Lifestyle

เดินตัวปลิว ที่ เวลลิงตัน (ตอนที่1)

เกาะติดข่าวสาร >> คมชัดลึก ออนไลน์
logoline

เรื่อง-ภาพ โดย กอบภัค พรหมเรขา

          ชื่อว่าเมืองหลวง ภาพความพลุกพล่านวุ่นวายก็ผุดขึ้นมาในหัว แต่ไม่ใช่สำหรับ “เวลลิงตัน” ศูนย์กลางการปกครองของ “นิวซีแลนด์”​ ที่แสนจะเหมาะกับการเดินเที่ยวแบบ “Walk around the town” หรือ ทอดน่องท่องเมือง

เดินตัวปลิว ที่ เวลลิงตัน (ตอนที่1)

อ่าวเวลลิงตันจากจุดชมวิวยอดเขา

          บินลดระดับ เราสามารถมองเห็นได้ทั้ง เกาะใต้ และเกาะเหนือ 2 เกาะใหญ่ที่รวมเป็นดินแดนแห่งเมฆขาวยาวสุดสายตา ตามชื่อเรียกของชนชาวท้องถิ่น คั่นกลางด้วยช่องแคบคุก “Cook strait” ซึ่งเป็นช่องแคบที่มีกระแสน้ำและกระแสลมสาหัสสากรรจ์ไม่แพ้ที่ใดในโลก

เดินตัวปลิว ที่ เวลลิงตัน (ตอนที่1)

เหมือนสับสนแต่เป็นระเบียบ

          สนามบินนานาชาติเวลลิงตันตั้งอยู่ปลายเกาะเหนือ ขวางคอคอดระหว่างเทือกเขาวิคตอเรียกับคาบสมุทรมิรามาร์ ปลายรันเวย์ทั้งสองฝั่งจรดทะเล ความยาวนับว่าสั้น ระยะรวมเพียง 2,081 เมตร เมื่อรวมกับกระแสลมแรงและแปรปรวน ที่นี่จึงเป็นสนามบินที่ลงจอดยากที่สุดแห่งหนึ่ง

เดินตัวปลิว ที่ เวลลิงตัน (ตอนที่1)

เรือเฟอร์รี่ข้ามไปเกาะใต้อาจหดหายไปหากอุโมงค์ลอดทะเลเกิดขึ้นจริง

          บ้านเรือนบนเชิงเขารวมกับตึกสูงที่อัดแน่นอย่างเป็นระเบียบบนที่ราบเล็กๆ ริมทะเล มีเสน่ห์ชวนหลงใหล คือ ภาพแรกที่สุดประทับใจหลังจบการเดินทางยาวนานหลายชั่วโมง สารพัดโรงแรมที่พักกระจุกตัวรวมกันอยู่ใจกลางเมือง ดังนั้นไม่ว่าจะเลือกพักที่ใดก็สามารถอาศัยการเดินเท้าได้ไปมาหาสู่ได้แบบไม่ลำบากยากเย็น และแทบทุกโรงแรมยังสามารถมองเห็นทิวทัศน์ของอ่าวเวลลิงตัน ยิ่งทำให้ซึมซับบรรยากาศการมาเยือนเมืองท่าแห่งนี้ได้อย่างสมบูรณ์

เดินตัวปลิว ที่ เวลลิงตัน (ตอนที่1)

ลมแรงจนตัวแทบปลิว

เดินตัวปลิว ที่ เวลลิงตัน (ตอนที่1)

eScooter เช่าแล้วขี่ไปไหนก็ได้ ตกเย็นเจ้าหน้าที่ตามจีพีเอสไปเก็บเอง

          และด้วยภูมิประเทศแสนพิเศษนี้ ทำให้การท่องเที่ยววิถีบาทาเป็นไปอย่างสนุกสนาน ลมแรง อากาศเย็นสบาย จากโรงแรมบนเชิงเขาสูงใช้เวลาเดินเพียงไม่ถึงสิบนาทีก็มาถึงวอเตอร์ฟรอนต์ กับบรรยากาศท่าเรือเก่าซึ่งถูกดัดแปลงให้เป็นสวนสาธารณะขนาดแคบแต่ยาวตลอดแนวชายฝั่ง อาคารเก่าแก่ โกดังขนาดใหญ่ ถูกปรับเปลี่ยนเป็นพิพิธภัณฑ์ ร้านอาหาร สถานพักผ่อนหย่อนใจ ร่องรอยความทรงจำจากศตวรรษที่แล้วยังปรากฏให้เห็นได้ทั่วไป ไม่ว่าจะเป็นปั้นจั่นขนาดยักษ์ สมอเรือเหล็กกล้าใหญ่กว่าตัวมนุษย์ ขณะเดียวกับที่งานศิลปะสมัยใหม่ถูกนำมาติดตั้งอย่างเป็นที่เป็นทาง จัดวางอย่างลงตัวไปทั่วทั้งเมือง หรือจะเป็นของเล่นยุคใหม่อย่าง จักรยานไฟฟ้าให้เช่า หรือทัวร์เฮลิคอปเตอร์ ก็หาได้ในย่านนี้

