ปิดเทอมแบบอาเซียน เยอะไปไหม?

 

                    เป็นกระแสกันมานานแล้ว สำหรับเสียงเรียกร้องให้เลิกปิด-เปิดเทอมแบบอาเซียนของคนในแวดวงมหาวิทยาลัยไทย ด้วยเหตุผลว่ามันไม่มีความเหมาะสมโดยประการทั้งปวง แถมยังไม่เห็นผลประโยชน์อย่างไรในการปิด-เปิดเทอมแบบนี้ ล่าสุดมีข่าวแจ้งผลการสำรวจความเห็นว่า กลุ่มนักศึกษาราชภัฏทั่วประเทศไม่เห็นด้วยร้อยเปอร์เซ็นต์ ขณะที่ที่ประชุมอธิการบดีแห่งประเทศไทย (ทปอ.) ยังยืนยันว่าจะไม่เปลี่ยน โดยอ้างเหตุเดิมๆ ว่าเป็นการเตรียมตัวให้สอดคล้องกับการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน ทั้งที่การปิด-เปิดเทอมของเราไม่ได้สอดคล้องหรือตรงกับประเทศกลุ่มสมาชิกสักเท่าไหร่

 

                    ผมเป็นคนหนึ่งล่ะที่เป็นอาจารย์สอนในมหาวิทยาลัย และได้รับผลกระทบเต็มๆ จากการกำหนดวันปิด-เปิดเทอมแบบอาเซียน พูดแบบไม่เกรงใจกันก็ต้องว่า การทำแบบนี้มันเละไม่เป็นท่า และไม่ได้มรรคผลอะไรขึ้นมาเลย ข้ออ้างต่างๆ ที่ประกาศไว้สวยหรู เช่นว่า จะทำให้การแลกเปลี่ยนอาจารย์และนักศึกษา หรือการย้ายที่เรียนข้ามประเทศมันทำได้สะดวกขึ้น ฯลฯ มันไม่ได้เป็นไปตามนั้น เพราะถึงอย่างไร การปิด-เปิดของเราก็ไม่ได้ตรงกับประเทศเพื่อนบ้าน เอาตัวอย่างที่จับต้องได้ก็แล้วกัน จะเล่าให้ฟังสักเรื่องหนึ่ง

 

                    มหาวิทยาลัยของผมเป็นมหาวิทยาลัยของรัฐแห่งหนึ่ง ในคณะที่ผมสังกัด เรามีการเปิดสอนสาขาภาษาและวัฒนธรรมอาเซียนหลายภาษา ไม่ว่าจะเป็นลาว เขมร เวียดนามและพม่า ตอนร่างหลักสูตรนั้นก็มีการกำหนดไว้สวยหรูเลยว่า จะส่งนักเรียนไปศึกษาภาษาในประเทศเจ้าของภาษาอย่างน้อยก็ในช่วงปิดภาคเรียนฤดูร้อน เพื่อให้นิสิตของเราได้มีประสบการณ์ตรง ได้เรียนรู้ภาษาและวัฒนธรรมของประเทศนั้นๆ แล้วมีการถ่ายโอนหน่วยกิตตามข้อตกลงที่ได้ทำร่วมกันไว้กับมหาวิทยาลัยในต่างประเทศ มันเป็นหลักการที่ทั้งนิสิตและผู้ปกครองยอมรับและเห็นดีเห็นงามด้วย เมื่อปีที่แล้ว ทางสาขาภาษาลาวและเขมรก็ส่งนักเรียนของตนไปอยู่ในมหาวิทยาลัยทั้งใน สปป.ลาวและในกัมพูชา ปรากฏว่าแทนที่จะได้ไปเรียนรู้ร่วมชั้นเดียวกับนักศึกษาเจ้าของภาษา กลับต้องไปเรียนตามลำพังกับอาจารย์ที่ทางมหาวิทยาลัยเขาจัดให้ ไปกันเอง เรียนกันเอง แต่ไม่ได้ใช้ชีวิตร่วมกับนักศึกษาเขมรและลาว เพราะช่วงที่เราส่งเด็กเราไปนั้น มหาวิทยาลัยของเขาปิดเทอมใหญ่ เขาไม่ได้ปิด-เปิดเหมือนกับเราสักหน่อย เมื่อมหาวิทยาลัยปิดเทอม มันก็เงียบ ร้านค้าอาหารก็ปิดกันหมด ไม่รู้ว่าจะไปหาซื้อกินได้ที่ไหน ลำบากลำบนไปตามๆ กัน จึงเห็นได้เลยว่ามันไม่ได้มรรคผลเป็นโล้เป็นพายอะไรขึ้นมาเลย

