ไต่ดอยดงหญ้าหวายตามหา"นกไต่ไม้สีสวย"

 ท้องฟ้าเพิ่งเริ่มสาง กาแฟ หอมกรุ่น เป็นดังของขวัญรสละมุนในยามเช้าสำหรับเพื่อนร่วมทาง

 ชายสาม หญิงหนึ่ง ออกเดินท่ามกลางความสลัว พระจันทร์หม่นมัวเคลื่อนคล้อยที่ชายป่า ถนนคดโค้งทอดยาวราวกับทางช้างเผือกที่จะพาเราทั้งหมดไปยังสุดสายปลายทางป่าหิมพานต์บนดอยสูงเบื้องหน้า แนวไม้ใหญ่น้อยสลับทับซ้อน เสี้ยวดอกขาว ทองหลางป่า พราวอยู่เต็มต้น  ฉันเก็บทุกสิ่งรอบกาย นี่คือความชุ่มชื่น คือความอิ่มเอมในหัวใจ ที่ธรรมชาติมอบให้สำหรับฉัน และผู้ที่มองเห็น

 น้ำสมุนไพรอุ่นๆ อาหารเช้าเต็มปรี่อยู่ในท้อง ห่อข้าวสำหรับมื้อกลางวัน ขวดน้ำ เตรียมพร้อมอยู่ในเป้ ฉันก้มลงมองรองเท้าคู่เก่า ดึงสายให้กระชับ "วันนี้เราต้องพบศึกหนักกันอีกครั้งละนะ"

 ที่ทำการอุทยานแห่งชาติดอยภูคา เป็นจุดที่เริ่มออกเดิน ความสูงอยู่ที่ 1,200 เมตรจากระดับน้ำทะเล เราต้องไต่สู่ 1,900 เมตร ในระยะเพียงสามกิโลกว่า นับว่าชันพอดูทีเดียว

7.00 .... เจ้าหน้าที่อุทยานออกเดินนำหน้า ตามด้วยพี่ชาลี น้องป่าน ฉัน พี่ป้อม ปิดท้ายด้วยเจ้าหน้าที่อีกหนึ่งคน บันไดทอดลงไปตามแนวเขา ข้ามสะพานไม้ไผ่ใหม่เอี่ยมที่เพิ่งทำเสร็จ จากนั้นก็ไต่ระดับความสูงขึ้นเรื่อยๆ เสียงประสานกันของลมหายใจที่หอบถี่ได้ยินชัดเจนมากขึ้น ฉันเริ่มมีอาการหายใจไม่ทัน รู้สึกว่าอากาศไม่พอ ขาไม่มีแรง หน้าซีดเผือด อมน้ำไว้ในปาก แล้วค่อยๆ กลืนผ่านลำคอทีละนิด พอจะช่วยบรรเทาได้บ้าง

 กิโลเมตรแรกผ่านไปจึงได้พักยาว  เรายืนอยู่บนเชิงเขาที่ชันดิก ป่าเขียวดูสงบนิ่ง สายลมอ่อนพัดเย็น เจ้าหน้าที่นำไม้ไผ่เล็กๆ ขึ้นมาเป่า เพียงครู่เดียว ตามแนวยอดไม้เริ่มมีปฏิกิริยา บรรดานกตัวเล็ก ตัวน้อยพรูกันออกมาส่งเสียงอยู่รอบตัว น้องป่านบอกว่า "เสียงที่เป่า เป็นเสียงนกเค้า เมื่อบรรดานกป่าได้ยินจะออกมาช่วยกันป้องกันไม่ให้เพื่อนนกถูกจับเป็นอาหาร" 

 เออหนอ...ความรัก การร่วมแรงร่วมใจแม้แต่นกตัวน้อยยังมีให้กัน  คนเราเสียอีก สุนัขข้างบ้านมารอบกัด คนในบ้านยังแบ่งพรรคแบ่งพวกทะเลาะกันเองอยู่เลย

 นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกว่าได้เดินป่าจริงๆ ไม่ใช่เดินตามเทรลดูนก หรือเส้นทางศึกษาธรรมชาติ เต่าร้างยืนต้นตรงสูงใหญ่อยู่ข้างทาง ลำต้นเป็นปล้อง หนึ่งปล้องเท่ากับการเติบโตหนึ่งปี รวมแล้วอายุน่าจะอยู่ที่เกือบร้อยปี มีรอยห้าเล็บของหมีควายประทับอยู่ด้วย 

 ร่างกายเริ่มปรับสภาพอาการเหนื่อยหอบหายไป   ยัน ดึง ทึ้ง คลาน พาตัวเองขึ้นสู่เบื้องบน ไถล ลื่น ล้ม พลัด ก็ปล่อยไปตามสภาพ ความชันแม้จะนั่งยังลำบาก ต้องอาศัยต้นไม้พิงพักกาย

