ก่อนที่ทุกคนจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ตำแหน่งครั้งสุดท้ายของเอียร์ฮาร์ต เธอแจ้งว่าอยู่เหนือเกาะนูกุมานู แต่เพราะเมฆมากกระจายตัวทอดเงาลงบนทะเลดู จึงดูคล้ายเกาะ!!
จนถึงวันนี้ ปริศนาการหายตัวลึกลับของ เอมิเลีย เอียร์ฮาร์ท นักบินหญิงผู้โด่งดัง ยังคงมีการพูดถึงไม่รู้จบ!
เช่นเดียวกันกับฉากชีวิตของหญิงสาวแกร่งเกินชายผู้นี้ ที่แม้จะผ่านมา 86 ปีแล้ว เรื่องราวของเธอก็ยังตราตรึงใจผู้คนทั่วโลก เพราะวันนี้ในอดีต หรือ ตรงกับวันที่ 21 พ.ค. 2475 คือวันที่เธอได้ประกาศศักดาให้ชาวโลกได้รับรู้ทั่วกันว่า แม้ตัวจะเป็นหญิง แต่หากตั้งใจจริงก็สามารถทำให้สิ่งที่ผู้ชายอกสามศอกทำได้เหมือนกัน
เพราะเธอคือสตรีคนแรกที่ขึ้นบินในฐานะผู้โดยสารข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก และต่อด้วยการบินเดี่ยวเองเป็นผลสำเร็จใน
และสิ่งนี้ถือว่า เป็นหมุดหมายสำคัญเป็นอันมาก เพราะในยุคสมัยหนึ่ง การที่สตรีจะลุกขึ้นมาทำอะไรตามอย่างบุรุษนั้น นอกจากจะต้องเอาชะใจตัวเองล้ว ยังถือว่าเป็นการท้าทายเพศตรงข้ามเป็นอันมาก แต่เอียร์ฮาร์ทเธอทำได้ สมกับที่เธอได้อุทิศชีวิตและจิตวิญญาณให้กับการรณรงค์เรื่องสิทธิสตรีมาตลอด
เอมิเลีย เอียร์ฮาร์ต เกิดเมื่อ 24 กรกฎาคม 2440 ที่เมืองแอทชิซัน มลรัฐแคนซัส สหรัฐอเมริกา ท่ามกลางพายุความไม่ลงรอยกันระหว่างบิดาและคุณปู่
แต่เอียร์ฮาร์ต ซึ่งอยู่ในความดูแลของปู่มาตั้งแต่เด็กก็ไดัรับการเลี้ยงดูอย่างดี เพพราะอัลเฟรด โอตีส ผู้เป็นปู่นั้น เป็นคนกว้างขวางและร่ำรวย เขาเป็นถึงผู้พิพากษาของรัฐบาลกลาง ได้รับการนับหน้าถือตาจากคนในเมืองนี้มาก
ต่อมาในปี พ.ศ. 2461 เอียร์ฮาร์ทฝึกงานเป็นผู้ช่วยพยาบาลที่เมืองโทรอนโต ปีต่อมาอะมีเลียก็เข้าเรียนเตรียมแพทย์ในมหาวิทยาลัยโคลัมเบีย แคนาดา แต่จะด้วยความบังเอิญ ลิขิตฟ้า หรืออะไรก็ตามแต่ เธอได้เลิกเรียนกลางคันเพื่อติดตามบิดาและมารดาไปอยู่ที่แคลิฟอร์เนีย (แต่ภายหลังพ่อแม่ก็แยกทางกัน)
และที่เมืองลองบีชนั่นเอง เมื่อเอียร์ฮาร์ทได้ไปชมการบินผาดโผนของ แฟรงค์ ฮอว์คส์ เธอก็รู้ทันทว่าตนเองต้องการอะไรในชวิต เธอจึงไปลงเรียนการบินครั้งแรกเมื่อวันที่ 3 มกราคม 2464 ที่สนามบินคินเนอร์ เมืองลองบีช
และเพียงหกเดือนเท่านั้น เธอก็สามารถซื้อเครื่องบินปีกสองสีมือสอง (สีเหลือง) มาได้ โดยตั้งชื่อว่า "แคนารี" หรือ เจ้านกขมิ้น
น้อยคนที่ค้นพบตัวเองแถมยังทำได้ดีในสิ่งนั้น ปรากฏว่าวันที่ 22 ตุลาคม 2465 เอมิเลีย เอียร์ฮาร์ท บินสูงได้ถึงระดับ 14,000 ฟุต (4,200 เมตร) ทำลายสถิติโลกสำหรับนักบินสตรี ก่อนจะได้รับใบอนุญาตการบินนานาชาติในวันที่ 15 พฤษภาคม 2466 โดยเป็นผู้หญิงคนที่ 16
