...เรื่องบังเอิญ ...

๏ เรื่องบังเอิญมีแต่เรื่องบังเอิญ
เราจึงเจริญซึ่งซึ่งหน้า
บังเอิญเป็นไปและเป็นมา
บังเอิญแบบว่าเรื่องบังเอิญ

๏ ไม่เป็นเหตุไม่เป็นผลไม่เป็นไร
กล้อมแกล้มใช้ได้ไม่ขัดเขิน
พอดิบพอดีเสียเหลือเกิน
พลิ้วพลิ้วเพลินเพลินดำเนินดี

๏ จับไม่ได้ไล่ไม่ทันยืนมั่นใจ
ยืนขาเดียวได้ไม่ถอยหนี
ลอยหน้าลอยตาท้าต่อยตี
หัวชี้หางชี้ชี้ตามกัน

๏ ถ้าจับได้ไล่จนไม่จนใจ
ขยับขั้นบันไดไปทีละขั้น
จับแพะชนแกะผสมพันธุ์
ผสมโน่นนี่นั่นผสมโรง

๏ ไม่เป็นเหตุไม่เป็นผลไม่เป็นไร
บังเอิญเป็นใช้ได้ยกโขยง
โยงได้ไม่ได้ก็ต้องโยง
ใครว่าเก่งใครว่าโกงช่างหัวมัน

๏ เรื่องบังเอิญมีแต่เรื่องบังเอิญ
เจริญครับเจริญช่างสร้างสรรค์
บังเอิญว่าบังเอิญรู้เท่าทัน
ระวังตกสวรรค์ไม่บังเอิญ !.

..........................................