โรงเรียนนี้ หัวหน้าห้อง ไหวหรือเปล่า?

ที่มา คอลัมน์แกะรอย หน้า16 ตีพิมพ์วันที่ 27ส.ค.61

    ที่โรงเรียนคณะราษฎร์สัมมาอาชีวะ ชื่อย่อว่า คสช. โรงเรียนนี้โดยปกติจะมี “หัวหน้านักเรียน” มาจากการเลือกตั้งของนักเรียนในโรงเรียน วาระ 1 ปี

     แต่มีหัวหน้านักเรียนอยู่คนหนึ่ง ไม่ได้ผ่านการเลือกตั้งจากเพื่อนนักเรียน แต่ได้ตำแหน่งมาเพราะเขกหัวและไล่ตะเพิดหัวหน้านักเรียนคนเก่าออกไป

    ช่วงแรกๆ เพื่อนนักเรียนก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะหัวหน้านักเรียนจอมตะเพิดสัญญาเอาไว้สารพัด แต่ละข้อล้วนสวยหรูทั้งนั้น เช่น จะแก้ปัญหาหมักหมมมากมายในโรงเรียน โดยเฉพาะปัญหานักเรียนตีกันบ้างล่ะ จะเป็นผู้นำสร้างจริยธรรมที่ดี ไม่โกงเงินโรงเรียน ไม่แอบเอาเงินของเพื่อนนักเรียนเข้ากระเป๋าตัวเองบ้างล่ะ

    ที่สำคัญยังสัญญาว่า “ขอเวลาอีกไม่นาน” จะรีบเปิดทางให้มีการเลือกตั้งหัวหน้านักเรียนคนใหม่โดยเร็ว เพราะตัวเองจำเป็นต้องเข้ามาเพื่อแก้วิกฤติของโรงเรียนเท่านั้น

    อยู่ไปอยู่มา ปีหนึ่งก็แล้ว สองปีก็แล้ว กระทั่งผ่านมาหลายปี หัวหน้านักเรียนคนนี้ก็ยังไม่ยอมไปไหน ไม่ยอมจัดการเลือกตั้งหัวหน้านักเรียนคนใหม่ โดยอ้างว่าปัญหาของโรงเรียนยังแก้ไม่เสร็จ

    หนำซ้ำยิ่งอยู่นาน บรรดาเพื่อนพ้องน้องพี่ของหัวหน้านักเรียนก็ดูจะเสพติดอำนาจ จัดสรรปันส่วนตำแหน่งในโรงเรียนกันสนุกสนาน ปัญหานักเรียนตีกันก็ยังแก้ไม่ได้ หนักเข้าพรรคพวกหัวหน้านักเรียนบางคนก็เริ่มราศีจับ ร่ำรวยขึ้นมาทั้งที่ไม่ได้มีรายได้พิเศษอะไร จู่ๆ ก็ใส่นาฬิกาหรูเรือนแพงมาอวดเพื่อน จนนักเรียนในโรงเรียนเริ่มตั้งคำถาม แต่หัวหน้านักเรียนก็ยังไม่จัดการอะไร

ยุคของหัวหน้านักเรียนคนนี้ โรงเรียน คสช.แทบจะไม่มีโรงเรียนอื่นคบ เพราะหัวหน้านักเรียนได้ตำแหน่งมาจากวิธีเขกหัวคนเก่ามา เวลาจะเลือกประธานกลุ่มโรงเรียนที่อยู่ละแวกเดียวกัน ก็ถูกตั้งข้อรังเกียจ ไม่มีใครอยากให้เป็นประธาน จนมีเสียงตำหนิวิจารณ์กันวุ่นวาย

อยู่มาวันหนึ่ง เพื่อนนักเรียนก็ทนไม่ไหว พากันไปตั้งคำถามเอากับหัวหน้านักเรียนว่าเมื่อไรจะจัดเลือกตั้งหัวหน้านักเรียนคนใหม่เสียที ไหนว่าขอเวลาไม่นาน แต่นี่อยู่นานกว่าคนที่เขาชนะเลือกตั้งหลายๆ คนรวมกันเสียอีก

แทนที่หัวหน้านักเรียนจะตอบคำถามดีๆ กลับตะเพิดคนถามให้ออกไปนอกโรงเรียน เหมือนกับตัวเองเป็นเจ้าของโรงเรียนเสียอย่างนั้น

คุณว่าหัวหน้า คสช. (หัวหน้านักเรียนคณะราษฎร์สัมมาอาชีวะ) แกเป็นอะไรมากหรือเปล่า?