ม็อบสนามหลวง ก้าวแรก "ธนาธร"

++

ชีวิตและการต่อสู้ของ ดารณี ชาญเชิงศิลปกุล หรือ “ดา ตอร์ปิโด” เหมือนบทบันทึกประวัติศาสตร์ภาคประชาชนยุคไพร่ผงาด อำมาตย์ซ่อนเล็บ

“ดา ตอร์ปิโด” ไม่ใช่แกนนำแนวร่วมประชาชนขับไล่เผด็จการ (นปก.) ที่ก่อรูปขึ้นโดยนักการเมืองสายตรงทักษิณ ชินวัตร
 

ดารณี ชาญเชิงศิลปกุล อดีตนักข่าวที่ไม่เห็นด้วยกับกลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย ได้กระโจนสู่ท้องสนามหลวง ก่อนนักการเมืองพรรคไทยรักไทย ขณะที่ทักษิณ ชินวัตร ยังมึนงง ไม่รู้จะสู้หรือจะยอมสยบอำนาจใหม่ กลุ่มคนผู้รักทักษิณได้ออกไปชุมนุมต้านเผด็จการที่ท้องสนามหลวงกันแล้ว

 

                                                  

                                         ดา ตอร์ปิโด สมัยม็อบสนามหลวง

 

ปลายปี 2549 “เครือข่าย 19 กันยา ต้านรัฐประหาร” เป็นการรวมตัวของนักศึกษา นักกิจกรรม กลุ่มเล็กๆ ที่ไม่เห็นด้วยกับการรัฐประหาร และเป็นกลุ่มแรกๆที่มีการประชุมและจัดตั้งเครือข่ายขึ้นมา

เครือข่ายนี้ มี “ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ” และผองเพื่อน รวมถึง "ชัยธวัช ตุลาธน" เลขาธิการพรรคก้าวไกล ก็ระดมสรรพกำลังมาออกแบบการเคลื่อนไหวต้านเผด็จการ

 

                                               

                                     ม็อบเครือข่าย 19 กันยาฯ ของกลุ่มเพื่อนธนาธร 

 

อีกด้านหนึ่ง ได้มีกลุ่มคนรักทักษิณ รวมตัวกันในนาม “คนวันเสาร์ไม่เอาเผด็จการ” เป็นมวลชนที่ปักหลักชุมนุมที่ท้องสนามหลวง

เมื่อเป็นการรวมตัวของมวลชนโดยธรรมชาติ จึงมีความคิดที่หลากหลาย บางส่วนแค่ต่อสู้เพื่อทักษิณกลับมา แต่บางส่วนไปไกลกว่านั้น พวกเขาชี้ว่า การรัฐประหาร มี “อำมาตย์ใหญ่” บงการโค่นทักษิณ

กลุ่มนี้มี “ดา ตอร์ปิโด” และ ชูชีพ ชีวสุทธิ์ หรือ สหายสมชาย อดีตสหายอีสานใต้ เป็นหัวหอก

 

18 พ.ค.2550 “คนเดือนตุลา” กลุ่มหนึ่งสุมหัวคิดออกแบบองค์กรร่วมชื่อ “แนวร่วมประชาชนต้านรัฐประหาร” (นปตร.) พร้อมกับนัด 22 กลุ่ม มาประชุมกันที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

แต่องค์กร นปตร. ตั้งได้ไม่กี่วัน เกิดความขัดแย้งขึ้นในหมู่ผู้ประสานงานและผู้ปฏิบัติงาน เนื่องจากส่วนหนึ่งต้องการไปร่วมกับกลุ่มนักการเมืองสายทักษิณ เพราะเห็นว่ามีพลังมากพอในการโค่นล้มรัฐบาลเผด็จการได้

“ธนาธร” และเพื่อน จึงนำเครือข่าย 19 กันยา ต้านรัฐประหาร ออกมาจาก นปตร. และหันไปจัดกิจกรรมทางวิชาการแทน โดยใช้วารสาร “ฟ้าเดียวกัน” เป็นธงนำ

 

                                             

                                   ธนาธร สมัยม็อบเสื้อแดง

 

ถัดมาไม่นาน “วีระกานต์ มุสิกพงศ์” รับงาน “นายใหญ่” มาตั้งสถานีโทรทัศน์พีทีวี และจัดการชุมนุมใหญ่เรียกว่า “ม็อบพีทีวี” โดยการบริหารจัดการของ “เนวิน ชิดชอบ” (สมัยที่อยู่กับนายทักษิณ)

หลังจากนั้น กลุ่มพีทีวีกับ นปตร. ได้รวมตัวกันเป็นองค์กรใหม่ที่เรียกกันย่อๆว่า “นปก.” มีแกนนำชุดแรกได้แก่วีระกานต์ มุสิกพงศ์, จตุพร พรหมพันธุ์, จักรภพ เพ็ญแข, ณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ, นพ.เหวง โตจิราการ,วิภูแถลง พัฒนภูมิไท,พ.อ.อภิวันท์ วิริยะชัย,จรัล ดิษฐาอภิชัย และมานิตย์ จิตต์จันทร์กลับ

อีกฟากหนึ่ง กลุ่มม็อบสนามหลวงที่ถูก นปก.เบียดขับออกมา ได้รวมตัวเป็น “สภาประชาชนต้านเผด็จการ” โดยมี สุรชัย แซ่ด่าน ,“ดา ตอร์ปิโด” และสมยศ พฤกษาเกษมสุข  เป็นแกนนำ

แกนนำ นปก.มองว่า กลุ่มสภาประชาชนฯ ก้าวล้ำนำหน้ามวลชน ไปแตะโครงสร้างระบอบอำมาตยาธิปไตย อาจนำมาซึ่งการถูกล้อมปราบจากเผด็จการ

สภาประชาชนฯ แปรสภาพเป็นแดงสยาม หลัง “ดา ตอร์ปิโด” ถูกจับ และชูชีพ ชีวสุทธิ์ หนีออกนอกประเทศ ทั้งคู่เป็นผู้ต้องหาคดี 112

การต่อสู้เผด็จการ ตั้งแต่ปี 2549 เป็นต้นมา มิได้มีแค่ นปก. หรือ นปช. ยังมีตัวละครอีกมาก อย่างเช่นดา ตอร์ปิโด และธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ พร้อมมิตรสหาย