ผวาโรงงาน!!ยื่นฟ้องศาลปกครองสูงสุดเพิกถอนผังเมืองรวมเมืองคอน 2562-หวั่นโรงงานอุตสาหกรรมผุดทำอาชีพเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำปากพนังล่มสลาย

 

 

                  ตัวแทนชาวลุ่มน้ำปากพนัง 30 คนยื่นฟ้องศาลปกครองสูงสุดเพิกถอนผังเมืองรวมเมืองคอน-หวั่นโรงงานอุตสาหกรรมผุดพื้นที่ลุ่มน้ำปากพนัง-การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำล่มสลาย -5 ผู้ถูกฟ้องคดีตั้งแต่ รมต.มท.และ ครม.พร้อมหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง-ระงับและเพิกถอนผังเมืองรวมเมืองคอน (ฉบับที่ 2 )พ.ศ. 2562 -ชี้ขัดแย้งข้อเท็จจริงและชาวบ้านไม่มีส่วนร่วมมาตั้งแต่ต้น-หวั่นโรงงานอุตสาหกรรมผุดชาวบ้านเลี้ยงปลา เลี้ยงกุ้งไม่ได้

            เมื่อเวลา 10.30 น.วันที่ 20 ก.พ.2563 ที่ศาลปกครองนครศรีธรรมราช ได้มีประชาชนในพื้นที่ลุ่มน้ำปากพนัง จ.นครศรีธรรมราช จำนวน 10 คน เดินทางเข้ายื่นคำฟ้องต่อศาลปกครองสูงสุด โดยผู้ฟ้องคดีจำนวน 30 คน แต่งตั้งผู้แทนคดีและมอบอำนาจของผู้ฟ้องคดีจำนวน 3 คน ประกอบด้วย นายเสน่ห์ เต็มสงสัย อายุ 55 ปี นายประเสริฐ คงสงค์ อายุ 73 ปี และนายไพโรจน์ รัตนรัตน์ อายุ 56 ปี โดยมีความประสงค์ที่จะฟ้องคดีผู้ถูกฟ้องคดี จำนวน 5 คน ประกอบด้วย รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย  คณะรัฐมนตรี กรมโยธาธิการและผังเมือง คณะกรรมการผังเมือง และคณะกรรมการที่ปรึกษาผังเมืองรวมจังหวัดนครศรีธรรมราช  เพ่อให้ศาลปกครองมีคำสั่งให้ผู้ถูกห้องคดียกเลิกคำสั่งและการประกาศใช้ผังเมืองรวมจังหวัดนครศรีธรรมราช

             อย่างไรก็ตามหลังจากเจ้าหน้าที่ศาลปกครองนครศรีธรรมราช ได้ตรวจสอบเอกสารหลักฐานได้แนะนำว่าการยื่นฟ้องคดีดังกล่าวอยู่ในขอบเขตอำนาจการพิจารณาของศาลปกครองสูงสุด เมื่อมีการยื่นฟ้องต่อศาลปกครองนครศรีธรรมราช ผ่านไปยังศาลปกครองสูงสุด  หากศาลปกครองนครศรีธรรมราชพิจารณายกคำร้องจะทำให้คดีตกไปโดยปริยายทำให้ศาลปกครองสูงสุดไม่ได้พิจารณาคดีตามความประสงค์ จึงแนะนำให้ไปยื่นฟ้องโดยตรงต่อศาลปกครองสูงสุด โดยส่งคำฟ้องผ่านทางไปรษณีย์ จังหวัดนครศรีธรรมราช และประทับตราวันที่ 20 ก.พ. 2563 เมื่อศาลปกครองได้รับคำฟ้องจะสามารถพิจารณารับฟ้องและพิพากษาตัดสินได้โดยตรง ทำให้คณะตัวแทนผู้ฟ้องคดีทั้งหมดเดินทางมายังสำนักงานไปรษณีย์จังหวัดนครศรีธรรมราช ทำการส่งเอกสารหลักฐานคำฟ้องคดีรวมหลายร้อยหน้าถึงศาลปกครองสูงสุดในวันเดียวกัน

 

 

 

 

                 นายไพโรจน์ รัตนรัตน์  หนึ่งในผู้แทนผู้ฟ้องคดี เปิดเผยว่า โดยผู้ฟ้องคดีทั้งสามสิบคนขอเรียนว่ากฎกระทวงให้ใช้บังคับผังเมืองรวมจังหวัด นครศรีธรรมราช (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2562 ไม่สอดคล้องกับข้อเท็จจริงและความต้องการของประชาชนในพื้นที่ กล่าวคือ ปัจจุบันที่ดินประเภทที่โล่งเพื่อการอนุรักษุณภาพสิ่งแวดล้อม (สีฟ้า)อยู่เขตโครงการพัฒนาพื้นที่ลุ่มน้ำปากพนัง อันเนื่องมาจากพระราชดำริ เป็นพื้นที่ของการการทำประมง เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ และการเกษตรพร้อมส่งเสริมกรเลี้ยงกุ้งกุลาดำ กุ้งแช๋บ๊วย เลี้ยงปลากะพงเป็นจำนวนมาก ที่ต้องการระบบนิเวศที่ปราศจากการประกอบกิจการ ของโรงงานอุตสาหกรรม เมื่อมีการประดาศกฎกระทรวงดังกล่าวแล้ว ทำให้พื้นที่ดังกล่าวเป็นที่ดินประเภทอนุรักษ์ชนบทและเกษตรกรรม (สีขาวมีกรอบและเสนทแยงสีเขียว)ย่อมทำให้โรงงานอุดสาหกรรมดำเนินการได้ในพื้นที่ดังกล่าว ย่อมส่งผลกระทบต่ออาชีพเกษตรกรรม  การเพาะเลี้ยงสัตน้ำ ทั้งกุ้งและปลา ทำให้วิถีชีวิดตั้งเดิมที่มีการประกอบอาชีพดังกล่าว

