ชีวิตนายกฯบังกลาเทศบนเส้นลวด

             ในบรรดาผู้นำสตรีของโลกในเวลานี้ ชีค ฮาซินา นายกรัฐมนตรีแห่งบังกลาเทศ นับว่ามีชีวิตที่โชกโชนทางการเมืองเป็นอย่างมาก เธอเกิดเมื่อปี ค.ศ.1947 เป็นบุตรสาวคนโตของ ชีค มูจิบู ราห์มาน บิดาแห่งชาติและประธานาธิบดีคนแรกของบังกลาเทศ

              ในปี 1971 ระหว่างสงครามแยกดินแดนระหว่างปากีสถานตะวันออกกับปากีสถานตะวันตก บิดาและสมาชิกในครอบครัวของเธอถูกคุมขังอยู่ในคุก ภายหลังการทำสงครามยุติลง และปากีสถานตะวันออกแยกตัวออกมาเป็นบังกลาเทศ ชีค มูจิบุ ราห์มาน ได้รับการยกย่องเป็นบิดาแห่งชาติและได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีคนแรกของบังกลาเทศ

              วันที่ 15 สิงหาคม 1975 ชีค มูจิบู ราห์มาน และภรรยา กับลูกชาย 3 คน ถูกสังหารหมู่ในการปฏิวัติของคณะทหาร ที่เคยร่วมในสงครามแบ่งแยกดินแดน ฮาซินาและน้องสาวรอดชีวิตไปได้อย่างหวุดหวิด และหนีไปอยู่ในอังกฤษและอินเดีย ต่อมาได้เดินทางกลับบ้านเกิดในปี 1981 และเข้าดำรงตำแหน่งหัวหน้าพรรคแนวร่วมอวามิแห่งบังกลาเทศ และในปีเดียวกันนี้ ประธานาธิบดีเซียอู ราห์มาน ถูกสังหารจากการปฏิวัติ สถานการณ์ทางการเมืองในช่วงต่อมาวุ่นวายอยู่กับการปฏิวัติรัฐประหาร และความขัดแย้ง ฮาซินาเองก็ถูกจับกุมคุมขังเป็นเวลา 3 เดือน ในปี ค.ศ.1990 หลังจากได้รับการปล่อยตัว ฮาซินา ได้ร่วมกับพรรคฝ่ายค้านและพันธมิตรกดดันให้ประธานาธิบดีออกจากตำแหน่งเป็นผลสำเร็จ และว่ากันว่าเธอมีบทบาทในการสนับสนุนการปฏิวัติของคณะทหารในปี 1996 และ 2007

              ชีค ฮาซินา ได้ลงสู่สนามการเลือกตั้งครั้งแรกในปี 1986 ซึ่งการกระทำดังกล่าวของเธอได้รับการตำหนิติเตียนจากพรรคการเมืองฝ่ายค้านที่ต่อต้านการเลือกตั้งที่ดำเนินการโดยรัฐบาลเผด็จการ แต่ผู้ที่สนับสนุนมองว่าเธอใช้เวทีของการหาเสียงเป็นโอกาสในการท้าทายรัฐบาล อย่างไรก็ตาม ในปี 1987 ก็มีการยุบสภา

              ในปี 1991 มีการเลือกตั้งเสรีเป็นครั้งแรกของบังกลาเทศ หลังจากอยู่ภายใต้อำนาจทหารมาเป็นเวลายาวนาน ผลปรากฏว่าพรรคชาตินิยมบังกลาเทศมีชัยชนะ และพรรคอวามิเป็นฝ่ายค้าน บังกลาเทศกลับสู่ความวุ่นวายทางการเมืองอีกครั้งในปี 1994 ภายหลังการเลือกตั้งซ่อมแทน ส.ส.พรรคอวามิที่เสียชีวิต และฮาซินามั่นใจว่าผู้สมัครจากพรรคอวามิจะคว้าชัยชนะ แต่ผลกลับเป็นว่าพรรครัฐบาลเป็นฝ่ายมีชัย ซึ่งนำไปสู่การขัดกันในการตีความตามรัฐธรรมนูญ และพรรคอวามิเรียกร้องให้ประชาชนหยุดงานประท้วงเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์

              ในการเลือกตั้ง ปี 1996 พรรคอวามิได้รับชัยชนะ และฮาซินาได้ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี เธอประกาศตั้งรัฐบาลแห่งชาติ ด้วยการร่วมมือกับพรรคเล็กและ ส.ส.บางส่วนของพรรคชาตินิยม ซึ่งกลายเป็นการสร้างความขัดแย้งครั้งใหญ่ของพรรคอวามิกับพรรคชาตินิยม ในขณะที่การบริหารบ้านเมืองของพรรคอวามิได้รับฉายาว่า เป็นแก๊งท่าเรือ หรืออาศัยบารมีเก่าของ ชีค มูจิบู ราห์มาน และสร้างความขัดแย้งกับอินเดีย ทำให้คะแนนนิยมตกต่ำลง และพ่ายแพ้อย่างยับเยินแก่พรรคชาตินิยม ในการเลือกตั้งในปี 2001 ก่อนจะกลับมามีชัยอีกครั้งในปี 2003

              ระหว่างอยู่ในตำแหน่ง นายกรัฐมนตรีของฮาซินา รัฐมนตรี และสมาชิกของพรรคอวามิถูกลอบสังหารหลายครั้ง เป็นผลให้มีผู้เสียชีวิตหลายคนและบาดเจ็บอีกจำนวนหนึ่ง แต่เธอก็รอดพ้นอันตรายมาได้

              ในปี 2007 เธอถูกจับกุมในข้อหาใช้อิทธิพลทางการเมืองแสวงหาประโยชน์โดยมิชอบ ถูกจำคุกและกดดันให้เดินทางออกนอกประเทศ จนนายกรัฐมนตรีอังกฤษต้องออกมาประณามการกระทำดังกล่าว อย่างไรก็ตาม ในการเลือกตั้ง ปี 2008 ฮาซินา ก็ชนะการเลือกตั้งอย่างถล่มทลาย

              ชีวิตบางส่วนของฮาซินาใกล้เคียงกับออง ซาน ซูจี หากแต่ฮาซินามีโอกาสในการเป็นผู้นำประเทศมาตั้งแต่ปี 1996 ได้ทำในสิ่งที่ประชาชนยอมรับและปฏิเสธ และพานพบทั้งชัยชนะอันยิ่งใหญ่และความพ่ายแพ้แบบหมดรูป รวมทั้งการปฏิวัติรัฐประหารมามากมาย

              และสำหรับชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งในประเทศที่ได้ชื่อว่าเป็น “ดินแดนแห่งความยากจนและการปฏิวัติ” ก็คงไม่ต่างอะไรกับการไต่อยู่บนเส้นลวดหรอกครับ