในการอ่านการแต่งกลอนจึงเลือกสอนวิชาภาษาไทยมาโดยตลอดครูมาลีจบการศึกษาจากวิทยาลัยครูเชียงใหม่เข้าสอนครั้งแรกที่โรงเรียนบ้านเทอดไทยในปีพ.ศ.2536จากนั้นย้ายมาที่โรงเรียนบ้านปางปอยโรงเรียนบ้านป่าบงและย้ายมาอยู่ใกล้บ้านที่โรงเรียนบ้านต้นผึ้งตามลำดับโดยสอนอยู่ที่โรงเรียนบ้านต้นผึ้งนานถึง11ปีและในปีพ.ศ.2553 นั้นโรงเรียนบ้านเวียงหวายขาดบุคลากรที่เป็นครูภาษาไทยจึงขอให้ครูมาลีมาช่วยราชการที่โรงเรียนโดยครูเองก็ตัดสินใจอยู่นานเพราะได้ย้ายมาทำงานอยู่ใกล้บ้านแล้วก็ไม่อยากไปไหนแต่ก็ตัดสินใจย้ายในที่สุดด้วยเหตุผลที่ว่า "ถ้าเราจะมีประโยชน์อยู่บ้างก็เต็มใจที่จะช่วย" ปัจจุบันดารงตำแหน่งครูพิเศษรับมอบหมายสอนภาษาไทยป. 5-6รวมทั้งเป็นบรรณารักษ์ห้องสมุดโรงเรียนบ้านเวียงหวาย

ครูมาลีไม่หยุดที่จะพัฒนาตนเองอยู่เสมอทั้งหาความรู้เพิ่มเติมจากสื่อต่างๆเข้ารับการอบรมสัมมนารวมทั้งศึกษาต่อจนจบปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยรามคำแหงซึ่งครูได้นำความรู้ที่ได้รับมาพัฒนาการเรียนการสอนคิดค้นนวัตกรรมใหม่ๆเพื่อปรับใช้กับนักเรียนให้มีคุณภาพยิ่งขึ้นซึ่งจะเห็นได้จากผลงานด้านวิชาการคะแนนสอบ O-NET ในวิชาภาษาไทยที่ครูสอนสูงกว่าระดับชาติด้านกิจกรรมหนังสือเล่มเล็กมีผลงานเป็นที่ยอมรับได้รับรางวัลระดับประเทศนอกจากทักษะความรู้ที่มอบให้เด็กๆแล้วครูยังให้ความช่วยเหลือและติดตามชีวิตของเด็กอยู่เสมอทั้งในด้านการเรียนเรื่องส่วนตัวปัญหาครอบครัวการเรียนต่อรวมถึงการขอสัญชาติให้เด็กๆเพื่อส่งเสริมและผลักดันให้เด็กมีศักยภาพสามารถดำรงชีวิตอยู่ในสังคมได้ไม่เป็นภาระของใคร

การเป็นครูที่ดีนั้นนอกจากเราจะมีความรู้ และมีภูมิรู้ในสิ่งที่เราจะสอนอย่างดีด้วยเพราะว่าเด็กก็เหมือนผ้าขาว เป็นผ้าที่เราเขียนอะไรลงไปเด็กก็จะเป็นแบบนั้นครูก็เปรียบเสมือนหมอที่คอยรักษาเด็กต้องรักษาให้เด็กที่อ่านหนังสือไม่ได้ให้อ่านหนังสือได้แล้วสิ่งที่สาคัญคือต้องรักในวิชาชีพของตนเองรักในอาชีพครูต้องทุ่มเทเสียสละทั้งกำลังทรัพย์กำลังกายกำลังใจเช่นการพาเด็กที่จะไปแข่งครูก็จะเป็นคนที่คอยดูแลเด็กตลอดแม้กระทั่งให้เด็กมาอยู่ที่บ้านด้วยเพื่อทำการฝึกฝนก่อนไปแข่งขัน

