แสนสงสาร หมูหริ่งถูกหมานับ10ตัวรุมกัด จนท.เร่งช่วยเหลือ

 

 

                     เจ้าหน้าที่ศูนย์ช่วยเหลือสัตว์ป่าภาคกลางเข้าช่วยเหลือหมูหริ่งขนาดโตเต็มวัยหลังผู้ใหญ่บ้านในพื้นที่ ตำบลศรีกระอาง อำเภอบ้านนา จังหวัดนครนายก แจ้งว่ามีชาวสวนพบสัตว์ป่าถูกหมานับสิบตัวรุมกัดแต่หมาทั้ง10ตัวสู้ไม่ได้ และสัตว์ป่าดังกล่าวเข้ามาหลบอยู่ในท่อน้ำในสวนของชาวบ้าน เกรงว่าจะได้รับอันตราย

เมื่อเวลาประมาณ12.00 น. ศูนย์ช่วยเหลือสัตว์ป่าภาคกลาง จังหวัดนครนายกได้รับแจ้ง มีชาวสวนพบสัตว์ป่าไม่ทราบชนิดเข้ามาหลบซ่อนตัวภายในท่อระบายน้ำหลังถูกหมารุมกันในพื้นที่หมู่ 1 ตำศรีกระอาง  ซอยเขาดิน2  อำเภอบ้านนา จังหวัดนครนายก จึงเดินทางไปยังที่เกิดเหตุ เมื่อตรวจสอบพบว่าสัตว์ดังกล่าว เป็นหมูหริ่ง จึงได้ให้เจ้าหน้าทำการนำตาข่ายมาดักช่องทางออกท่อระบายน้ำอีกทาง พร้อม ใช้หญ้าแห้งจุดไฟ เพื่อให้ควันเข้าไปในท่อและให้หมูหริ่งวิ่งออกไปยังปลายท่อที่ใช้ตาข่ายดักเอาไว้ เพื่อนำไปตรวจรักษาที่ศูนย์ช่วยเหลือสัตว์ป่าภาคกลาง

 

 

             นายทวีป ล้อมวงษ์ หัวหน้าศูนย์ช่วยเหลือสัตว์ป่าภาคกลางจังหวัดนครนายก  ได้บอกว่า สัตว์ป่าที่พบเป็นหมูหริ่ง เป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง ในพื้นที่บริเวณนี้มักพบอยู่บ่อยครั้ง คาดว่าหมูหริ่งได้ลงมายังพื้นที่แนวเขตป่ากับสวนชาวบ้านแล้วมาเจอกับหมาในพื้นที่ไล่  ซึ่งหมูหริ่งตัวนี้เป็นตัวผู้อายุประมาณ 3-4 ปี  เบื้องต้นจะไปตรวจร่างกายที่ศูนย์ช่วยเหลือสัตว์ป่าภาคกลางจังหวัดนครนายก หากไม่มีบาดแผลและสุขภาพแข็งแรงก็จะนำไปปล่อยคืนสู่ป่าธรรมชาติต่อไป

 

จากการสอบถาม นางจิตนา ( จิ-ตะ-นา ) บุญมี  เจ้าของสวนผลไม้ที่ได้ยินเสียงหมาที่เฝ้าสวนเห่าเสียงกัง ได้บอกว่า ตนได้ยินเสียงหมาเห่าเสียงดังบริเวณท่อน้ำใต้ต้นลูกหว้า ตอนนั้นสามีกำลังเก็บผักอยู่บริเวณนั้น จึงเดินมาดูว่าหมาเห่าอะไรเสียงดัง พอก้มดูภายในท่อเห็นสัตว์ลักษณะคล้ายหมีขอ จึงได้เอาสังกะสีมาปิดปากท่อไว้ เกรงว่าหมาเข้าไปกัด เนื่องจากหมาจำนวนมากล้อมอยู่รอบๆท่อ แต่เมื่อเอาสังกะสีปิดเกิดเสียงดังสัตว์ตัวดังกล่าวตกใจวิ่งออกมาจากปลายท่อมาด้านนอกจึงถูกกลุ่มหมารุมกัด จากนั้นได้วิ่งเข้ามาหลบในท่ออีกท่อหนึ่ง จึงตามเอาสังกะสีมาปิดอีกครั้งเพราะกลัวหมาจะมารุมกัดอีกครั้ง จากนั้นจึงโทรแจ้งผู้ใหญ่บ้าน เนื่องจากสงสัยว่าสัตว์ที่พบนั้นเป็นตัวอะไร เนื่องจากหมา10ตัวที่รุมกัดนั้นสู้สัตว์ตัวนี้ตัวเดียวไม่ได้ และตนเกรงว่าอาจจะเกิดอันตรายกับตนเพราะตนอาศัยอยู่แถวนี้