เปลี่ยนแปลงไป อีกทั้ง ตามมาดรา 72 แห่งฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักไทย ฉบับปัจจุบัน กำหนดให้รัฐดำเนินการเกี่ยวกับที่ดิน ทรัพยากรน้ำ และพลังงาน ดังนี้ (2) จัดให้มีการวางผังเมืองทุกระดับและบังคับการให้เป็นไปดามผังเมืองอย่างมีประสิทธิภาพ รวมตลอดทั้งพัฒนาเมืองให้มีความเจริญโดยสอดคล้องของประชาชนในพื้นที่ ซึ่งผู้ฟ้องคดีทั้งสามสิบไม่เห็นตัวย และไม่ได้มีความต้องการที่จะให้มีการแก้ไขผังเมือง ดังกล่าวมาตั้งแต่ตัน ดังนั้น กฎกระทรวงให้ใช้บังคับผังเมืองรวมจังหวัดนครศรีรรมราช (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2562  ย่อมไม่ชอบด้วยรัฐธรมนูญแห่งราชการณาจักรไทย ฉบับปัจจุบันด้วยเหตุผลดังกล่าวข้างตัน กฎกระทรวงให้ใช้บังคับผังเมืองรวมจังหวัด นครศรีธรรมราช (ฉบับที่ 2) 2562  ตามเอกสารท้ายคำฟ้องหมายเลข 65 ย่อมไม่ชอบด้วย รัฐธรรมนูญแห่งราชการณาจักรไทย พ.ศ. 2560

            “ด้วยเหตุดังกล่าวข้างต้น ผู้ฟ้องคดีทั้งสามสิบจึงได้ดำเนินการร้องขอให้ผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสามสิบดำเนินการพิกถอน การออกกฎกระทรวงให้ใช้บังคับผังเมืองรวมจังหวัดนครศรีธรรมราช (ฉบับที่ ) พ.ศ.2562  แต่ดังที่ได้เรียนต่อศาลแล้ว ไม่ปรากฎว่า ผู้ถูกฟ้องคดีทั้งห้าจะได้ดำเนินการตามคำขของผู้ฟ้องคดีแต่อย่างดใ จึงเห็นได้ว่านกอจากผู้ถูกฟ้องคดีทั้งห้าจะได้ดำเนินการประกาศไห้ใช้บังคับผังเมืองรวมจังหวัดนครศรีธรรมราช ที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายและข้อเท็จจริงแล้ว ผู้ถูกฟ้องยังละเลยหรือละเว้นการกระทำหนัที่แห่งตนในการตรวจสอบ ปกป้อง ป้องกัน คุ้มครอง ทรัพยากรธรรมชาติสิ่งแวดล้อม และชุมชน เนื่องจากสภาพพื้นที่ไม่มีความเหมาะสมที่ใช้บังคับผังเมืองรวมจังหวัด นครศรีธรรมราช อีกด้วย การกระทำของผู้ถูกฟ้องคดีทั้งห้า จึงถือเป็นการกระทำไม่ชอบตัวยกฎหมาย ก่อให้เกิดความเสียหายต่อประชาชนในชุมชน  และต่อผู้ฬองคดีทั้งสามสิบ อันเป็นการละมิดต่อกฎหมาย หลักสิทธิมนุษชน และสิทธิชุมชน ซึ่งผู้ฟ้องคดีทั้งสิบได้อาศัยสิทธิและหน้ที่ตามหลักกฎหมายทั้งภายในและระหว่างประเทศ เพื่อให้ได้รับควาตุครองมิให้ถูกละเมิดสิทธิ รวมทั้งผลักดันให้หน่วยงานราชการผู้มีหน้าที่ได้ดำเนินการตามหนำที่ของตนตามฎหมาย โดยอาศัยตามกฎหมายต่าง ๆ”

 

 

 

 

 