เป้าหมายในอาชีพครูคืออยากจะให้เด็กได้มีทักษะในการใช้ภาษาไทยไม่ว่าจะเป็นการสื่อสารการเขียนเพราะสิ่งนี้คือส่วนสาคัญที่ใช้ในการดำรงชีวิตต่อไปภายภาคหน้าเด็กๆจะไม่ค่อยมีความกล้าที่จะพูดหรือสื่อสารครูต้องมีหน้าที่ที่จะต้องคอยสั่งสอนให้เด็กสามารถกล้าแสดงออกซึ่งเด็กเหล่านี้ไม่ทราบว่าตัวเองมีศักยภาพเทียบเท่ากับเด็กคนอื่นจึงมีหน้าที่ดึงศักยภาพของเด็กออกมาให้เด็กได้ทราบว่าเขาก็มีความเก่งเหมือนกับคนอื่นๆเหมือนกัน

ส่วนใหญ่นักเรียนเป็นเด็กที่ฐานะยากจนและปานกลางและเป็นชาวไทยใหญ่ซึ่งบางคนไม่มีเอกสารแสดงตนว่าเป็นคนไทยแต่มีสิทธิที่จะได้เรียนหนังสือตามปกติบางคนสามารถเรียนจบจนถึงปริญญาแต่เมื่อเรียนจบแล้วก็ไม่สามารถที่จะรับราชการได้เพราะไม่ได้รับการรับรองให้มีสัญชาติไทยไม่มีเอกสารสิทธิ์และปัญหาอีกอย่างหนึ่งที่สาคัญที่สุดก็คือเด็กสื่อสารภาษาไทยได้ไม่คล่องเนื่องจากนักเรียนไม่ได้ใช้ภาษาไทยเป็นภาษาหลัก

ครูมาลีสังเกตพฤติกรรมของเด็กว่ามีความผิดปกติอย่างไรหาสาเหตุว่าเกิดจากอะไร จากนั้นก็ออกไปพบปะผู้ปกครองพร้อมกับครูประจำชั้นเล่าถึงปัญหาเพื่อให้เด็กได้เข้ารับการตรวจว่าเป็นเด็ก (LD) หรือเด็กที่มีความผิดปกติหรือไม่เมื่อทราบแล้วว่าเด็กคนไหนที่เป็นเด็กพิเศษครูก็จะปรับการเรียนการสอนให้โดยการสอนให้ช้าลงเสริมสร้างทักษะให้กับเด็กพิเศษแต่พยายามใช้วิธีการเรียนร่วมกับเด็กปกติเพื่อไม่ให้เขารู้สึกแปลกแยกแตกต่างจากคนอื่นแต่จะเน้นย้าเป็นพิเศษกล่าวคือไปอย่างช้าๆใช้ระบบเพื่อนสอนเพื่อนให้เขารู้สึกสบายใจที่จะเรียนชื่นชมเขาเพื่อให้เกิดความภาคภูมิใจพร้อมทั้งสอนซ่อมในเวลาว่างรวมถึงสนับสนุนกิจกรรมที่เขาชอบหรือมีความถนัด

การสอนของครูมาลีส่วนมากจะเน้นที่การวาดรูปเป็นหลักเพราะเด็กๆให้ความสนใจเกี่ยวกับการวาดภาพและเด็กๆก็มีความสามารถวาดรูปออกมาได้ดีซึ่งการวาดภาพสามารถทำให้เด็กสร้างจินตนาการออกมาได้อย่างไม่มีขีดจำกัดทำให้เด็กๆคิดวิเคราะห์ได้โดยที่ครูไม่ต้องสอนอะไรมากมายเพียงแต่ครูจะเสริมในส่วนที่เด็กยังไม่เข้าใจเพิ่มเติมเข้าไปเพื่อให้งานออกมามีความครบถ้วนสมบูรณ์มากที่สุด

ครูประเสริฐปัญญาวงศ์(ครูภูมิปัญญาท้องถิ่น) ครูประเสริฐเป็นครูอาสาชาวไทใหญ่เล่าว่าประทับใจในแนวคิดของครูมาลีที่นำประสบการณ์ที่ตนเองมีมาพัฒนานักเรียนอยู่เสมอส่งเสริมให้เด็กๆมีเวทีให้แสดงความสามารถมีความเท่าเทียมกับเด็กไทยคนอื่นรางวัลที่ได้มาก็บ่งบอกว่าโรงเรียนของเรามีครูที่มีศักยภาพอย่างครูมาลี