ปริศนาพยากรณ์

 ปริศนาทั้ง ๓ ข้อนั้น เฉลยดังนี้   "มีวัวมีควายใช้ให้แหลก" คือ มือเหมือนวัว เท้าทั้งคู่เหมือนควาย วัวไม่กลัวแดด ควายไม่กลัวดิน ไม่กลัวเปื้อนขี้โคลน เกิดมาเป็นคน อย่ากลัวแดดกลัวฝน สร้างตนอย่างบุกบั่นเหมือนวัวควาย

 ข้อที่ว่า "มีเมียมีผัวตีหัวให้แตก" คือ เมื่อแต่งงานแล้ว จงใช้หัวคิดรวมกันตีปัญหาและอุปสรรคให้แตก ทั้งสองฝ่ายต้องปรึกษาหาลู่ทางทำมาหากิน หากเหิดปัญหาจงหันหน้าปรึกษากัน ใครมีเหตุผลที่ดี ก็จงเลือกเอาความคิดของผู้นั้นเป็นหลัก

 ข้อที่ว่า "แขกมาอย่าเปิดประตูรับแขก" คือ ความเกียจคร้าน ความตามใจตน การอยากเที่ยวแหล่งอบายมุข ความขี้โกรธ หูเบา เป็นแขกที่จะทำให้ครอบครัวยากจน แตกร้าว หายนะ อย่าเปิดประตูใจรับแขก แล้วให้นอนอยู่ในห้องใจ อีกทั้งเพื่อนชั่วก็อย่าเชื่อ อย่าเกรงใจ และอย่าตามใจตามเพื่อนไปสู่แหล่งอบายมุข

 ในครั้งกรุงศรีอยุธยายังรุ่งเรือง ก็มี "ปริศนาพยากรณ์" คราวเมื่อถึงต้นรัตนโกสินทร์ก็ยังคงเคยเห็นปริศนาพยากรณ์ เมื่อครั้งยังเป็นสามเณร เดินทางจาก อ.เสนา (บ้านแพน อยุธยา มาทางเรือด่วน ขึ้นที่ท่าเตียน)

 นั่งรออาจารย์อยู่ที่วัดมหาธาตุ กรุงเทพฯ ก็ได้อ่านปริศนาชะตาโลก ซึ่งเพียรสอบถามอาจารย์ว่า  "มันหมายความว่าอย่างไร ?"

 อาจารย์ก็ตอบว่า "มันเป็นปริศนา ถ้าไม่คิดก่อน มันก็ไม่เป็นปริศนา แต่ขอให้เณรรู้ว่า สิ่งทั้งหมดนี้ผมตายก่อน แต่เณรจะต้องพบอย่างแน่นอน" ปริศนาชะตาโลกนั้นมีอยู่ดังนี้...
 ฝูงหงส์จะลงหนองหงส์ทองจะเป็นกา  เสือเผ่นจะเป็นหมา พยัคฆาจะทิ้งไพร
 พระฤาษีจะหนีถ้ำ อันหนองน้ำจะแห้งไป  ปฐพีจะเป็นไฟ ชลาลัยจะไร้ปลา
 อัคคีไม่มีแสง พระพายแรงไม่พัดพา  สกุณีเป็นสกุณา กุมาราเป็นกุมารี

 นอกจากนั้น ท่านเจ้าคุณพระธรรมรัตนดิลก (เชิด จิตฺตคุตฺโต ป.ธ.๙) คณะ ๑ วัดสุทัศนฯ  ท่านเคยพูดให้ฟังเมื่อราว พ.ศ.๒๕๑๕-๒๕๑๖ ว่า มีผู้เขียนพยากรณ์เรื่องศาสนากับมนุษย์ไว้  ท่านบอกว่า จำคนเขียนไม่ได้ แต่เขาเขียนไว้ดังนี้ว่า
 "ศาสนาชักจะเรียวแล้วเดี๋ยวนี้   กุมารีเพิ่มพรากจุกจากหัว
 ดูคายคมหัวนมเท่าเม็ดบัว   พูดเรื่องผัวชอบใจกระไรเลย"
                       

"พระราชวิจิตรปฏิภาณ (เจ้าคุณพิพิธ)"