คอลัมน์ ดีไซน์นิวส์
การพัฒนาองค์ความรู้ด้านการออกแบบสถาปัตยกรรม การออกแบบสภาพแวดล้อม และการออกแบบประเภทต่างๆ ในปัจจุบัน และอนาคต จะมุ่งสู่การออกแบบเชิงความเชื่อมโยงทั้งระบบ มีการนำศาสตร์เข้ามาบูรณาการหลากหลายศาสตร์ สู่การสร้างสรรค์สิ่งใหม่ที่มีกระบวนการสลับซับซ้อนมากขึ้น คิดถึง คำนึงถึง ทุกปัจจัยแวดล้อม คิดถึงคนหมู่มาก มนุษยวิทยา ชาติพันธุ์ มีการระดมความคิดเห็นข้ามศาตร์ เพื่อค้นหาความสำเร็จ เพื่อสร้างสรรค์นวัตกรรมใหม่ๆ ให้โลก
การออกแบบที่สำเร็จขั้นสุดยอดเป็นการโยงใยองค์ประกอบต่างๆ เข้าไว้ด้วยกันแบบเครือข่ายภายใต้รหัสร่วมกันต่อ 1 โครงงาน จะไม่แยกกันทำแล้วมารวมกัน แต่จะต้องทำร่วมกันในอุดมการณ์เดียวกัน แต่ที่สำคัญจะต้องพึ่งพาความแตกต่างของแต่ละแห่ง แต่ละองค์ความรู้ แล้ว ผูกเรื่องร้อยเรียงกันเพื่อสร้างพลังและน้ำหนักแห่งความน่าเชื่อถือ ก่อเกิดแบรนด์ที่แข็งแกร่ง คม ชัด มี โฟกัส มีจุดร่วม และ เอกภาพ
การออกแบบลักษณะนี้มีผล และอิทธิพล ทำให้ผลงานออกแบบมีคุณค่า และคุณภาพมันคือทัศนคติสำคัญที่ต้องเริ่มจากการเปิดใจของนักออกแบบเสียก่อน ปัญหาคือ การปิดใจของนักออกแบบ ซึ่งผลร้ายจะตกอยู่กับผู้บริโภค ถ้าผู้ออกแบบไม่ละเอียดรอบคอบพอ เช่นการออกแบบที่ขาดการใช้สอยแบบลงลึก ทำให้การใช้สอยบกพร่องและก่อให้เกิดอุบัติเหตุ การออกแบบตกแต่งที่ไม่รอบคอบในการเลือกวัสดุทำให้เกิดเศษขยะมากมายมหาศาล การออกแบบเป็นส่วนหนึ่งของสาเหตุที่ก่อให้เกิดความล้มเหลวในการประกอบการ และดำเนินธุรกิจ
กระแสการออกแบบ จะเข้าสู่ยุค Co-creator การสร้างสรรค์ร่วมกัน การทำงานเป็นทีม การทำงานแบบวงจรเครือข่าย การเคารพความคิดเห็นต่างและการคิดเห็นต่างอันมีประโยชน์ต่อการสร้างสรรค์ ยิ่งการนำประโยชน์จากความต่าง หรือความขัดแย้ง มาสร้างนวัตกรรมได้จะมุ่งสู่การออกแบบที่เป็นเลิศแน่นอน
การออกแบบ ในลักษณะ Co-Working Space ก็เป็นผลของการผนวกรวมกันของพื้นที่ ไม่ตายตัว เป็นกระแสที่มาก่อนหน้านี้ คิดจากภายในสู่ภายนอก คิดจากภายนอกสู่ภายใน คิดจากเล็กไปหามาก คิดจากมากไปหาเล็ก หรือพื้นที่การให้บริการการใช้สอยแบบ ผสม “mix use” ที่พยายามผสานศาสตร์โดยก่อให้เกิดประสิทธิภาพขั้นสูงในการใช้งาน
สรุปให้เห็นถึงการออกแบบที่ต้องมีความรับผิดชอบ เปิดใจสู่การสร้างสรรค์ “ร่วม” อย่างมีความสุข เคารพอดีต ค้นคว้าสาระเรื่องราวที่เป็นมา มุ่งสู่อนาคต เคารพความเห็นความคิดต่าง ก่อเกิดปัญญา
ข่าวที่เกี่ยวข้อง