สันติภาพภายใน

            วันที่ไปเดินในเมืองมิวนิค (Munich) เยอรมนี ความรู้สึกแตกต่างกันมาก ในช่วงที่เดินผ่านสวนสาธารณะ ที่มีต้นไม้ใหญ่และสนามหญ้าบริเวณกว้างทั้งสงบ ร่มเย็น สดชื่น แต่พอเดินมาถึงในใจกลางตัวเมืองที่เต็มไปด้วยผู้คน เสียงดัง วุ่นกับการกิน การจับจ่ายใช้สอย แม้ภายในรู้สึกเป็นปรกติ แต่เหมือนมีพลังบางอย่างที่ทำให้รู้สึกเหนื่อย เพลีย อาจเป็นเพราะเราไม่แข็งแรงและสงบภายในแท้จริง ทำให้พลังภายนอกมีอำนาจเหนือเรา บงการให้เราทำตามหรือเกิดความอยาก และเป็นทุกข์เมื่อไม่ได้สนองความอยากนั้น

             หลายครั้งเราไม่เห็นว่าเรากำลังวิ่งหาความสุขจากสิ่งภายนอก เติมเต็มอะไรบางอย่างที่พร่องอยู่ภายใน ด้วยความกลัวไม่ทันสมัย ไม่เป็นที่ยอมรับ ไม่มีเหมือนเขา เราไม่รู้จริงๆ ว่าเรากำลังทำร้าย และทำลายความสงบสุขในชีวิตของเรา

             ความสุขสงบ เบิกบาน ตื่นรู้ กลายเป็นความรีบเร่ง ทุกข์ หงุดหงิด อิจฉา แก่งแย่ง แข่งขัน ฯลฯ หลวงพี่หยุดมองดูรอบๆ ใจกลางเมือง ในความวุ่นวายก็มีความสงบอยู่ตรงนั้นเช่นเดียวกัน เมื่อเรากลับมาสัมผัสลมหายใจแห่งความมีสติในตัวเองอย่างแท้จริง โดยไม่ต้องใช้ความคิด ปล่อยตามธรรมชาติ เป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติตรงนั้น ความสงบสุขจะอยู่กับเรา ไม่ใช่เพราะสถานที่ บุคคล แต่เพราะสงบจากข้างในของเรา

             เราไม่จำเป็นต้องทำเหมือนกับคนอื่น แต่เราสามารถอยู่ร่วมกันและมีความสุขได้เช่นเดียวกัน และเรายังสามารถเป็นตัวของเราเอง อย่างไม่รู้สึกแปลกแม้คนอื่นอาจมองเราแปลก แค่ยิ้มอย่างสงบ ความแปลกเปลี่ยนเป็นมิตรภาพ

              ขณะยืนอยู่สังเกตเห็นผู้หญิงใส่ชุดสีขาวแบบโบราณ ทาตัวสีขาว เชิญชวนผู้คนที่ล้อมเป็นวงรอบๆ เธอ ยืนมองเธออย่างสนใจ เข้ามาถ่ายรูปกับเธอ เธอต้องใช้ความอดทนมาก ยืนเหมือนรูปปั้นเป็นเวลานานเพื่อดึงดูดความสนใจจากผู้คนที่เดินผ่านไปมา เธอเป็นเหมือนความสงบในความวุ่นวาย เคลื่อนไหวช้าๆ ด้วยท่าทีอ่อนโยน นานๆ จะเคลื่อนไหวสักครั้ง ใครที่มีน้ำใจก็จะมอบเงินให้เธอ ยืนมองอยู่พักใหญ่อย่างนิ่งๆ โดยไม่ได้สังเกตว่า มีหลายคนที่เดินผ่านถ่ายรูปเราเหมือนกัน

             จนกระทั่งมีครอบครัวหนึ่ง ถามว่า ขอถ่ายรูปร่วมกันได้ไหม หลวงพี่ยิ้มรับ หลังจากถ่ายรูปเสร็จ หลวงพี่ก็เดินออกจากที่ตรงนั้น ยืนนานกว่านี้เดี๋ยวงานเข้า คิดว่าเราคงทำงาน เหมือนกับหญิงชุดขาวนั่น เพราะแฟชั่นเราก็โบราณเช่นเดียวกัน และอาจกำลังฮิตในยุโรปด้วย เพราะชาวยุโรปสนใจปฏิบัติตามคำสอนพุทธศาสนามากขึ้นทุกวัน

             สุดท้ายก็เดินกลับไปที่สวนสาธารณะอีกครั้ง พลังบริสุทธิ์จากธรรมชาติ อากาศที่สดชื่น เสียงนกร้อง ฟื้นคืนพลังสงบสุขโดยไม่ต้องทำอะไร แค่ดำรงอยู่ตรงนั้นอย่างแท้จริงเท่านั้นเอง

 ค้นหาที่สงบ กลับพบความวุ่นวาย
 สงบสุขจากภายใน อยู่ที่ไหนก็สงบ
 แต่ฉัน ก็เลือกที่จะอยู่ในที่ที่สงบ