รอยทาง "คนช่างฝัน" (ตอนจบ)

 

 

          ความสำคัญของ “จรัล มโนเพ็ชร” ในแวดวงดนตรีไทย ไม่เพียงเป็นศิลปินแถวหน้า แต่ “จรัล มโนเพ็ชร” ได้รับการยกระดับเป็นถึง “แนวเพลง”

          เขาเป็นคนแรกที่บัญญัติและสร้างรูปแบบดนตรี “โฟล์กซองคำเมือง” อันเป็นการผสมผสานระหว่างดนตรีโฟล์กอเมริกันกับดนตรีล้านนา หรือคำเมืองขึ้นมา

 

 

          นอกจากผลงานที่ตัว “จรัล มโนเพ็ชร” เองได้ประพันธ์ขึ้นและขับร้องบทเพลงของตนเองแล้ว บทเพลงของเขาได้รับการถ่ายทอดในลักษณะทำซ้ำ ต่อยอด และมีศิลปินที่เขียนเพลงอุทิศแด่ “จรัล มโนเพ็ชร” มากมาย

          โครงการอบรมแต่งเพลงที่ “จรัลมิวเซียม” ของ “มานิด อชวงศ์” ผู้จัดการตลอดกาลของ “จรัล มโนเพ็ชร” เป็นอีกหนึ่งรูปรอยของการสืบสาน “โฟล์กซองคำเมือง”

          อันนำมาสู่ผลงานอัลบั้มชุด “รอยทาง...คนช่างฝัน” ของกลุ่ม “หอกดาบ” ซึ่งเป็นผู้เข้าอบรมโครงการเรียนเขียนเพลงดังกล่าว

          กลุ่ม “หอกดาบ” คือสมาชิกที่เข้าร่วมอบรมหัวข้อ “เทคนิคการแต่งเพลง” จากคณาจารย์ผู้ทรงคุณวุฒิในวงการเพลงไทยหลายท่าน

          บทเพลงทั้ง 11 Tracks ในอัลบั้ม “รอยทาง...คนช่างฝัน” จึงมีความหลากหลาย ทั้งจากแง่มุมส่วนตัวของผู้เขียนเนื้อร้อง องค์ความรู้ที่ได้จากคณาจารย์นำมาประยุกต์ใช้ในการแต่งเพลง โดยเฉพาะอย่างยิ่งประสบการณ์ของสมาชิกแต่ละคน เนื้อหาของบทเพลงจึงมีความหนักแน่น และจัดเป็นเพลงแนวสร้างสรรค์สังคม

          ภาคดนตรีเป็นไปในรูปแบบ Easy Listening ฟังสบายๆ เมโลดี้ไพเราะ ติดหูง่าย การบรรเลงมีความแม่นยำ และเครื่องดนตรีทุกชิ้นทำหน้าที่ได้สมบูรณ์แบบ

          การได้มืออาชีพมาช่วยเรียบเรียงเสียงประสาน บันทึกเสียงเครื่องดนตรีชิ้นต่างๆ และการลงเสียงร้องที่ตีความบทเพลงได้แตก อีกทั้งยังสอดประสานอย่างลงตัวกับท่วงทำนองที่สมาชิกกลุ่ม “หอกดาบ” ได้ประพันธ์ไว้ ทำให้งานเพลงชุดนี้มีความกลมกลืน

 

          “รอยทาง...คนช่างฝัน” ถือเป็นอีกผลงานหนึ่งซึ่งเป็นการ “ต่อยอด” แนวเพลง “โฟล์กซองคำเมือง” ของ “จรัล มโนเพ็ชร” ในแง่นี้เป็นทั้งจุดเด่นและข้ออ่อน

          จุดเด่นคือความท้าทายใหม่ๆ ที่สามารถหลอมรวมเนื้อหาใหม่เข้ากับ “Sound แบบจรัล” ข้ออ่อนคือถ้าทำได้ไม่เฉียบขาด จะกลับไปตกอยู่ในเงาของ “จรัล”

          “รอยทาง...คนช่างฝัน” ได้แสดงให้เห็นความพยายามของสมาชิกที่สร้างคุณค่าให้กับผลงานชุดนี้ก้าวข้ามคำว่า “แบบฝึกหัด” จนอาจมีที่ยืนในวงการดนตรีไทยได้ต่อไปหากไม่หยุดอยู่แค่อัลบั้มนี้

          ไม่ว่าจะเป็นการสร้างสรรค์ผลงานชุดใหม่ทั้งในนามกลุ่ม หรือในนามส่วนตัว (อัลบั้มเดี่ยว) ในอนาคตข้างหน้า

          หรืออาจทดลองนำบทเพลงของ “จรัล มโนเพ็ชร” มาตีความใหม่ บันทึกเสียงใหม่ ในสไตล์ของกลุ่ม “หอกดาบ” ที่ต้องถือว่านับเป็น “ลูกศิษย์” ทางจิตวิญญาณของ “จรัล มโนเพ็ชร” คนหนึ่ง

          เป็นความท้าทายในเส้นทางนักประพันธ์เพลงต่อไปครับ