อยู่แบบไทย-ไม่มีวันจน

                          ผมเขียนเอาไว้ในสัปดาห์ที่ผ่านมาเกี่ยวกับนายกรัฐมนตรีที่ชื่อ จอมพล ป.พิบูลสงคราม ว่าเป็นนายกรัฐมนตรีที่ผมรักและชื่นชมนโยบายหลายอย่างซึ่งเกิดขึ้นในยุคของท่าน เป็นความชื่นชมทางด้านเศรษฐกิจ วัฒนธรรม และประเพณีของไทย โดยไม่เกี่ยวกับเรื่องของการเมืองการปกครองแต่อย่างใดทั้งสิ้น

                          ประเทศไทยในยุคสมัยของ จอมพล ป.พิบูลสงคราม นอกจากจะมีการส่งเสริมศิลปวัฒนธรรมไทยในรูปแบบต่างๆ แล้ว การส่งเสริมให้ประชาชนคนไทยโดยทั่วไป สามารถอยู่กินได้โดยพึ่งพาระบบการค้าขายของพ่อค้านายทุนน้อยที่สุด ถือว่าเป็นนโยบายที่ทันสมัยแม้ในปัจจุบันนี้ ด้วยว่ามีการส่งเสริมให้หน่วยงานราชการและรัฐวิสาหกิจทั้งหลาย จัดหาสินค้าที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตประจำวัน มาจำหน่ายให้กับพนักงานข้าราชการในราคาต่ำกว่าท้องตลาด อันถือว่าเป็นต้นกำเนิดของร้านค้าสหกรณ์ประจำหน่วยงานรัฐและองค์กรต่างๆ มากมาย

                          แต่ท้ายที่สุดสหกรณ์ของพนักงานในหน่วยงานต่างๆ ก็มาถึงจุดล่มสลาย ด้วยเหตุผลเพียงแค่สองประการเท่านั้นคือ หนึ่งมีสมาชิกของสหกรณ์ซึ่งก็คือพนักงานรัฐวิสาหกิจและข้าราชการทั้งหลาย ใช้เครดิตซื้อสินค้าจากสหกรณ์ ซึ่งจำหน่ายในราคาต่ำกว่าท้องตลาดทั่วไป แล้วนำไปจำหน่ายให้คนภายนอกเพื่อเอาเงินสดมาใช้ในวัตถุประสงค์อื่น จนทำให้สินค้าจากสหกรณ์รั่วไหลออกไปสู่ตลาดภายนอก ทำให้ร้านค้าทั่วไปหาเหตุมาอ้างเพื่อล้มล้างสหกรณ์ไปเสีย

                          เหตุแห่งความล้มเหลวประการที่สองคือผู้บริหารสหกรณ์เอง เข้าใจถึงวัตถุประสงค์หรือหัวใจของสหกรณ์ผิดไป ด้วยความพยายามปรับปรุงสหกรณ์ให้มีความทันสมัย มีการบริการที่ประทับใจแข่งกับร้านค้าหรือห้างสรรพสินค้าทั่วไป นั่นย่อมหมายถึงว่าทำให้ต้นทุนของการดำเนินการสหกรณ์เพิ่มขึ้น จนไม่สามารถจำหน่ายสินค้าให้สมาชิกในราคาที่ต่ำกว่าท้องตลาดได้อีกต่อไป ส่งผลให้เงินปันผลกลับไปสู่สมาชิกต่ำ จนไม่ก่อให้เกิดความดึงดูดใจให้สมาชิกหันมาใช้บริการของสหกรณ์  ซึ่งตนเองมีส่วนร่วมทั้งได้และเสียด้วย

                          ท้ายที่สุดร้านค้าสหกรณ์ของทุกหน่วยงาน ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อให้พนักงานเจ้าหน้าที่ สามารถซื้อหาของใช้ที่จำเป็นต่อชีวิตประจำวันได้ในราคาต่ำกว่าท้องตลาด และยังสามารถรับเงินปันผลที่มาจากกำไรของผลประกอบการสหกรณ์นั้นๆ อีกส่วนหนึ่งด้วย ก็ต้องถูกยุบหรือยุบเลิกการดำเนินงานของตนเองลงไป  เพราะไม่สามารถหาผลกำไรมาแบ่งปันให้มวลหมู่สมาชิกได้

                          ทั้งที่ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นดังกล่าวไม่ได้เกิดจากตัวของสหกรณ์แต่อย่างใด แต่เกิดขึ้นเพราะทัศนคติของผู้บริหารซึ่งได้รับการแต่งตั้งมาโดยเส้นสาย หรือเป็นเครือข่ายของผู้บริหารระดับสูงในองค์กรหรือหน่วยงานนั้นๆ จึงเป็นเรื่องที่น่าเสียดายมากว่าสิ่งดีดีที่ผู้คนในยุคก่อน หรือนายกรัฐมนตรีในยุคก่อนหน้านี้  ได้พยายามทำขึ้นมาเพื่อให้คนไทย  สามารถต่อสู้กับการถาโถมเข้ามาของระบบทุนนิยมได้ กลับต้องถูกทำลายให้ย่อยยับลงไป จนประชาชนคนไทยต้องหันมาพึ่งพาระบบประชานิยม  ที่มีแต่จะทำให้ผู้คนยากจนลงไปทุกวัน  ผมจึงยกย่องให้ จอมพล ป.พิบูลสงคราม เป็นนายกรัฐมนตรีที่รักของผม  ด้วยเหตุผลที่ว่ามาทั้งหมดนี้ครับ

 

 

---------------------

(ขมน้ำตาล หวานบอระเพ็ด : อยู่แบบไทย ไม่มีวันจน : โดย...พัฒนเดช  อาสาสรรพกิจ)