ขบคิดขีดเขียน:เป็นชะนีดีอย่างไร?

 

          เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว หญิงยศได้รับเกียรติให้ไปเป็นหนึ่งในเจ็ดวิทยากรของงาน Woman Fast Forward 2016 ค่ะ เป็นงานที่จัดขึ้นโดยผู้หญิงและเพื่อผู้หญิงอย่างแท้จริง วิทยากรทั้งเจ็ดก็เป็นผู้หญิง ผู้เข้าร่วมสัมมนาก็เป็นผู้หญิงทั้งหมด มีผู้ดำเนินรายการเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เป็นผู้ชาย หญิงยศเข้าไปยืนในงานแล้วก็เหมือนได้รับพลังงานบวกๆๆๆๆ กลับมาด้วย อยากจะกราบขอบคุณคณะผู้จัดงานไว้ตรงนี้

 

          วิทยากรทั้งเจ็ดต่างก็เป็นผู้หญิงที่น่าสนใจ ทุกคนประสบความสำเร็จทางหน้าที่การงาน เป็นผู้ประกอบการ เป็นอาจารย์ และอีกมากมาย ทุกคนมาเพื่อบอกว่าผู้หญิงเราประสบความสำเร็จได้ และทำได้อย่างไร เมื่อมาถึงหญิงยศ หัวข้อที่ได้รับคือ... We can have it all. นั่นคือผู้หญิงเราสามารถประสบความสำเร็จได้ทั้งนอกบ้านและในบ้าน! แหมมม... งานตัวแทนแม่บ้านสินะ งานมนุษย์เมียเริ่มเข้า

 

          หญิงยศชอบนะคะ ชอบคำว่าแม่บ้าน ชอบคนกลุ่มนี้ที่สุด ชอบมนุษย์เมีย ชอบมนุษย์แม่ เพราะนี่คือสิ่งที่เราในฐานะผู้หญิง ต้องหาสมดุลย์ในชีวิตให้ได้ หยาบกระด้าง แข็งแกร่ง โผงผาง มุทะลุเหมือนผู้ชายนั้นง่ายแสนง่าย ผู้หญิงหลายคนคิดว่าการที่เราเสียงดัง การที่เราหยาบคาบ การที่เราทำตัวให้ใกล้เคียงผู้ชายไว้จะทำให้เราได้รับการยอมรับง่ายขึ้น แต่สำหรับหญิงยศมันช่างเป็นทางลัดที่ไร้ซึ่งความเซ็กซี่เอาซะจริงๆนะ ผู้หญิงที่เป็นผู้หญิงนี่แหละ แซบที่สุดแล้ว เราเป็นมนุษย์ตัวนุ่ม ตัวเนียน มีส่วนเว้าโค้งก็อย่าปล่อยให้มันกลายเป็นของไร้ค่า โนะ!

 

          ก่อนถึงวันงานทางผู้จัดงานขอให้หญิงยศให้คำนิยามสั้นๆ ว่า “เป็นผู้หญิงดีอย่างไร?” โอ้โห เอาจริงๆ คิดไปสาวันสามคืน ไม่ใช่ว่าตอบไม่ได้นะ แต่ไม่รู้จะตอบให้สั้นๆ ได้อย่างไร และที่สำคัญ เอาเข้าจริงๆ หญิงยศเป็นคนไม่ค่อยเห็นเพศ หญิงยศเชื่อเอาอย่างจริงจัง ว่าเพศสภาพใดก็ตาม ต่างก็มีความเป็นคนมากเท่ากันทั้งนั้น ไม่มีอะไรดีไปกว่าอะไร คำถามนี้จึงเป็นคำถามที่ตอบยากแสนยากจริงๆ

 

          หยิงยศเริ่มต้นการพูดในงานด้วยประโยคที่ชอบมากจากซีรีส์เรื่อง Sex and the City มิแรนด้า ฮอปส์ สาวบ้างานของเรื่องเคยพูดไว้ว่า “I have a full-time job, I can’t afford a full-time relationship.” แปลว่า ฉันต้องทำงานเต็มเวลา ฉันคงมีคบกับใครเต็มเวลาอีกไม่ไหวหรอก ตอนท้ายของซีรีส์เรื่องนี้ มิแรนด้ากลายเป็นคนที่ทั้งประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน พร้อมทั้งยังเป็นคุณแม่และภรรยาที่มีความสุขอีกด้วย

 

           We can have it all, if we want. หญิงยศเชื่อแบบนั้น การมีสามีหรือการเป็นแม่คน ไม่ได้ทำให้ศักยภาพของผู้หญิงพร่องลงแม้แต่น้อย กลับกันด้วยซ้ำ เราต้องใช้กำลังภายในทั้งหมดที่มีสร้างชีวิตเราให้สมดุล และเมื่อเราทำได้ หญิงยศเชื่อว่านี่คือชีวิตที่วิเศษที่สุด เดี๋ยวนี้เวลาใครถามว่าหญิงยศทำอาชีพอะไร หญิงยศตอบเสมอว่า ภรรยาคืออาชีพหลัก ผู้จัดละครเป็นอาชีพเสริม ไม่ใช่ว่าเราไม่เห็นความสำคัญของหน้าที่การงาน แต่ในวันแต่งงาน หญิงยศได้สาบานไปแล้วว่าต่อไปนี้หน้าที่หลักของเราคือการดูแลสามี

