ถ้ำพระขยางค์ มีดีถึงนอกถ้ำ

 

               พูดถึงถ้ำ และการเที่ยวถ้ำ เป็นของชอบ ของถนัด ของแต่ละคนไม่เท่ากัน เพราะความที่ถ้ำ เป็นสถานที่ปิด ยกเว้นบางถ้ำมีปล่องเปิด หรือบางถ้ำฉุนไปด้วยกลิ่นแอมโมเนียจากขี้ค้างคาว ขณะเดียวกัน ภายในถ้ำก็มีความสวยงามที่เกิดขึ้นจากการรังสรรค์ของธรรมชาติ หรือบางถ้ำเป็นเพียงที่อยู่ของค้างคาว แต่ก็ส่งผลให้เกิดการท่องเที่ยวบริเวณรอบๆ ถ้ำ หรือเกิดอาชีพที่สร้างรายได้จากค้างคาว ก็คือ การเก็บขี้ค้างคาวไปขาย ว่ากันดี เป็นปุ๋ยชั้นดีจากธรรมชาติทีเดียว

               ถ้ำส่วนใหญ่ จะอยู่ตามแนวเขา แต่ ถ้ำพระขยางค์ อยู่ป่าชายเลน ใน ต.ลำเลียง อ.กระบุรี จ.ระนอง 

               ถ้ำพระขยางค์ เป็นถ้ำขนาดเล็ก หินงอกหินย้อยพอมีให้เห็น แต่เด่นๆ น่าจะเป็นค้างคาว เพราะส่งกลิ่นโชยออกมานอกถ้ำ จนได้กลิ่นแต่ไกล แต่เดิมชื่อถ้ำเขาหยั่ง มีตำนานเก่าแก่เล่าเกี่ยวกับถ้ำนี้ว่า นายแก้วชาวเมืองนครศรีธรรมราช จับเต่ากระสีทองไปถวายเจ้าเมืองชุมพรซึ่งนำไปถวายพระเจ้าอยู่หัวอีกต่อ  ทำให้นายแก้วได้รับความดี ความชอบ พระราชทานบรรดาศักดิ์เป็นพระแก้วโกรพ ปกครองเมืองตระหรือเมืองกระ พระแก้วโกรพได้ส่งลูกชาย ชื่อนายทอง ไปศึกษาศิลปวิทยาที่นครศรีธรรมราช หวังจะให้มาเป็นเจ้าเมืองสืบแทน แต่เมื่อนายทองศึกษาจบเดินทางกลับมา เกิดรักใคร่ได้เสียกับนางจัน เมียน้อยของพ่อ จนถึงขั้นวางแผนจะฆ่าพ่อ แต่ความแตกเสียก่อน นายแก้วจึงสั่งจับลูกชายใส่ขื่อคาไปฆ่าทิ้ง แต่นายทองสำเร็จวิชาอยู่ยงคงกระพันมา การเฆี่ยนตีหรือใช้อาวุธจึงไม่เป็นผล นายทองจึงสั่งจับบุตรชายขึ้น ขาหยั่ง แล้วให้เอาไปไว้ในถ้ำเขาแหลมเนียง ทรมานจนตายด้วยการอดอาหาร

 

 

 

               นั่นเป็นเรื่องเล่า ที่ยังคงมีเล่ากันต่อมา หากแต่ในปัจจุบัน ถ้ำนี้เป็นหนึ่งในแหล่งท่องเที่ยวของจังหวัด แม้จะไม่ขึ้นชื่อมากนัก ด้วยเพราะบางคนอาจจะทนต่อกลิ่นค้างคาวไม่ได้ ซึ่งจากปากถ้ำเข้าไปประมาณ 40 เมตร มีบันไดขึ้นสู่ด้านบนสามารถทะลุออกภายนอก เป็นบริเวณที่เชื่อกันว่า มีการนำเอาสมุนไพรที่หายากมาปลูกไว้ และจะมีการจัดงานประเพณีขึ้นถ้ำ ในช่วงเทศกาลตรุษจีน เพื่อเปิดโอกาสให้ประชาชนเข้าไปสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์และเข้าชมความสวยงามของถ้ำตลอดจนพันธุ์ไม้และว่านต่างๆ ที่หายาก

               แต่อย่างที่บอก หากใครไม่ชอบเที่ยวถ้ำ บริเวณรอบนอกของถ้ำ ยังสวยงาม ร่มรื่นไปด้วยไม้ป่าชายเลน ที่สำคัญ ไม่มีกลิ่นค้างคาวมากวนใจ จากปากทางเข้าถ้ำ วนไปทางทางขวา จะมีถ้ำประดิษฐานพระพุทธรูป เรียกว่า ถ้ำพระ ลักษณะเป็นโถงใหญ่พอประมาณ แต่ไม่ลึก เลยไปอีกหน่อยเป็นแนวป่าชายเลน ซึ่งมีการทำสะพานทอดไปในป่า ล้อมรอบถ้ำ เป็นเส้นทางศึกษาธรรมชาติระยะทางร่วม 1 กิโลเมตร

 

 

 

               สะพานที่ทอดผ่านไป เห็นถึงป่าชายเลนและพันธุ์ไม้ต่างๆ ทั้งไม้ยืนต้น และไม้อิงอาศัยจำพวกเฟิน ถ้าเป็นช่วงน้ำลงจะเห็น ปูสารพัดชนิด และปลาตีน  ขณะที่ภายในถ้ำอบอวลไปด้วยกลิ่นขี้ค้างคาว แต่นอกถ้ำ กลับสดชื่น หายใจได้เต็มปอด จากการฟอกอากาศของเหล้าไม้ชายเลน ที่ยืนต้นสูง ให้ร่มเงา ตามสะพานที่ทอดผ่านไป ก่อนครบรอบ ยังต้องเดินผ่านช่องของถ้ำที่ทะลุสู่อีกฝั่ง เหมือนเป็นซุ้มประตู ว่ากันว่า ถ้าอธิษฐานอะไรมักจะได้

               ขอให้โลกนี้มีความสงบสุข และสันติภาพ ....จะดูเป็นนางงามไปมั้ย (ฮา)

 

....................................................

(ถ้ำพระขยางค์ มีดีถึงนอกถ้ำ : คอลัมน์ถิ่นไทยงาม)