...ระหว่างสองข้างยังมีรายทาง...

          ๏ มิได้มีแค่สองข้างอย่างสุดขั้ว    เพื่อหน้ามืดตามัวไม่เห็นหน
ระหว่างสองข้างที่ยินยล    รายทางยังปะปนระหว่างทาง
          ๏ เมื่อข้างหนึ่งยังมีอีกข้างหนึ่ง    ต่างฉุดลากกระชากดึงโดยแตกต่าง
ด้วยมือที่ฉุดดึงไม่ปล่อยวาง    อาจบางทีทั้งสองข้างยากสร้างทำ
          ๏ ความจริงย่อมประจักษ์ด้วยความจริง    มิใช่โดยการช่วงชิงหรือยีย่ำ
แท้แล้วความจริงถูกเคี่ยวกรำ    เพื่อบ่งชัดชี้นำโดยความจริง
          ๏ มิใช่การยื้อแย่งเพื่อได้มา    แค่ชัยชนะลวงตาในครู่นิ่ง
ที่แพ้มิได้แพ้การช่วงชิง    แต่แพ้เพราะทอดทิ้งความจริงนั้น
          ๏ ไม่มีหรอกความจริงเฉพาะใคร    ที่กลับมากลับไปช่วงสั้นสั้น
ในครู่ขณะหนึ่งใครยืนยัน    ใครที่ว่าอาจแปรผันกว่าบางใคร
          ๏ ในระหว่างรายทางของความจริง    สองข้างทางทิ้ง, รับและให้
เมื่อเหลือแค่สองข้างต่างคนต่างไป    ต้องรอถึงเมื่อไหร่ในความจริง
          ๏ แท้แล้วมิได้มีแค่สองข้าง    ยังมีระหว่างรายทางทุกสรรพสิ่ง
มิใช่แค่แพ้ชนะเพื่อช่วงชิง    และถูกทอดทิ้งทุกทุกคน
          ๏ มิได้มีแค่สองข้างอย่างสุดขั้ว    เพื่อหน้ามืดตามัวไม่เห็นหน
ระหว่างสองข้างที่ยินยล    ยังมีรายทางปะปนระหว่างทาง !.ฅ

...............................................
(หมายเหตุ ...ระหว่างสองข้างยังมีรายทาง... : คอลัมน์ ทำเนียบราษฎร โดย... นายทิวา)