 10.30 ... สภาพป่าเปลี่ยนไปตามระดับความสูงจากป่าสน ป่าโปร่ง สู่ป่าดิบเขา จุดนี้เต็มไปด้วยไม้ใหญ่ที่ห่มด้วยตะไคร่ มอส เฟิร์น ดูอ่อนนุ่ม ถ้าเป็นฤดูฝนคงเขียวสดเป็นกำมะหยี่ไปทั้งป่า  …

 “นี่เป็นจุดแรกที่พบนกไต่ไม้สีสวย ต่อไปข้างหน้าอีกราวร้อยเมตร เค้าจะบินไปบินมาอยู่แถบนี้แหละ ผมจะเดินไปดูถ้าพบจะรีบมาบอก” พี่ชาลี น้องป่าน พี่ป้อม คอตั้งบ่ามองยอดไม้ โพระดกตาแป๋วแวะเวียนมาเยือน เพียงครู่เดียวเราก็ได้ยิงเป่าปาก เจ้าหน้าโผล่ออกมาจากชายป่าบนเนินเขา พร้อมส่งสัญญาณชี้ไปด้านบน น้องป่านวิ่งนำหน้าตาตื่น ฉันละล้าละลังมองกระเป๋าเป้ของทุกคน ...ทิ้งไว้นี่แหละ!

 10.50 ... “นี่ครับพี่วันศุกร์” น้องป่านส่ง binocให้ ทุกคนหามุมของตนเองที่เห็นได้ชัดที่สุด บนยอดไม้แห้งสูงใหญ่ ห่างออกไปในราว 20 เมตร  ฉันมือสั่นปรับ binoc อย่างร้อนรน เป็นเสี้ยววินาทีที่เขาอาจจะบินหายไปก็ได้

 “รอก่อนนะ” 
  “สวยมาก”  
  “ตัวใหญ่จัง”    
 “ดูสีของเค้าสิ”  

 ฉันเห็นความตื่นเต้น ความสุข รอยยิ้มของทุกคน คนดูนกมือสมัครเล่นอย่างฉัน ยินดีไม่น้อยที่ได้มีความรู้สึกร่วมกับพวกเขา

 นกสีสวยตัวน้อย ไต่ไปตามซากไม้ จิกหาอาหารอย่างเพลิดเพลิน มุมมองจาก binoc ระยะเพียงเท่านี้เห็นได้อย่างชัดเจน สีฟ้าแถบใหญ่สดใส พลาดเป็นแนวยาว แซมริ้วสีฟ้าเล็กๆ สีน้ำเงินเข้มขลิบปลายด้วยสีขาว ท้องกลมสีส้มปุกปุย เล็บและขาต้องแข็งแรงมากจึงได้ห้อยหัวลงมาได้อย่างมั่นคง คล่องแคล่ว  เราทั้งสี่เฝ้าตาม เฝ้ามองเจ้าไต่ไม้สีสวยแบบไม่รู้เบื่อนานกว่าครึ่งชั่วโมง เจ้าหน้าที่ทั้งสองเองก็ยังตื้นเต้นทุกครั้งที่ได้เห็น กระทั่งบินลับหายไปในดงไม้ แต่นั่นเราก็ได้ชื่นชมกันแล้วอย่างเต็มอิ่ม ... เต็มตื้นในหัวใจ

 ขอให้ปีกของเจ้าได้โผบินอย่างเสรี ในไพรกว้าง ... ขอบคุณทุกสรรพสิ่งที่ธรรมชาติได้สร้างสรรค์ อยู่ที่เราทุกคนว่าจะรักษาไว้ได้นานเพียงไร โปรดละความอยากได้ อยากมี สัตว์ป่า ต้นไม้ สายน้ำ ผืนฟ้า ท้องทะเล  จะอยู่กับเรา เป็นมิตรแท้ของเรา ... ตลอดไป

 วันศุกร์  / อุษา ประกอบทรัพย์

www.oknation.net/blog/wansuk

อ่านเรื่องราวเพิ่มเติมได้ที่
ชาลี : ดอกเสี้ยวขาว ชมพูภูคา และนกไต่ไม้สีสวย http://www.oknation.net/blog/charlee/2011/03/02/entry-2
อังศนา : Many-Splendored Thing! http://www.oknation.net/blog/uam/2011/02/27/entry-1
ป่าน : นกไต่ไม้สีสวย / Beautiful Nuthatch (Sitta formosa)  http://www.oknation.net/blog/plains-wanderer/2011/02/27/entry-3
สิงห์มือซ้าย : กอดน่านให้หายเหนื่อย http://www.oknation.net/blog/SingMeuSai/2011/03/03/entry-1