 

          ถ้าใครได้รู้จักคุณแม่ของหญิงยศก็คงจะนึกถึงภาพของผู้หญิงทำงาน ผู้จัดละครมือหนึ่ง ผู้หญิงเก่งที่ทำงานห้าวหาญ บุกเบิกวงการละครไทยมาตั้งแต่ยุคต้นๆ ทุกคนที่หญิงยศเจอ พูดภึงแม่เสมอว่า “เก่ง” นั่นคือภาพที่คนภายนอกได้เห็น แต่ภาพที่หญิงยศเห็นเป็นประจำก็คือการที่แม่เตรียมผูกเนคไทให้พ่อไปทำงาน และไม่ว่าพ่อจะกลับดึกแค่ไหน เมื่อถึงบ้าน แม่จะมีอาหารร้อนๆไว้ให้ที่โต๊ะ และลงนั่งคุยกับพ่อในขณะที่พ่อทานข้าว นี่คือหน้าที่ที่แม่ไม่เคยบกพร่องเลย และนี่คือแม่ที่หญิงยศรู้จัก เมื่อโตขึ้นจนแต่งงาน แม่สอนหญิงยศว่า “ผู้หญิงเราจะไม่หยุดไขว่คว้า ชีวิตมันจะไม่นิ่ง จนกว่าเรื่องคู่ครองจะลงตัว” เป็นคำสอนที่หญิงยศจำขึ้นใจ ไม่ว่าคำว่าลงตัวนั้นจะแปลว่าคุณเจอคู่ที่ดี หรือคุณเลือกที่จะอยู่เป็นโสดด้วยตัวคุณเอง ถ้าคำตอบตรงนี้ยังไม่นิ่ง โฟกัสชีวิตมันจะยังไม่ค่อยชัดดี เพราะเราจะยังมองหาและตั้งคำถาม เพราะฉะนั้น การที่หญิงยศบอกว่าเราเป็นภรรยาเต็มเวลา ก็เพราะถ้างานของมนุษย์เมียเรียบร้อยดีไม่มีปัญหา เราจะมีแรงและมีโฟกัสที่ชัดเจนที่จะออกไปรับผิดชอบงานนอกบ้านได้อย่างเต็มที่และอย่างสบายใจ

 

          กลับมาที่คำถามที่ว่า เป็นผู้หญิงดีอย่างไร? หญิงยศมองไปรอบๆ ตัวแล้วเห็นการต่อสู้อย่างดุเดือดและเข้มข้น แปลกตรงที่เราไม่ได้สู้กับใครหรอกค่ะ เราสู้กันเอง.. เราเปรียบเทียบตัวเรากับผู้หญิงคนอื่น เราอยากได้อยากมีอยากเป็นเหมือนกับผู้หญิงคนอื่น เราไม่ได้ชอบตัวเองมากพอ แต่เราก็ไม่ค่อยจะยอมหันกลับมาทำความรู้จักกับตัวเราเองกันสักเท่าไหร่ เราถามแต่ว่า ชมพู่แต่งหน้ายังไง? กาละแมร์ไปเที่ยวที่ไหน? ทำไมเพื่อนฉันมีผัว? อั้มพัชถือกระเป๋าใบเท่าไหร่นะ? ทำไมเราไม่กลับมาที่ตัวเองแล้วบอกกับตัวเองว่า เราแต่งหน้าแบบนี้สวยแล้วนะ เราอยู่ตรงนี้ดีแล้ว เราแฮปปี้กับชีวิตเราดีแล้ว มันเป็นหน้าที่ของเรานะคะที่จะต้องออกเดินทางหาว่าความสุขเราอยู่ตรงไหน ทำอะไรแล้วเราแฮปปี้ คบกับใครแล้วเราสุขสงบในใจ หยุดทำเพื่อเอาชนะสังคม หยุดเอาตัวเองเป็นเบี้ยที่อยู่ใต้เงาคนอื่นตลอดเวลา จงตกหลุมรักตัวเอง จงมีความสุขให้ได้ด้วยตัวเอง สุดท้ายคนที่ยิ้มได้นานที่สุด น่าอิจฉามากกว่าคนสวย คนรวยทั้งนั้น

หญิงยศตอบคำถามที่ถามว่าเป็นผู้หญิงดีอย่างไรไปว่า...

 

          “เป็นผู้หญิงนี่แหละ ไม่ต้องมากไม่ต้องน้อยไปกว่านี้ ไม่ว่าจะสงครามหรือนักรบ เราสยบได้ทั้งนั้น”

  

          ขอให้มีความสุขกับการเป็นตัวของคุณเองในแบบที่ดีที่สุดค่ะ