 

                    แต่นี่ก็ไม่ถือว่าเป็นปัญหาสำคัญ เพราะพวกนักเรียนภาษาอาเซียนเป็นคนส่วนน้อย แต่ที่โดนกับเต็มๆ อย่างถ้วนหน้าก็คือ การปิด-เปิดเทอมตามอาเซียน (แบบมโนเอาเอง) มันบั่นทอนและฉุดรั้งให้การเรียนการสอนล้มเหลวไม่เป็นท่า เหตุผลก็อย่างที่ชาวมหาวิทยาลัยจำนวนมากออกมาพูดนั่นแหละ คือมันร้อน และเต็มไปด้วยวันหยุดมากมายมหาศาล ทำให้การเรียนการสอนไม่ต่อเนื่อง สะดุดและสอนกันไม่ทัน กิจกรรมทั้งหลายก็ทำแทบไม่ได้ ไม่ต้องเอาอะไรมาก แค่หยุดสงกรานต์และวันสำคัญๆ จนถึงเดือนพฤษภาคมนี่ก็ ซัดไปแล้วเกือบเดือน เวลาเรียนหายไปเป็นเดือน ไม่ต่ำกว่าสี่สัปดาห์ ขณะที่มหาวิทยาลัยทุกแห่งสอนกันประมาณ 15-16 สัปดาห์ต่อภาคเรียน นี่ไม่นับการหยุดเฉพาะของมหาวิทยาลัยแต่ละแห่งอีก ซึ่งก็มีไม่ต่ำกว่าสองสามครั้ง

 

                    มาเรื่องอากาศร้อน ก็คงไม่ต้องสาธยายอะไรมาก วิชาที่ต้องลงภาคสนามนี่แทบจะสุกกันเลยทีเดียว บางวิชาก็สอนไม่ได้ เช่นพวกเรียนเกษตร จะปลูกผักก็ยังไม่ได้เลย เพราะไม่มีน้ำ อากาศไม่อำนวย พวกเรียนกีฬาก็ทำนองเดียวกัน ที่พอจะทำได้คือกีฬาในร่มที่เล่นกันในโรงยิมเท่านั้น อาจมีข้อแย้งว่า มหาวิทยาลัยไม่ใช่โรงเรียนวัด ห้องเรียนแทบทั้งหมดติดแอร์ ร้อนแค่ไหนก็ไม่เห็นลำบาก แต่ลองคิดในมุมของนิสิตนักศึกษาบ้าง พวกเขาส่วนมากมาเช่าหอพักอยู่กัน มีไม่มากหรอกที่เช่าห้องติดแอร์ เพราะค่าเช่ามันแพงระยับ มีแต่ลูกคนรวยเท่านั้นที่มีสิทธิ์ ส่วนลูกชาวบ้านก็เช่าห้องพัดลมอยู่ อย่าว่ากลางวันเลย กลางคืนก็ร้อนจนนอนไม่ได้ ส่งผลกระทบต่อสุขภาพกาย สุขภาพจิตกันทั่วหน้า ลูกศิษย์ผมหลายคนอ้อยอิ่งอยู่ในมหาวิทยาลัยจนดึกดื่น เพื่ออาศัยเอาแอร์ในห้องเรียน นั่นมันยิ่งทำให้ค่าไฟเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่า

 

                    นี่แค่ตัวอย่างเล็กๆ น้อยๆ ที่เห็นเป็นรูปธรรม และก็พูดกันมามากแล้ว แต่ทางผู้บริหารระดับสูงก็ไม่ยอมรับฟัง ข้อมูลการสำรวจความคิดเห็นทั้งอาจารย์และนักศึกษาก็ออกมาสอดคล้องกันหมดว่าไม่เอาการปิด-เปิดเทอมแบบนี้ เพราะคิดกันจน 360 องศาแล้ว ไม่เห็นว่ามันดีหรือคุ้มค่าตรงไหน

 

                    ประเทศเราเยอะกันไปหรือเปล่ากับกระแสอาเซียน เราบ้าจี้กันมากกว่าคนอื่นใช่หรือไม่ ผมคิดว่าการกำหนดวันปิด-เปิดเทอมแบบอาเซียน ก็ไม่ต่างจากที่โรงเรียนต่างๆ บ้ากันปักธงประเทศอาเซียนนั่นหรอก

 

                    อาเซียนแบบไทยๆ หรือเราจะคิดกันได้แค่นี้จริงๆ ?

 

 

 

 

--------------------------