 

 

 

 

                              หมูหริ่ง, หมูหรึ่ง หรือ หมูดิน  สัตว์ป่าคุ้มครองตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พุทธศักราช 2535  เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดกลาง อันเป็นวงศ์เดียวกับเพียงพอนหรือวีเซล  รูปร่างอ้วนใหญ่และขนยาว หูและหางค่อนข้างสั้น มีเล็บเท้าหน้ายาวและแข็งแรงแลเห็นได้ชัดเจน ใช้สำหรับขุดดิน จมูกยื่นยาวออกมาคล้ายจมูกหมูช่วยในการดุนขุดคุ้ยดินหาอาหารคล้ายหมูป่า อันเป็นที่มาของชื่อ มีขนตามลำตัวสีเหลือง เทาและดำ โดยสีขนจะเปลี่ยนไปตามฤดูกาล ขนบริเวณคาง ขาหน้า หัวไหล่ หลัง และขาเป็นสีดำ มีแถบสีขาวบริเวณแก้มและหน้าผาก เมื่อโตเต็มวัยจะมีน้ำหนักประมาณ 7–14 กิโลกรัม ความยาวลำตัวและหัว 65–104 เซนติเมตร  สามารถปรับตัวอาศัยอยู่ได้ในสภาพแวดล้อมที่หลากหลาย กินอาหารได้หลายประเภท เช่น ผลไม้, หน่อไม้ ,รากพืช, ไส้เดือน, แมลง ชนิดต่าง ๆ , กิ้งกือ, สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก โดยทั่วไปมักจะออกหากินในเวลากลางคืน และหลบนอนพักตามโพรงดินที่มีทางเข้าออกได้หลายทาง ที่ขุดไว้ในเวลากลางวัน หากินและอยู่อาศัยตามลำพัง ยกเว้นในฤดูผสมพันธุ์ที่อาจอยู่เป็นคู่ ประสาทตาไม่ค่อยดีนัก จึงมีประสาทการดมกลิ่นที่ดีเยี่ยมเป็นสิ่งทดแทน มีนิสัยที่ค่อนข้างดุ เมื่อพบศัตรูจะพองขนตั้งชันและสามารถยืนสองขาได้เหมือนหมี อีกทั้งยังมีกลิ่นตัวเหม็นรุนแรงเป็นสิ่งใช้ขับไล่ศัตรูอีกด้วย ในสมัยอดีต มนุษย์ใช้ประโยชน์จากหมูหริ่งด้วยการสกัดทำน้ำมัน  มีฤดูผสมพันธุ์ในช่วงปลายฤดูหนาวจนถึงฤดูร้อน ตั้งท้องนานราว 6 เดือน ออกลูกครั้งละ 2–4 ตัว และมีอายุยืนประมาณ 6–7 ปี  หมูหริ่งพบแพร่กระจายพันธุ์ตั้งแต่เนปาล, ภูฏาน, อินเดีย, จีน, พม่า, ภูมิภาคอินโดจีน ไปจนถึงเกาะสุมาตรา สำหรับในประเทศไทยพบได้ทุกภูมิภาค อาทิ อุทยานแห่งชาติเขาลำปี-หาดท้ายเหมือง จังหวัดพังงา, อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่

 

 

ภาพ/ข่าว กิจติภัฐร์ สง่ารัตนพิมาน นักข่าวภูมิภาค จ.นครนายก