ส่อง "จรัล" สหายปารีสตกยากจริงหรือ

++
สองสามวันก่อน “จรัล ดิษฐาอภิชัย” โพสต์ภาพตัวเองไปลงสวน ผ่านเฟซบุ๊ก Jaran Ditapichai ว่า “ไปเก็บพริก ไร่ผัก ผลไม้ ชานปารีส หลังจากติดตามการชุมนุมนักเรียน นักศึกษา ประชาชน มาทั้งเดือน”
 

ปรากฏว่า ภาพของอดีตชาวคอมมิวนิสต์ไทย วัย 73 ปี กลางสวนผักแถวปารีส ดูโทรมไปตามวัย จึงมีแฟนเพจฝ่ายกองเชียร์ลุงตู่ นำไปขยายผล 

 

อ่านข่าว...  แดงลี้ภัย รับ 'ตู่' แกร่ง ม็อบต้านไม่โต

 

จรัล ไปลงสวนมันฝรั่ง

 

เมื่อ 25 ส.ค.2563 “จรัล” จึงโพสต์ชี้แจงว่า “...ผมอดีตคอมมิวนิสต์ และนิยมสาธารณรัฐครับ มิตรสหายหลายคนบอกว่า รูปดูโทรมไป จึงเพิ่มรูปใหม่ อนึ่ง เป็นพลเมืองชั้น 2 ดีกว่าเป็นฝุ่นใต้ตีน ฝุ่นธรรมดา พวกคุณยังเป็นไม่ได้”
 

“จรัล” เดินทางมาอยู่ในปารีส 6 ปีแล้ว ซึ่งทุกวันนี้ เขาได้รับการรับรองเป็น “พลเมืองฝรั่งเศส” เรียบร้อยแล้ว
 

กลางปีที่แล้ว จรัลได้ให้สัมภาษณ์แบบยาวๆ ผ่านเวบไซต์the101 สรุปได้ความว่า เขาเป็นนักปฏิวัติตลอดชีพ เป็นนักสู้สากลนิยม ไม่ได้สู้เพื่อประเทศไทย หากแต่สู้เพื่อชนชั้นผู้ถูกกดขี่ทั่วโลก

++
ชาวคอมมิวนิสต์
++
คนทั่วไป อาจรู้จัก จรัล ดิษฐาอภิชัย ในบทบาทกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ และแกนนำ นปก. แต่เพื่อนเดือนตุลา ต่างทราบดีว่า จรัลเป็นนักปฏิวัติ ตั้งแต่สมัยอยู่ในเมือง กระทั่งเข้าป่า ไปอยู่แถวภาคเหนือ ในชื่อ “สหายชัย” และ “สหายแผ้ว”
 

จรัลเลือกฝรั่งเศสเป็นแหล่งลี้ภัย เพราะคุ้นเคยกับประเทศนี้ ตั้งแต่สมัยเป็นผู้นำนักศึกษา และออกจากป่า เดินทางมาเรียนหนังสือที่ปารีสหลายปี

 

 

ชีวิตที่สุขสบายของพลเมืองฝรั่งเศส

 

เมื่อมาปักหลักอยู่ในยุโรป จรัลจึงมีมิตรสหาย ทั้งเอ็นจีโอสากล และพรรคการเมืองปีกซ้าย
 

“เรามาอยู่นี่ต้องสร้างความสัมพันธ์กับองค์กรต่างๆ ที่สนิทสนมคือพรรคสังคมนิยมและพรรคคอมมิวนิสต์ฝรั่งเศส เพราะผมใช้สถานะเดิมที่เป็นคอมมิวนิสต์ มีกิจกรรมอะไรเขาก็จะเชิญไปสังเกตการณ์”
 

บ่อยครั้งที่จรัล จะโพสต์เฟซบุ๊กระบายความเหนื่อยหน่ายกับการต่อสู้เพื่อประเทศไทยอันยาวนาน แต่ลึกๆ ยังเชื่อว่า สักวันต้องเปลี่ยนแปลงได้
 

“ในความเป็นจริง การจะทำอะไรเราต้องคาดคะเนไว้สองด้านเสมอ ด้านสำเร็จกับด้านล้มเหลว สมัยเป็นนักปฏิวัติเข้าป่าไปอยู่กับกองทัพปลดแอกประชาชนก็เตรียมใจเรื่องเสียสละชีวิต ถ้าไม่ตายก็ถูกจับติดคุก ผมก็เคยติดคุกมา 2-3 ครั้ง แต่ถ้าพิการก็เคยคิดว่าจะทำยังไง ถ้าตาพิการก็อาจเขียนหนังสือโดยพูดใส่เทป เตรียมตัวไว้สองด้าน”

 

จรัล เคลื่อนไหวไม่หยุด

 

 

++
จิตใจสากล
++
อดีตผู้นำนักศึกษาส่วนใหญที่เคยเข้าป่า จะทิ้งอดีต ทิ้งอุดมการณ์ แต่ “จรัล” กลับไม่คิดอย่างนั้น
 

“ชีวิตการต่อสู้ของผมไม่เคยต่อสู้กับบุคคล ผมต่อสู้กับระบบ”
 

อย่างไรก็ตาม จรัลเห็นว่า แนวทางการต่อสู้แบบคอมมิวนิสต์มีปัญหา แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรค สำหรับการต่อสู้เพื่อมวลมนุษยชน
 

“ถ้าผมเลิกสู้ ชีวิตก็ไม่มีความหมาย พูดในแง่นี้คือเห็นแก่ตัว เพราะการต่อสู้ทำให้ผมมีชีวิต ทำให้ผมมีความหมาย มีความสุข มีความหวัง ทั้งๆ ที่มองไม่เห็นแสงสว่างปลายอุโมงค์และที่ผ่านมาก็แพ้มากกว่าชนะ แต่ผมชอบวิถีชีวิตแบบนี้ ถ้าเลิกสู้ ผมจะทุกข์มาก”
 

ดังนั้น ตลอด 1 เดือนที่ผ่านมา จรัลจึงติดตามความเคลื่อนไหวของเยาวชนปลดแอก ด้วยความตื่นตาตื่นใจ เพราะก่อนหน้านี้ เขาแทบสิ้นหวัง สิ้นไฟในการต่อสู้เพื่อปลดแอกเมืองไทย