...บรรทัดฐานคนจริง...

๏ คนเหมือนกันใช่ไหมคนเหมือนกัน        เหมือนทุกสิ่งอันหรือไม่ใช่
คนย่อมเหมือนคนทุกคนไป                   หรือบางคนไม่ไม่เหมือนกัน
๏ ก็ถ้าคนเหมือนกันทุกทุกคน                ไฉนจึงแยบยลให้เย้ยหยัน
ผิด-ไม่ตามผิดพัลวัน                           ถูก-กลับแต่งปั้นอย่างแปลกปลอม
๏ เมื่อมีกฎกติกามารยาท                     ควรต้องขาวสะอาดอวลกลิ่นหอม
เน่าเหม็นกลบเกลื่อนต้องไม่ยอม            ต้องไม่เตี้ยอุ้มค่อมไม่ย้อมแมว
๏ เมื่อมีกฎกติกามารยาท                      ต้องไม่อวดอำนาจอยู่นอกแถว
ต้องตามหลักปฏิบัติที่วางแนว                ไม่ใช่แค่เจื้อยแจ้วจำนรรจา
๏ ผิดต้องว่าตามผิดชี้ความผิด               ไม่ใช่จ้องเบือนบิดทำมุสา
จะพี่น้องญาติมิตรตามกติกา                 ทุกทุกคนเสมอหน้าทุกทุกคน
๏ ถูกต้องว่าตามถูกชี้ถูกต้อง                 เป็นไปตามครรลองไม่สับสน
ไม่มีเลือกปฏิบัติเลือกพวกตน                พวกคนอื่นตกหล่นต้องไม่มี
๏ ผิดถูกชั่วดีบรรทัดฐาน                      เพื่อเมืองเพื่อบ้านสมศักดิ์ศรี
ผิดเป็นถูกถูกเป็นผิดหยามย่ำยี              ไม่รู้ชั่วไม่รู้ดีคนไม่รับ
๏ คนเหมือนกันใช่ไหมคนเหมือนกัน       ผิดถูกตามนั้นอย่าสับปลับ
ไร้บรรทัดฐานอาจย่อยยับ                    แจ้งเกิดพ่ายพับแจ้งดับแทน !.

........................................................
(หมายเหตุ