ต่อมาเอมิเลีย เอียร์ฮาร์ท ได้สมัครเป็นสมาชิกสมาคมการบินแห่งชาติ สาขาบอสตัน และได้สร้างสนามบินเล็กของตัวเองพร้อมทั้งเป็นตัวแทนขายเครื่องบินไปด้วย ขณะเดียวกันก็ยังเป็นคอลัมนิสต์เขียนบทความเกี่ยวกับการบินลงในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นอีกด้วย
ที่สุด เอมิเลีย เอียร์ฮาร์ท มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางในท้องถิ่น จนได้รับการยกย่องจากหนังสือพิมพ์ว่าเป็นนักบินสตรีที่ดีที่สุดในสหรัฐ
จนกระทั่งวันที่ 21 พ.ค.2475 เธอก็ได้เป็นนักบินผู้หญิงคนแรกที่บินเดี่ยวข้ามมหาสมุทรแอตแลนติคได้สำเร็จ โดยออกบินจากท่าเรือเกรซ เมืองนิวฟาวด์แลนด์ ประเทศแคนนาดา มุ่งหน้าสู่กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส ด้วยเครื่องบินเครื่องยนต์เดี่ยว Lockheed Vega 5b ย้อนรอยเส้นทางที่ ชาร์ลส ลินด์เบิร์กเคยทำสำเร็จก่อนหน้าในวันเดียวกันนี้ เมื่อปี 2470
แต่แล้ว หลังจากที่บินมาได้ 14 ชั่วโมง 56 นาที เอมิเลีย เอียร์ฮาร์ท พบกับสภาวะอากาศไม่ดี เธอจึงจำเป็นต้องลงจอดกลางทุ่งหญ้าในเมือง Culmore ตอนเหนือของประเทศไอร์แลนด์
อย่างไรก็ดี เธอยังคงทำตามความฝันต่อไป โดยหลังจากนั้นเธอก็ได้แสดงฝีมือการบินเดี่ยวระยะไกลอีกหลายครั้ง พร้อมกับทำกิจกรรมรณรงค์ต่อสู้เพื่อสิทธิสตรี ที่สุดวันที่เธอได้ทำตามความฝันครั้งยิ่งใหญ่ก็มาถึง
นั่นคือการบินเดี่ยวรอบโลก ซึ่ง เอียร์ฮาร์ตพร้อมกับ เฟรด นูแนน ต้นหน (navigator) ออกบินด้วยเครื่องบิน "ลอกฮีด แอล-10อี อีเลกตรา" จากแคลิฟอร์เนียเมื่อวันที่ 20 พ.ค. 2480
ทั้ง้ เครื่องบินลำนี้ สนับสนุนโดยมหาวิทยาลัยเปอร์ดิว ตั้งแต่เดือน ก.ค. 2479 จากั้เธอก็เริ่มวางแผนการบินรอบโลก แม้จะไม่ใช่เป็นคนแรก แต่ก็เป็นการบินรอบโลกที่มีระยะทางไกลที่สุด คือ 47,000 กิโลเมตร บินปตามเส้นศูนย์สูตร
เครื่องบินลอกฮีด เวกา 5 บี บินโดยอะมีเลีย แอร์ฮาร์ต จัดแสดงไว้ที่พิพิธภัณฑ์อากาศยานและอวกาศแห่งชาติ สหรัฐอเมริกา
ที่สุด ทั้งคู่ออกบินในวันเซนต์แพตริก ของปี พ.ศ. 2480 โดยออกบินขาแรกจากโอกแลนด์ แคลิฟอร์เนียไปโฮโนลูลูและเริ่มบินต่อใน 3 วันต่อมา แต่โชคร้าย เกิดความเสียหายหนัก โดยเกิดควงบนพื้น เพราะยางระเบิดขณะบินขึ้น ทำให้ต้องส่งเครื่องกลับไปซ่อมแคลิฟอร์เนีย และยกเลิกการเดินทาง
หลังจากนั้น เมื่อซ่อมเสร็จ พวกเขาจึงเริ่มเดินทางใหม่เมื่อ 1 มิถุนายน 2480ในครั้งนี้เปลี่ยนเป็นการบินไปทางตะวันออกโดยเริ่มต้นที่ไมอามี หลังลงจอดหลายแห่งตามทางในอเมริกาใต้ แอฟริกาและเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ ทั้งสองก็ได้มาถึงเมือง "แล" (Lae) นิวกินีเมื่อวันที่ 29 มิถุนายน
