"อั๋น" ภูวนาท คุนผลิน ควง "จ๋า" อลิสา บอกเล่าพัฒนาการลูกชาย ไม่น้อยใจลูกชายพูดคำว่าปากกาได้คำแรก เล็งให้ลูกชายเรียนโรงเรียนใกล้บ้าน แพลนมีลูกคนต่อไปด้วยวิธีธรรม
บันเทิง คมชัดลึก - อายุ 1 ปี 3 เดือนแล้วสำหรับน้องพอล ลูกชายสุดสวาทของหนุ่ม “อั๋น”ภูวนาท คุนผลิน และ “จ๋า” อลิสา นอกจากจะเป็นเด็กสุขภาพแข็งแรง อารมณ์ดี ตอนนี้ยังพูดเป็นคำๆ ได้แล้ว ล่าสุดได้สอบถาม “อั๋น” และ“จ๋า” ในงานเปิดตัวอาหารเสริม “วันซ์ คอมพลีท” ที่โรงแรมโอกุระ ว่าคำแรกที่ลูกชายพูดได้คืออะไร ทั้งคู่กล่าวว่า
อั๋น : “คำแรกที่เขาพูดได้คือ ปากกา เราก็ไม่รู้ว่าทำไมคือเราก็ลุ้นกันแทบตายว่าเขาจะพูดคำไหนเป็นคำแรก ระหว่าง พ่อ แม่ แดดดี้ ปะป๊า หม่ามี๊ แล้วอยู่ดีๆ วันหนึ่งเขาก็พูดคำว่า ปากกา เป็นอันว่าจบการพนันทั้งปวงของเราว่าจะพูดอะไรเป็นคำแรก และทุกครั้งที่เขาเจอปากกาเขาจะดีใจที่เขารู้จักมันแล้วพูดถูก เป็นความสำเร็จของเขา เขาจะอารมณ์ดี ที่เขาเห็นเพราะเขารู้จักมัน ถามว่าเราน้อยใจไหม จะให้เราน้อยใจอะไร จะให้น้อยใจปากกาเหรอ ถ้าน้อยใจเราก็คงบ้าแล้วล่ะ”
คำที่สองที่สามมาหรือยัง?
จ๋า : “อ๋อ...เขาได้คำว่าปลา เขาได้คำว่าย่า”
อั๋น : “ใช่ เขาได้คำที่เป็นสระอาหมดเลย แต่เขารู้ความ อยากเราถามว่าท้องฟ้าอยู่ไหน เขาก็จะชี้ถูก เครื่องบินบินอย่างไร ไปทางไหน เขาฟังรู้เรื่องละ แต่ยังไม่สามารถพูดออกมาได้ เห็นอย่างนี้เขารู้เรื่องนะ แต่อยู่ที่ว่าเขาจะตอบสนองอย่างไร”
อั๋น: “น้องพอล อันนี้อะไรครับ” (ชี้ไปที่ปากกา)
น้องพอล : “ปากกา” (เสียงเบาๆ)
อั๋น : “เก่งมาก”
คิดว่าลูกเราแตกต่างจากคนอื่นไหม?
อั๋น : "ขอเจตนาในคำถามนิดนึง (หัวเราะ) ทำไมคิดว่าลูกเราแตกต่าง คิดว่าลูกพี่เป็นอะไร ไม่หรอก...เขาเรียกอะไรก็ได้ เขาพูดได้พี่ก็ดีใจแล้วล่ะ จริงๆ เขาเห่าได้ก่อน น้องพอลครับบิลลี่เห่ายังไง (มองไปที่ลูก น้องพอลมองตอบงงๆ) คิดอยู่เหรอลูก งั้นบิลลี่กินน้ำยังไง (น้องพอลแลบลิ้น ทุกคนหัวเราะ) เห็นไหม อาจมีความเหม่อลอยแต่เขาฟังอยู่ เขากำลังงงอยู่ว่าอะไรมาเยอะแยะใส่เขา"
แสดงว่าเขากำลังเรียนรู้สิ่งรอบข้าง?
อั๋น : "รู้ รู้มาก"
จ๋า: “ถ้าอยู่เขาว่าคนไหนชื่ออะไร เขาชี้ถูก บอกให้หยิบอันนี้ไปให้คนนั้นเขาทำได้หมด”
เราต้องระมัดระวังการพูด การกระทำมากขึ้นไหม?
อั๋น : "ใช่ อย่างวันก่อนเขาหกล้ม ผมรู้ว่าเขาไม่เจ็บเพราะเราอยู่ใกล้เขามาก ไม่มีอะไรฟาดสักอย่างแล้วพื้นก็เป็นพรมด้วย คือเขาชนโซฟาแล้วเด้งออกมา แต่เขาร้องไห้ดังมาก คือผมก็คิดไม่ทันเพราะกำลังตกใจ ผมก็ไปชี้พื้นแล้วพูดว่าพื้นนี่ผิดนะทำน้องพอลเจ็บแล้วเข้าไปตีพื้น จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ทุกครั้งที่เขาล้มเขาจะตีพื้น ทันทีที่เห็นผมบอกกับทุกคนเลยว่าเราจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว เพราะเขาโทษอย่างอื่นทั้งๆ ที่เขาไม่ระวัง และโทษด้วยการใช้กำลังด้วย เขาจำจนวันนี้เขาไม่ลืม คือตอนเราเด็กๆ เราก็เคยทำแบบนี้ แต่นี่่เขาจำทุกอย่างในครั้งเดียว ก็นี่แหละ เขาเรียนรู้ เราก็เรียนรู้ ก็สนุกดี"
ตอนนี้เริ่มวางแผนเรื่องโรงเรียนหรือยัง?
