เสริมเด็กไทยให้ก้าวไกลด้านการศึกษา

        เพื่อช่วยส่งเสริมและพัฒนาศักยภาพเด็กไทยให้มีโอกาสทางการศึกษาที่ก้าวไกล และประกอบอาชีพในอนาคตตามที่ใฝ่ฝัน จนสามารถพึ่งพาตัวเองได้ บริษัท กิฟฟารีน สกายไลน์ ยูนิตี้ จำกัด ได้จัดกิจกรรมเพื่อส่งเสริมเรื่องการศึกษาให้แก่เยาวชนของชาติ ผ่าน “กองทุนมงคลปิยะสุพรรณกัลยา” ซึ่งจัดต่อเนื่องเป็นปีที่ 21 จำนวน 49 ทุน และ “มูลนิธิสุพรีเดอร์มมงคลปิยะ” ที่ให้การสนับสนุนทางการศึกษาแก่นักเรียนและช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาส จำนวน 27 ทุน รวมมูลค่ากว่า 2.22 ล้านบาท โดยมีผู้บริหารระดับสูงให้เกียรติร่วมงานอย่างคับคั่ง ณ อาคารสิริพิชชา ถนนพระราม 6 เมื่อวันก่อน

ศักดิ์จุติ ปลั่งพงษ์พันธ์ มอบพวงมาลัยและของที่ระลึกแก่ พญ.นลินี ไพบูลย์ และทีมผู้บริหาร

          พญ.นลินี ไพบูลย์ ประธานกรรมการ บริษัท กิฟฟารีน สกายไลน์ ยูนิตี้ จำกัด ในฐานะประธานกองทุนเปิดเผยว่า บริษัทมีความยินดี และภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่งที่ “กองทุนมงคลปิยะสุพรรณกัลยา” ได้ส่งน้องๆ ถึงจุดหมาย เพราะทุนการศึกษาของเราเป็นทุนต่อเนื่องที่มอบทุนให้น้องเรียนจนจบในระดับปริญญาตรีมานานถึง 21 ปี และได้มอบทุนไปแล้วมากกว่า 31.9 ล้านบาท กองทุนฯ นี้เกิดขึ้นได้จากความตั้งใจนับตั้งแต่แรกที่ก่อตั้งบริษัทกิฟฟารีน ว่าวันใดที่บริษัทเติบโตมีผลกำไรและความมั่นคง ณ วันนั้น บริษัทจะคืนกำไรตอบแทนกลับสู่สังคม ซึ่งเราจัดขึ้นเป็นประจำทุกปี เพื่อเป็นขวัญและกำลังใจให้น้องๆ ในการศึกษาเล่าเรียน และเติบโตเป็นคนดีของครอบครัวและสังคม

สวิตตา ผลไม้

          “แพรว” สวิตตา ผลไม้ นักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิศวกรรมเคมี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ ผู้ได้รับทุนต่อเนื่องมา 6 ปี บอกว่า การได้รับทุนนี้เหมือนได้ต่อโอกาสในด้านการศึกษา ได้รับทุนมาตั้งแต่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยได้รับความช่วยเหลือจากอาจารย์ที่โรงเรียนติดต่อทางกองทุนฯ ให้ ต้องขอบคุณคุณหมอต้อยและพี่ๆ กิฟฟารีนทุกคนที่ให้โอกาสและคอยดูแลมาตลอด 6 ปี สัญญาว่าจะเป็นเด็กดีและตั้งใจเรียน จบมาเป็นวิศวกรที่ดีเพื่อพัฒนาประเทศ
          ด้าน “ออมสิน” ศักดิ์จุติ ปลั่งพงษ์พันธ์ หนุ่มพิการผู้สู้ชีวิต โดยได้รับทุนจากมูลนิธิสุพรีเดอร์มมงคลปิยะมาตลอด 20 ปี จนสามารถเรียนจบในระดับ ปวช. และปัจจุบันได้ศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษาชั้นปีที่ 2 คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช เล่าว่า ได้รับทุนมาตั้งแต่ตอน 5 ขวบ จนถึงปัจจุบัน ตอนนั้นเรียนวิทยาลัยช่างศิลป์ แต่ชีวิตหักเหเกิดอุบัติเหตุ แต่ด้วยความเป็นคนที่ไม่ยอมแพ้ ดึงตัวเองกลับมา ไม่จมอยู่กับความผิดพลาดที่เกิดขึ้น หลายคนอาจจะมองว่าคนพิการอย่างเราทำอะไรไม่ได้หรอก ทุกวันนี้ร่างกายมันเป็นจุดเล็กๆ บอกตัวเองว่าต้องสู้ชีวิต ไม่ยอมแพ้ ชอบคิดว่า ไม่ว่าจะทำอะไรต้องทำให้คนอื่นยอมรับได้ เช่นเดียวกับคนพิการก็สามารถอยู่ร่วมในสังคมได้ ตั้งเป้าหมาย ความคิด คำพูด และการกระทำทุกอย่างในแต่ละวัน เราจะได้มุ่งไปสู่เป้าหมายที่เราตั้งไว้