รำลึกถึง สุภาพ พิมพ์ชน และ ปรารถนา รัตนะ

 

 

 

          เดือนกันยายน เมื่อ 2 ปีก่อน มีข่าวใหญ่ในวงการวรรณกรรม คือความสูญเสียบุคลากรมีค่าที่จากไปก่อนวัยอันควร

          หนึ่งคือ “สุภาพ พิมพ์ชน”

          หนึ่งคือ “ปรารถนา รัตนะ”

 

 

          “สุภาพ พิมพ์ชน” คือนักวิจารณ์ซึ่งได้รับการยกย่องว่าอยู่ในระดับแถวหน้าในวงการวรรณกรรมร่วมสมัยของไทย อีกนามหนึ่งของเขาคือ “เรืองอยู่” ซึ่งทั้งสองชื่อเป็นนามปากกาของ “วชิระ ทองเข้ม”

          ดูเหมือนนามปากกา “สุภาพ พิมพ์ชน” ที่ใช้ในงานวิจารณ์วรรณกรรมจะโด่งดังและเป็นตัวตนของ “วชิระ” มากกว่านามปากกา “เรืองอยู่” ที่ใช้ในการเขียนเรื่องสั้น

 

 

 

สุภาพ พิมพ์ชน

 

          ปลายทศวรรษที่ 2530 ต่อต้นทศวรรษที่ 2540 เป็นช่วงเวลาของนักเขียนเรื่องสั้นรุ่นใหม่ชื่อกลุ่ม “สนามหญ้า” นำโดย “นิวัต พุทธประสาท” และ “สุภาพ พิมพ์ชน” ก็เป็นสมาชิกคนสำคัญของกลุ่ม

          ผมรู้จัก “สุภาพ พิมพ์ชน” ในช่วงเวลาเดียวกันนี้ ตอนนั้น ผมเป็นนักข่าวหนังสือพิมพ์ผู้จัดการรายวัน ได้คลุกคลีตีโมงอยู่กับนักเขียนกลุ่ม “สนามหญ้า” และกวีกลุ่ม “หน้ารามฯ” อยู่ระยะหนึ่ง

          “สุภาพ พิมพ์ชน” ใช้เนื้องานล้วนๆ เป็นเครื่องพิสูจน์ตัวตนและสถานะนักวิจารณ์วรรณกรรมแถวหน้าในห้วงเวลานั้น เขาเป็นคนเงียบๆ ค่อนข้างเก็บตัวและพูดน้อย

          เป็นที่น่าเสียใจกับข่าวการจากไปของเขาในวัย 48 ปี ด้วยภาวะเบาหวานและวัณโรคเมื่อ 2 ปีก่อน

          ส่วน “ปรารถนา รัตนะ” นามปากกาของ “ปรารถนา รัตนะสิทธิ์”

          นามปากกา “ปรารถนา รัตนะ” เริ่มปรากฏในวงการหนังสือไทยราวปลายทศวรรษที่ 2530 ก่อนจะเริ่มมีชื่อเสียงในสถานะนักวิจารณ์ดนตรีในนิตยสารสีสัน

 

 

 

ปรารถนา รัตนะ

 

          พร้อมกับการเขียนงานวิจารณ์เพลง เธอยังเขียนเรื่องสั้นตีพิมพ์ในนิตยสารช่อการะเกด เป็นหนึ่งในกลุ่มนักเขียนหญิงรุ่นใหม่ที่น่าจับตามองยุคต้นทศวรรษที่ 2540 กับกลุ่มสนามหญ้า และเพื่อนนักเขียนหญิงอีก 4 คนคือ “สร้อยแก้ว คำมาลา” “เอื้อ อัญชลี” “ชลัมพุ ณ ชเลลำ” และ “อุรุดา โควินท์”

          ความทรงจำที่ผมมีต่อ “ปรารถนา” คือตอนที่เธอเป็นบรรณาธิการนิตยสาร Starpics Music Edition ผมแวะไปนั่งเล่นที่กอง บก.ของเธอ คือชั้นบนของร้านโปสเตอร์วิสุทธิ์กษัตริย์ซึ่งเป็นโรงพิมพ์บ่อยมากๆ

          จนกระทั่งเธอออกมาเปิดนิตยสาร Core Project ของตัวเอง ผมยังได้สัมภาษณ์เธอที่บ้านและออฟฟิศ Core Project โชคชัย 4 เพื่อตีพิมพ์ลงหนังสือพิมพ์ผู้จัดการรายวันมาติดต่อกันอีกครั้งเมื่อผมไปเป็นบรรณาธิการนิตยสาร VOTE เธอเป็นคอลัมนิสต์

          รวมเรื่องสั้นชุดดังที่สุดของเธอคือ “คนเดียวในโลก” นอกจากนี้ “ปรารถนา รัตนะ” ยังมีรวมเรื่องสั้นอีกเล่มคือ “ด้วยอุ้งมือของโลก” นอกจากนั้นจะเป็นหนังสือรวมบทความจากคอลัมน์ หนังสือประวัติบุคคล สารคดีท่องเที่ยว

          เมื่อทราบข่าวร้ายของ “ปรารถนา รัตนะ” ผมตกใจมาก และเสียใจกับการจากไปของเพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งต้องบอกว่ามีความผูกพันและระลึกถึง ขอให้เธอไปสู่สุคติ และขอแสดงความเสียใจกับครอบครัว “รัตนะสิทธิ์” อีกครั้ง ณ โอกาสนี้