ถูกทิ้งแล้ว วิสาฟ้าสีทอง
++
ในจำนวนผู้ลี้ภัยการเมืองที่พำนักอยู่ในยุโรป มีไม่กี่คนที่แสดงออกทางการเมืองแบบสร้างสรรค์ ไม่ใช้ถ้อยคำกร้าวร้าว หรือบางคนก็จัดรายการทางช่องยูทูบ ชอบใช้ภาษาตลาดล่าง หยาบคาย
สำหรับ “วิสา คัญทัพ” กวีการเมืองที่จับพลัดจับผลูต้องมาใช้ชีวิตอยู่เยอรมัน ทั้งที่ไม่มีคดีความติดตัว แสดงออกด้วยการเขียนบทกวีที่เขาถนัด
เมื่อวันที่ 18 เม.ย.2563 วิสา ถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกของคนไกลบ้าน "เรานั้นถูกทอดทิ้งอย่างจริงแท้ เราไม่ทิ้งกันแน่จริงหรือไม่ เพียงไม่เอาเผด็จการค้านสุดใจ ต้องร้างไร้เมืองบ้านด้วยซานซม"
วิสา คัญทัพ และไพจิตร อักษรณรงค์ เดินทางออกจากไทยไปเยอรมัน โดยไปทำธุรกิจร้านอาหารร่วมกับคนเสื้อแดงเมืองเบียร์ ก่อนเหตุการณ์รัฐประหาร 2557
ปี 2561 สมยศ พฤกษาเกษมสุข ได้พบกับวิสา-ไพจิตร ที่เมืองโคโลญจน์ ทั้งคู่ใช้ชีวิตลำเค็ญต่างแดนในเมืองอันหนาวเหน็บ เพื่อรอคอยสถานภาพผู้ลี้ภัย
ปลายปี 2562 วิสาเรียกร้องให้รัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง ดำเนินนโยบายรับรองสิทธิเสรีภาพของบุคคลที่ลี้ภัยการเมืองในต่างแดน เพื่อให้พวกเขาได้กลับคืนบ้านเกิดเมืองนอน
"ผิดกับอดีตที่ผ่านมาในยุครัฐบาล พล.อ.เปรม ติณสูลานนท์ ได้ออกคำสั่งที่ 66/2523 ยุติสงครามกับพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย ให้กลับมาเป็นผู้พัฒนาชาติไทยโดยไม่มีความผิด"
วัยหนุ่ม วิสาเป็นนักศึกษารามคำแหง และเป็นแกนนำชมรมคนรุ่นใหม่ ได้จุดประกายการต่อต้านเผด็จการถนอม-ประภาส จนนำไปสู่การชุมนุมใหญ่ และเดินขบวนขับไล่เผด็จการ
วิสาเป็นนักเขียนแนวเพื่อชีวิต มีกวีวรรคทองที่ผู้คนยังจำได้ “เมื่อท้องฟ้าสีทองผ่องอำไพ ประชาชนต้องเป็นใหญ่ในแผ่นดิน”
หลัง 14 ตุลา วิสาได้เข้าร่วมกับพรรคสังคมนิยมแห่งประเทศไทย ต่อสู้ตามวิถีรัฐสภา แต่เจอพลังขวาจัดไล่บดขยี้ วิสาและเพื่อนชาวสังคมนิยมจึงเข้าป่าจับปืน
วันนี้ วิสาวาดหวังที่จะเห็นนโยบายการเมืองนำการทหาร เปิดทางให้ผู้หลบภัยได้กลับบ้าน โดยไม่มีคดีติดตัวเหมือนสมัยวัยหนุ่มที่วางปืนออกจากป่า
“เรานั้นถูกทอดทิ้งอย่างจริงแท้ เราไม่ทิ้งกันแน่จริงหรือไม่ เพียงไม่เอาเผด็จการค้านสุดใจ ต้องร้างไร้เมืองบ้านด้วยซานซม”
เสมือนเสียงเรียกร้องจากกวีนักสู้ผู้พลัดพรากจากบ้านเมืองมากว่า 7 ปี...เขาถูกทอดทิ้ง และใครทิ้งวิสา?
ข่าวที่เกี่ยวข้อง