"เปิดตัว"วงไทยซิมโฟนีออร์เคสตร้าร่วมคอนเสิร์ต"มาลีฮวนน่า"

 

             6 ตุลาคม 2561 เปิดตัววงไทยซิมโฟนีออร์เคสตร้าครั้งแรกร่วมงานแสดง“มาลีฮวนน่า”สร้างผลงานยาวนาน 25 ปีพร้อมจัดแสด 8 ธันวาคม ที่โรงละครเมืองไทยรัชดาลัย เพื่อนำเสนอในรูปแบบใหม่
 

             การนำเพลงที่กลิ่นอายของท้องถิ่น เพลงชีวิต เพลงนิทาน เพลงเล่าเรื่อง ซึ่งเป็นประวัติศาสตร์ของชุมชน บทเพลงและทำนองเพลง ซึ่งเป็นผลงานหลักๆ ของวงมาลีฮวนน่า แล้วนำมาเรียบเรียงใหม่บรรเลงโดยวงวงไทยซิมโฟนีออร์เคสตร้าและบรรเลงร่วมกับวงมาลีฮวนน่า ก็จะเป็นสีสันใหม่และเป็นเสียงใหม่

 

             เพลงสมัยนิยมปัจจุบัน เป็นเพลงที่เกี่ยวข้องกับเรื่องราวและวิถีชีวิตของคนปัจจุบัน ส่วนใหญ่มีเพื่อขายเป็นสินค้าให้กับคนในปัจจุบัน เป็นเพลงเพื่อขาย ไม่ใช่เพลงเพื่อการฟัง เมื่อทำเพลงแล้วขายได้ก็ถือว่าประสบความสำเร็จ เพลงเป็นสินค้าที่ต้องมีการตลาด มีการโฆษณาชวนเชื่อ มีการนำเสนอสินค้าเพื่อให้ขายได้ สินค้าเพลงสมัยนิยมในปัจจุบันจึงมีอายุสั้น เป็นความต้องการระยะสั้นหมดอารมณ์ก็ทอดทิ้งไป

 

 

             ผลงานเพลงของนักร้องที่ชื่อ คฑาวุธ ทองไทย ในนาม “มาลีฮวนน่า” นักเล่าเรื่องราวเป็นเพลงชีวิต คฑาวุธ ทองไทย รู้จักกันในนามวงมาลีฮวนน่า เป็นชาวสงขลา มีพ่อเป็นนายหนังตะลุง “ช่างขับ” ช่างขับหนังนั้นมีเสียงดี หูดี มุดโตดี ตีบทแตก เป็นปฏิภาณกวี สามารถที่ด้นสดได้ ซึ่งนายหนังนั้นจะเป็นปราชญ์ชาวบ้าน ซึ่งจะเป็นผู้นำความรู้สึกนึกคิดที่อยู่ในสังคม มาเปลี่ยนเป็นบทขับร้องที่ไพเราะ ใช้ภาษาสวยงาม กินใจ และสามารถสื่อเข้าถึงจิตใจคนได้ง่าย

 

             ลำนำคำขับขานเป็นเสียงเพลงของคฑาวุธ ทองไทย ในนามมาลีฮวนน่า ใช้สำเนียงท้องถิ่นใต้ ใช้ทำนองเพลงหนังตะลุงเป็นหัวใจ เปล่งออกมาสุดหัวใจ ถึงใจ “ได้แรงอก” จึงสามารถทะลุใจของผู้ฟังได้อย่างสะใจยิ่ง
?นายหนังหรือช่างขับหนังที่ดี “ต้องร้องเสียงลงโหม่ง” คือนายหนังต้องตั้งเสียงกับเสียงโหม่ง เสียงลงโหม่งถือว่า เป็นนายหนังร้องเสียงดีและเก่ง นายหนังส่วนใหญ่ในปัจจุบันนั้น “ขับหนังเสียงไม่ลงโหม่ง” คือร้องเสียงเพี้ยน เมื่อไปเป็นนักร้องก็คือการร้องเพลงเพี้ยน

 

             คฑาวุธ ทองไทย เป็นนายหนังที่ขับเสียงลงโหม่ง มีนิทานเรื่องราวของท้องถิ่น วิถีชีวิต อาชีพความเป็นอยู่ อาหารการกิน ศิลปวัฒนธรรม ถ่ายทอดออกมาผ่านเสียงดนตรีที่เป็นรากเหง้าของท้องถิ่น แท้จริงคือประวัติศาสตร์ของชุมชน เพลงของมาลีฮวนน่าก็คือการขับขานตำนานพื้นบ้านในรูปแบบเพลงสมัยนิยม            

 

 

             ทำนองเพลงของคฑาวุธ ทองไทย นั้นน่าสนใจมาก เพราะภาคใต้ตอนล่าง เมื่อพันปีมาแล้ว มีชาวอินเดีย มีชาวจีนเดินทางผ่าน ต่อมีพวกอาหรับ และเมื่อ 400 ปีมานี้ พวกสเปน โปรตุเกตุ ฮอลันดาเข้ามาหาเครื่องเทศและล่าอาณานิคมเพิ่มเติม ทุกกลุ่มได้ทิ้งร่องรอยทางวัฒนธรรมเอาไว้ ทั้งวิถีชีวิต อาชีพความเป็นอยู่ อาหารการกิน ศิลปวัฒนธรรม โดยเฉพาะเสียงดนตรี เครื่องดนตรี ทำนองเพลง เป็นบทเพลงที่มีการผสมผสาน “สังวาสทางวัฒนธรรม” อย่างน่าสนใจยิ่ง ไม่ได้เป็นเพลงของใคร แต่เป็นบทเพลงของท้องถิ่นที่ผสมกันลงตัว โดยเฉพาะภาคใต้ตอนล่าง อาทิ ร็องแง็ง ลิเกฮูลู มะโย่ง ศิละ ลิเกป่า เพลงสวดในมัสยิด

 

             เดิมเพลงของมาลีฮวนน่าก็เป็นน้ำพริกของแม่ที่อร่อย “ห่อใบจาก ใบตอง ผสมใบกัญชา และใบกระท่อม” เมื่อนำเพลงของมาลีฮวนน่า “น้ำพริกเดิมของแม่” มาออกแบบหีบห่อเสียใหม่ ใส่ในถ้วยแก้ว แล้วนั่งกินในโรงแรมโอเรียลเต็ล คือการนำเพลงของมาลีฮวนน่ามาห่อด้วยวงไทยซิมโฟนีออร์เคสตร้า โดยรักษา จิตวิญญาณและคงความอร่อยไว้ ก็จะได้รสชาดใหม่ที่ยังคงสืบทอดวัฒนธรรมดั้งเดิมไว้ โดยนำอดีตมารับใช้ปัจจุบัน เพื่อสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ความเจริญงอกงามอย่างมีรากเหง้า

 

             ในยุคที่คฑาวุธ ทองไทย สนใจดนตรี “เพลงชีวิต” นั้น เมื่อ 25 ปีมาแล้ว มีราชานักร้อง นักเต้นชื่อดัง บ็อบ มาเลย์ (Bob Marley, 1945-1981) มีรูปปกหนังสือ ผู้หญิงถือบ้องกัญชา (Marijuana) ชาวจาไมก้า (Jamaica) น่าจะเป็นต้นแบบและแรงบันดาลใจเรื่องชื่อ “วงมาลีฮวนน่า” ต่อมาเมื่อรู้ว่าเป็นบ้องกัญชา ก็พยายามที่จะบิดความหมายออกไปเป็น “ลาลีฮวนนา” บุปผาแห่งเสียงเพลง