ความที่พระราชวังถูกใช้งานมานานก็มีชำรุดทรุดโทรมไปตามกาลเวลา โดยเฉพาะหลังคานั้นเป็นเหตุให้เกิดเรื่องประทับใจเล็กๆ
คนทำงานเยอะย่อมมีประสบการณ์พอกพูนมากกว่าคนทำงานน้อย และบ่อยครั้งก็นำมาซึ่งเรื่องเล่าขานกลายเป็นตำนานชวนให้จดจำ ดังเช่น พล.ท.นพ.สุปรีชา โมกขะเวส รองประธานมูลนิธิอนุรักษ์พระราชวังพญาไทในพระอุปถัมภ์ฯ รุ่นบุกเบิกที่มีโอกาสนั่งทำงานอยู่ในพระราชวังคุณขา...
และความที่พระราชวังถูกใช้งานมานานก็มีชำรุดทรุดโทรมไปตามกาลเวลา โดยเฉพาะหลังคานั้นเป็นเหตุให้เกิดเรื่องประทับใจเล็กๆ โดยวันดีคืนดีนั่งประชุมตอนฝนตกหนัก จู่ๆ น้ำจากฟ้าก็หยดลงมาแหมะๆ กระจายไปทั่วห้อง ถึงกับนั่งคุยไปต้องรีบหาถ้วย ถัง กะละมัง มาวางรองน้ำกันให้วุ่น..
ทุกข์หรือเปล่า ไม่รู้ ที่รู้ๆ มองหน้ากันแล้วยิ้มๆ
จากวันนั้นจึงเกิดโครงการช่วยกันบูรณะซ่อมแซมพระราชวังจนสวยงามอย่างที่ไม่ต้องเปลืองถังรองน้ำฝนแล้วคร่า...
แหม...ถ้าวันนั้นไม่รั่ว วันนี้คงไม่มีเรื่องให้เล่าไปยิ้มไปนิ...
ข่าวที่เกี่ยวข้อง