การเดินทางได้ผ่านมาแล้วรวม 35,000 กิโลเมตร ยังคงเหลืออีก 11,000 กิโลเมตรซึ่งเป็นการบินเหนือมหาสมุทรแปซิฟิก และในเวลา 24.00 น.ตามเวลากรีนิช ทั้งสองได้บินขึ้นจากเมืองแลเพื่อตรงไปยังเกาะฮาวแลนด์ที่เป็นแผ่นดินราบยาว 2 กิโลเมตร กว้าง 500 เมตร สูง 3 เมตรจากระดับน้ำ อยู่ห่าง 4,113 กิโลเมตรไปทางตะวันออก
ก่อนที่ทุกคนจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนนั้นจากการรายงานตำแหน่งครั้งสุดท้ายของเอียร์ฮาร์ต เธอแจ้งว่าอยู่เหนือเกาะนูกุมานู อยู่ห่างจากต้นทางประมาณ 1,300 กิโลเมตร เรือยามฝั่งชื่อ ไอทัสกา ได้รับหน้าที่ติดต่อวิทยุและควบคุมการบินลงเมื่อเครื่องบินของเอียร์ฮาร์ตเข้าถึงระยะติดต่อได้ แต่จากการติดต่อด้วยวิทยุมีปัญหาสับสนการนำทางโดยวิทยุจึงไม่บรรลุผล
ในขณะนั้นก็ปรากฏว่ามีเมฆมากกระจายตัวทอดเงาลงบนทะเลดูคล้ายเกาะมากมายไปหมด แม้การติดต่อด้วยคำพูดของเอียร์ฮาร์ตกับเรือยามฝั่งที่บ่งบอกว่าได้มาถึงที่หมายแล้ว และรู้ว่าพลาดเป้าไป 9 ไมล์ทะเล ก็ไม่ปรากฏตัวเครื่องบินให้เห็น จากนั้น การติดต่อได้ขาดระยะ และกระท่อนกระแท่นอยู่หลายชั่วโมง จนกระทั่งสัญญานขาดหายไป สร้างความตื่นตะลึงให้กับชาวโลกเป็นอันมาก
ว่าตรงกันว่า สหรัฐฯ ได้ใช้เงินถึง 4 ล้านเหรียญในการค้นหา ทั้งทางน้ำและทางอากาศ เป็นการค้นหาที่มีราคาแพงที่สุดในประวัติศาสตร์แห่งยุคนั้น
อย่างไรก็ดี ข่าวที่ฮือฮาในปีพ.ศ. 2483มีการพบโครงกระดูกส่วนหนึ่งของสตรีผิวขาว ซึ่งระบุว่ามีลักษณะตรงกับ เอมิเลีย เอียร์ฮาร์ต บนเกาะนิคุมาโรโร ซึ่งอยู่ห่างจากเกาะฮาวแลนด์ไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ไปประมาณ 300 ไมล์ รวมทั้งพบรองเท้าสตรี กับเครื่องวัดระยะทางหาเส้นรุ้งและเส้นแวงซึ่งมีหมายเลขตรงกับที่นูแนนใช้ในบริเวณใกล้กับที่พบโครงกระดูกด้วย
แต่แม้จะเป็นเช่นนั้น สื่ออีกหลายแหล่งยังคงตั้งคำถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอและเพื่อนร่วม ชะตากรรม บ้างว่าเชื้อเพลิงเครื่องบินหมดกลางทาง และตกลงสู่มหาสมุทรเบื้องล่าง บ้างว่าเพราะเธอเป็นสายลับให้ประธานาธิบดีแฟรงกลิน ดี. รูสเวลต์ จึงถูกจับไว้โดยชาวญี่ปุ่น บ้างก็ว่าเครื่องบินตกแถบชายฝั่งประเทศญี่ปุ่น นักบินบาดเจ็บ และเสียชีวิตในที่สุด ร่างของทั้งคู่ถูกกินและย่อยไปโดยปูชายฝั่งที่มีมากมาย บ้างบอกว่าเธออาจยังมีชีวิตอยู่ที่ไหนสักแห่งในนิวเจอร์ซี แต่เปลี่ยนชื่อเปลี่ยนนามสกุลไปแล้ว และแม้กระทั่งที่เชื่อว่าทั้งคู่ถูกลักพาตัวไปโดยมนุษย์ต่างดาวก็มีเช่นกัน ซึ่งประการหลังสุดนี้ ได้กลายเป็นแรงบันดาลใจในการสร้างละครโทรทัศน์ตอนหนึ่งของ Star Trek : Voyager ในปี 1995 ด้วย
///////////////////////////////
ขอบคุณภาพและข้อมูลจาก
วิกิพีเดีย
https://guru.sanook.com
https://www.silpa-mag.com/club/news/article_4008
ข่าวที่เกี่ยวข้อง