ครั้นเมื่อเราจะให้โอวาทนักเรียน หรือ สอนลูกหลาน เราอาจจะให้โอวาทโดยตรง หรือพิมพ์ติดไว้ที่บ้านให้พวกเขาได้อ่าน แต่โดยปกติแล้วคนเราชอบ "เอะใจ ฉงน" ดังนั้นจึงควรที่จะหาคำสอนอะไรที่เมื่อเขาเห็นแล้ว เขาจะเกิดความฉงนใจว่า... "นี่มันอะไรกันนะนี่?"
ดังนั้นจึงได้ผูกปริศนาเพื่ออนาคตของเยาวชน เพื่อให้พระสงฆ์องค์เจ้าได้นำไปให้โอวาทแก่นักเรียน นักศึกษา หรือพ่อแม่ ผู้หลักผู้ใหญ่ จะได้นำไปให้โอวาทแก่ลูกหลาน ครู อาจารย์ให้โอวาทแก่ลูกศิษย์ หรือเขียนแปะติดไว้ตามสถานที่ต่างๆ (ท่านผู้อ่านลองคิดทายดู ก่อนที่จะอ่านคำตอบ) ปริศนาอนาคต มีอยู่ว่า
อย่า เห็นเสียว่าเป็นสวย อย่า เอาต้นกล้วยมาทำเสา
อย่า เอาระเบิดมาเหน็บพก อย่า เอาครกมาตำสาก
อย่า เอาปากไปอมหอก อย่า เอาน้ำไปกรอกกระบอกปืน
อย่า ยืนขวางทางขบวน อย่า กวนน้ำให้ขุ่น
อย่า เป่าฝุ่นทวนลม อย่า ถ่มน้ำลายรดฟ้า
อย่า หลงเงา อย่า ให้เสาหัก
อย่า ให้ยักษ์กลืน อย่า ให้คลื่นถล่มทับ
อย่าให้กระแสสังคมถล่มทับเรา ด้วยการใส่รองเท้าตีนโต ใส่เสื้อโชว์สะดือ บ้าโทรศัพท์มือถือ ชอบพูด อื้อฮือ อ้าฮ่า
ชอบพูดสำเนียงฝรั่ง คลั่งนักร้องดารา ชอบเดินศูนย์การค้า ชอบนินทากาเล
ชอบใช้สินค้าฝรั่ง ฟังเพลงร็อกเย้เย ชอบทำตัวเสเพล ชอบฮาเฮผับบาร์
ชอบแต่งตัวใฝ่ต่ำ ชอบอวดลำแข้งขา ชอบเปลี่ยนชู้คู่ขา ชอบอิจฉาคนดี
ชอบพฤติกรรมผิดเพศ ชอบควงลูกเศรษฐี ชอบสร้างเรื่องบัดสี ชอบเป็นผีการพนัน
ถ้าหากว่า เราได้ให้โอวาทนักเรียนนักศึกษาด้วยปริศนาอนาคต เขียนติดไว้ตามห้อง เขียนขึ้นป้าย ให้ท่องหน้าเสาธง มีหรือที่เด็กมันจะเสียคน
ส่วนเด็กทั้งหลายก็ "จำให้แม่น ปฏิบัติให้มั่น" รับรองความฝันของเธอจะเป็นความจริง
"พระราชวิจิตรปฏิภาณ (เจ้าคุณพิพิธ)"
ข่าวที่เกี่ยวข้อง