                   นายไพโรจน์ รัตนรตน์ กล่าวต่อไปอีกว่า โดยผู้ฟ้องคดีทั้งสามสิบขอเรียนว่าการฟ้องคดีนี้ เป็นการฟ้องเพื่อประโยชน์สาธารณะมิได้ฟ้องเพื่อประโยชน์ของผู้ฟ้องคดีทั้งสามสิบเพียงส่วนตนแต่อย่างใดทั้งสิ้น ผลของคดีจะเป็นประโยชน์ต่อสาธารณะทั้งในการคุ้มครองทรัพยากรรรมชาติและสิ่งแวดล้อม และต่อชุมชนเขาดูหาที่จะได้อาศัยอยู่ในพื้นที่อย่างสงบสุขปราศจากสิ่งอันตรายหรือสิ่งรบกวน ได้อาศัยอยู่ในสภาพสิ่งแวดล้อมที่ดีโดยผู้ฬองคดีทั้งสามสิบไม่มีหนทางอื่นใด ที่จะบังคับผู้ถูกฟ้องคดีทั้งห้าให้ดำเนินการ ดังกล่าวข้างต้นได้ จึงต้องนำคดีมาฟ้องต่อศาลปกครองนี้ ซึ่งการฟ้องคดีของผู้ฟ้องคดีนี้เป็นกรณีการใช้สิทธิ เพื่อปกป้อง พิทักษ์ คุ้มครอง ทรัพยากรธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม และชุมชน จากการกระทำของผู้ถูกฟ้องคดีทั้งห้า หากปล่อยให้กฎกระทรวงให้ใช้บังคับผังเมืองรวมจังหวัดนครศธรรมราช (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2562 มีผลบังคับใช้ต่อไปจนกว่าศาลจะพิพากษา และมีการมาขอตั้งโรงงานตามกฎกระทรวงดังกล่าว จะทำให้เกิดความเสียหายต่อทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม และชุมชน บริเวณที่ดินที่ถูกแก้ไขตาม กฎกระทรวงดังกล่าว จะได้รับความเสียหายอย่างยิ่ง และไม่อาจที่จะฟื้นฟูกลับให้คืนสู่สภาพเดิมได้ ตามรัฐธรรมนูญ กฎหมาย และระเบียบต่าง ๆ ที่กำหนดไว้ ผู้ฟ้องคดีจึงขอศาลได้โปรดรับคำฟ้องคดีนี้ไว้พิจารณา และพิจารณาพิพากษาคดีไปตามที่ผู้ฟ้องคดีทั้งสามสิบร้องขอ เพื่อให้เป็นบรรทัดฐานในการปฏิบัติหน้าที่ของผู้ถูกฟ้องคตีทั้งห้า และหน่วยงานราชการส่วนอื่นอีกต่อไป

            “การมายื่นฟ้องต่อศาลปกครองเพื่อศาลพิจารณาพิพากษาให้ผู้ถูกฟ้องคดีระงับการประกาศใช้ผังเมืองรวมจังหวัดนครศรีธรรมราช เพราะกระบวนการจัดทำผังเมืองรวบไม่มความเป็นธรรมและไม่ถูกต้องตามขั้นตอนกฎหมาย การความชอบธรรมในการจัดทำประชาพิจารณ์ชาวบ้าในพื้นที่ลุ่มน้ำปากพนังไม่ได้มีส่วนร่วมอย่างแท้จริง โดยเฉพาะในพื้นที่ลุ่มน้ำปากพนังบาวบ้านไม่ยอมรับการจัดทำผังเมืองรวมจังหวัดนครศรีธรรมราช และยืนยันให้ใช้ผังเมืองเดิม เพราะการจัดทำใหม่มีการเปลี่ยนแปลงสีของผังเมืองในเขตลุ่มน้ำปากพนัง ซึ่งเป็นโครงการตามแนวพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว องค์ในหลวงรัชกาลที่ 9 ได้แบ่งแยกโซนน้ำจืดน้ำเค็มอย่างชัดเจน โซนน้ำจืดประชาชนทำนาปลูกขาวและทำการเกษตรอื่น ๆ ส่วนในโซนน้ำเค็มประชาชนประกอบอาชีพเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ทั้งปลา กุ้ง  หากปล่อยให้เป็นไปตามประกาศผังเมืองรวมนครศรีธรรมราชที่จะมีผลบังคับใช้ ในอนาคตจะเกิดโรงงานอุตสาหกรรมหนักในพื้นที่ ชาวบ้านจะประกอบอาชีพเลี้ยงกุ้งได้ ขอขึ้นทะเบียนฟาร์มไม่ได้ ของ JEP ในการประกอบธุรกิจการเลี้ยงกุ้งไม่ได้ ผู้ฟ้องคดีทั้งสามสิบจึงขอบารมีของศาลเป็นที่พึ่ง จึงยื่นฟ้องคดีต่อศาลปกครองสูงสุดเพื่อให้ระงับ เพิกถอนการประกาศใช้ผังเมืองรวมจังหวัดนครศรีธรรมราชต่อไป” นายไพโรจน์ กล่าวย้ำในที่สุด.

 

 

ภาพ/คลิป ศูนย์ข่าวนคร 24 ชม.สมาคมสื่อมวลชนนครศรีธรรมราช

ยุทธนะ  เตมะศิริ นครศรีธรรมราช