...ออกไปจากใจตน...

          ๏ วนแล้ววนเล่าเข้าข้างใน    เวียนวนคว้าไขว่อยู่ในหน
วนว่ายความคิดติดว่ายวน    เวียนไปไม่พ้นจากตนตัว
          ๏ กักขังความเชื่อชอบและชัง    จับกุมคุมขังดีและชั่ว
งมในความมืดในความมัว    จมในความกลัวระหว่างกัน
          ๏ ติดหล่มกับดักในปลักตม    ยิ่งถีบยิ่งจมติดหล่มฝัน
ไม่เห็นความจริงที่เงียบงัน    เห็นแต่ความเท็จกั้นเสมือนจริง
          ๏ อยู่ในโลกเสมือนเหมือนต่างโลก    ต่างสุขต่างโศกต่างจมดิ่ง
ต่างผลักต่างดึงต่างช่วงชิง    ต่างทึ้งต่างทิ้งไม่ต่างกัน
          ๏ อยู่ในโลกเสมือนเหมือนมีอยู่    ทั้งที่ต่างก็รู้จริงลวงฝัน
ความจริงความเท็จยากยืนยัน    รู้ไม่เท่าทันไม่ทันรู้
          ๏ จึงวนแล้ววนเล่าอยู่ข้างใน    ใช่และไม่ใช่ในชั่วครู่
อัตตาอัดตนเต็มประตู    ชั่วขณะรวมหมู่เสมือนจริง
          ๏ จึงเวียนแล้วเวียนเล่าไม่ออกไป    ข้างนอกข้างในไหวทุกสิ่ง
ในความเคลื่อนไหวไม่ไหวติง    นิ่งไม่หยุดนิ่งทุรายทุรน
          ๏ วนแล้ววนเล่าข้างนอกข้างใน    เวียนวนจนใจอยู่ในหน
วนต้องหาทางออกจากวังวน    เวียนต้องเวียนไปให้พ้นพ้นวนเวียน !.

.......................................
(หมายเหตุ ...ออกไปจากใจตน... คอลัมน์ ... ทำเนียบราษฎร โดย... นายทิวา )