เดินตัวปลิว ที่ เวลลิงตัน (ตอนที่1)

สบายๆ ในวอเตอร์ฟรอนต์

          พื้นที่ริมทะเลแทบทั้งหมด ตั้งแต่เขตท่าเรือใหม่ทางเหนือยันมารีน่าทางทิศใต้ ไม่มีใครคนใดคนหนึ่งถือครอง นับเป็นที่สารธารณะให้ใช้พักผ่อนหย่อนใจและจัดกิจกรรมสาธารณะ

เดินตัวปลิว ที่ เวลลิงตัน (ตอนที่1)

อาคารเก่าแก่ยังคงอยู่และใช้งานได้จริง

          สูดลมหายใจสะอาดให้เต็มปอด แล้วเริ่มเรียนรู้กันที่ เวลลิงตัน มิวเซียม พิพิธภัณฑ์ซึ่งปรับแต่งมาจากอาคารเก่าแก่ปลายยุคศตวรรษที่ 18 ซึมซับประวัติทั้งของเมืองเวลลิงตัน รวมถึงความเป็นมาคร่าวๆ ของประเทศนิวซีแลนด์ผ่านยุคสมัยต่างๆ เพื่อความเข้าใจพื้นฐานความคิดความอ่าน ซึ่งจะช่วยให้การท่องเที่ยวน่าสนุกมากยิ่งขึ้น

เดินตัวปลิว ที่ เวลลิงตัน (ตอนที่1)

เรือปั้นจั่นไอน้ำ Hikitia

          จากนั้น เดินลงใต้ไปสัก 10 นาที จะพบเรือปั้นจั่นไอน้ำ Hikita อายุร่วมร้อยปี ที่เข้าใจว่าจะเป็นเรือเครนไอน้ำที่ยังใช้งานได้เพียงลำเดียวในโลก จากจุดนี้จะมองเห็น พิพิธภัณฑ์ เต ปาป้า (Museum of New Zealand Te Papa Tongarewa) อาคารสีเทาทรงแปลกตา ซึ่งเป็นมากกว่าในแบบที่คนไทยรู้จัก พิพิธภัณฑสถานแห่งชาตินิวซีแลนด์ มีชื่อเสียงทั้งด้านการผสานสองวัฒนธรรม ด้านวิชาการ การเรียนรู้ ควบคู่ไปกับการสร้างความสนุกสนาน เพื่อถ่ายทอดอัตลักษณ์ของชาติ ประกอบด้วยทั้งนิทรรศการถาวร และหมุนเวียนอันน่าสนใจในแบบที่ควรเห็นด้วยตาตนเองมากกว่าจะมาสปอยล์ด้วยตัวอักษร ณ ที่นี้ย้อนกลับไปทางตะวันออก เดินพอเริ่มเมื่อยก็ถึงย่าน คิวบา (Cuba street) ถนนคนเดินแห่งเวลลิงตัน ซึ่งเป็นอีกแห่งหนึ่งที่ไม่ควรพลาด ร้านอาหาร กาแฟ ของฝาก แฟชั่นหลากหลาย บริเวณใกล้เคียงกันก็เป็นแหล่งช็อปปิ้งให้ได้ลดน้ำหนักกระเป๋าสตางค์กันอย่างเพลิดเพลิน แต่อยากจะต้องรีบหน่อย เพราะหลังห้าโมงเย็นร้านรวงทั้งหลายจะเริ่มทยอยปิด จนเหลือเพียงร้านอาหาร บาร์ คาเฟ่ และร้านสะดวกซื้อ จำนวนน้อยนิด และปิดจนแทบไม่เหลือหลังฟ้ามืดสนิทราวสามทุ่ม…

เดินตัวปลิว ที่ เวลลิงตัน (ตอนที่1)

ทางม้ารุ้ง Rainbow crossing อีกหนึ่งแลนด์มาร์คใน คิวบาสตรีท

          รีบข่มตานอน แม้จะต้องสู้กับอาการเจ็ตแลค เพราะกลางคืนช่างสั้นนัก และพรุ่งนี้ยังต้องรีบตื่นแต่เช้าไปเบิร์นระดับ 2 อีกหลายหมื่นก้าว

logoline

ข่าวที่น่าสนใจ