จ๋า : “ก็พยายามดูอยู่ ว่าโรงเรียนไหนใกล้บ้าน คือเราไม่ได้ให้เขาเข้าเนสเซอรี่ ก็ให้เขาเข้าอนุบาลตอน 3 ขวบ เราก็มองโรงเรียนที่สอน 2 ภาษา แต่ว่าโรงเรียนเดี๋ยวนี้ก็กลายเป็นความจำเป็น เราไม่ได้มองว่าโรงเรียนต้องหรูหรา แต่ว่ามันเป็นเรื่องการให้การศึกษาว่าเท่าเทียมกัน ก็น่าจะโอเค”
อั๋น : “พี่อยากให้ได้ 3 ภาษาด้วยซ้ำ อยากได้จีนด้วย ซึ่งในยุคเรา 2 ภาษาก็บุญแล้ว แต่พี่ว่าในยุคต่อไป ถ้าเป็น 3 ภาษาก็เป็นเรื่องปกติแล้วก็ได้ ก็อยากให้เขาได้ คือเราไม่ได้ยัดเยียดนะ เออ...เอาเป็นว่ายัดเยียดนิดๆ แหละ แต่เราไม่บังคับ คือตอนนี้เราก็สอนทุกภาษาเลย แต่เขาก็เลือกปากกาไง” (หัวเราะ)
ต้องปรับตัวมากไหมเพราะน้องเรียนรู้เร็ว?
จ๋า : “ก็ต้องปรับตัว พอมีอะไรก็กลายเป็นว่าต้องรีบสอน เพราะว่าเขารับรู้แล้วนะเราจะทำเรื่อยๆ เปื่อยๆ ไม่ได้ เราจะพูดอะไรที่ไม่มีสาระไม่ได้ อย่างเพื่อนมาแกล้งถอนขนหน้าแข้งอั๋น เขาก็เข้าไปถอนด้วย คือเขาทำตามทุกอย่าง”
เราต้องบอกที่บ้านไหมว่าไม่อยากให้ทำพฤติกรรมอย่างไร?
จ๋า : “คือเราก็บอกที่บ้านให้พูดจาเพราะๆ กัน ให้เขาจำแต่สิ่งที่เขาควรจะจำ”
แพลนมีคนต่อไปหรือยัง?
จ๋า : “แพลนอยู่แต่ยังไม่ได้ (หัวเราะ)”
อั๋น : “ได้ก็ได้ ไม่ได้ก็ไม่ได้แหละ มันมีเหตุผลร้อยที่จะมาหรือไม่มา แต่เป็นอันว่าเท่าที่มี ที่อุ้มอยู่เราก็แฮปปี้เหลือเกินแล้ว ถ้ามีก็เป็นมหกรรมโบนัสที่แถม แต่นี่ก็เป็นโบนัสนะ”
เรียกว่าเป็นคุณพ่อที่เห่อลูกที่สุด?
อั๋น : “เทียบกับอะไรล่ะ ผมเห่อ...แต่ผมว่าคนอื่นที่มีก็เห่อ...”
เคยถามน้องพอลไหมว่าอยากมีน้องไหม
จ๋า : “คือเขาเป็นเด็กที่เห็นเด็กคนอื่นแล้วจะชอบไปเล่นด้วย เขาชอบคน ก็เลยอยากให้เขามีน้อง ถ้าเขามีก็ถือว่าเป็นโชคดีของเขา”
แต่พี่ีจ๋าก็ยังมีไข่ที่เก็บไว้อยู่?
จ๋า : “คือตอนนี้พี่ใช้ไปหมดแล้ว ก็ต้องใช้ปัจจุบันแล้วล่ะ”
อั๋น : “เราเคยถามหมอนะ หมอก็บอกว่าทำเองเหอะ แต่หมอก็คอยตรวจดูสุขภาพให้ สุขภาพเราก็ยังดี เขาก็ฝากบอกพี่จ๋ามาว่า คือถ้านับตัวอสุจิเขาต้องการแค่ 2 ล้านตัว แต่ของผมได้ 120 ล้าน” (เสียงอู้หูลอยมา)
จ๋า : “นี่อวดหรือเปล่า” (หัวเราะ)
อั๋น : “นี่พูดด้วยความภาคภูมิใจเลยนะ” (หัวเราะ)
จ๋า : “ส่วนสุขภาพของพี่ก็ปกติ แต่หมายความว่า อายุก็เยอะแล้ว และความความในการมีบุตรของผู้หญิงถ้าอายุมากก็จะลำบากหน่อย”
เรียกว่าตอนนี้ไม่ต้องพึงแพทย์แล้ว?
อั๋น : “หมอบอกว่าไม่ทำให้ ถ้าได้ก็ได้ ถามว่าเราซีเรียสไหม เราไม่ซีเรียสเลยคนเดียวก็แฮปปี้จะแย่อยู่แล้ว”
ข่าวที่เกี่ยวข้อง