คอลัมน์... ทำเนียบราษฎร ผู้เขียน... นายทิวา
๏ เห็นโลกที่เห็นที่เป็นอยู่ เหมือนโลกไม่น่าดูอยู่กับที่
เห็นแต่แง่ร้ายไม่เห็นดี ตรงโน้นตรงนี้และตรงนั้น
๏ ทั้งรูปรสกลิ่นเสียงและสัมผัส ล้วนน่าเคืองขัดไม่ชวนฝัน
อึดอัดคับข้องสารพัน ทุกคืนทุกวันทุกเวลา
๏ รูปที่ได้เห็นดูผิดรูป ซีดเซียวโทรมซูบอนาถา
ความจริงที่เห็นประจักษ์ตา ไม่พึงปรารถนาประจักษ์ใจ
๏ รสที่รับรู้มันผิดรส ผิดไปเสียหมดน่าสงสัย
เฝื่อนรสเฝื่อนลิ้นไม่เหลืออะไร ไม่เหลือเลยไม่ไม่เหลือรส
๏ กลิ่นที่สูดดมถูกรมกลิ่น เหม็นไม่รู้สิ้นเหม็นไปหมด
เหมือนลมหายใจทรยศ ลมหายใจคิดคดตลบตะแลง
๏ เสียงที่ได้ยินกระหน่ำเสียง ไม่ได้ศัพท์สำเนียงทุกหนแห่ง
มีแต่เสียงทุกข์ท้อและทิ่มแทง ทุกเสียงจัดแสดงอวดประชัน
๏ สัมผัสที่รับรู้ทุกสัมผัส เหมือนผีจับยัดไม่เลือกสรร
ขยะแขยงผะอืดผะอมทุกสิ่งอัน ตรงโน้นตรงนั้นและตรงนี้
๏ เห็นโลกที่เห็นที่เป็นอยู่ โลกให้เรารับรู้อยู่กับที่
สุดแต่ใจจะเลือกร้ายหรือเลือกดี จะเลือกสู้หรือเลือกหนีอยู่ที่เรา !.
..................................................
(หมายเหตุ คอลัมน์... ทำเนียบราษฎร ผู้เขียน... นายทิวา ลงหนังสือพิมพ์ คมชัดลึก วันเสาร์ที่ 19 มกราคม 2562 )
ข่าวที่เกี่ยวข้อง