...ในความมืดมิด... : คอลัมน์ ทำเนียบราษฎร ผู้เขียน... นายทิวา
๏ เพื่อนเอ๋ยมืดมิดใช่มืดมิด แม้มืดสนิทในคืนค่ำ
แม้ม่านราตรีคลุมสีดำ หากทว่ารอยจำไม่เคยจาง
๏ ที่มืดเพียงมืดเพราะไร้แสง อาจบางทีเคลือบแคลงความแตกต่าง
มืดมิดกังวลในรอยทาง ระหว่างก้าวย่างธรรมดา
๏ เพราะความมืดมิดย่อมปิดบัง ความคิดคุมขังด้วยกังขา
ที่เคยผูกมัดด้วยศรัทธา ก็อาจถูกบังตาและบังใจ
๏ เพราะความมืดมิดสะกิดกลัว มายาเย้ายั่วให้สงสัย
ที่เห็นไม่เห็นความเป็นไป ที่ได้ไม่ได้ย่อมตื่นตน
๏ เพราะความมืดมิดคิดระแวง เคยแจ้งไม่แจ้งย่อมสับสน
จริงเหมือนไม่จริงทุรายทุรน เท็จไม่เท็จปะปนทุรนทุราย
๏ เพราะความมืดมิดผิดจากเดิม ถูกผิดลดเพิ่มผิดความหมาย
ในความมืดมิดล้วนกลับกลาย เปลี่ยนดีเปลี่ยนร้ายร้ายและดี
๏ ในความมืดมิดความคิดตน เวียนว่ายวกวนอยู่กับที่
ยิ่งมืดยิ่งคิดทุกทุกที ยิ่งคิดยิ่งหนียิ่งมืดนาน
๏ เพื่อนเอ๋ยมืดมิดใช่มืดมิด แจ้งในความคิดความฟุ้งซ่าน
มืดมิดไม่คงอยู่นิรันดร์กาล มืดมิดย่อมพ้นผ่านแจ้งด้วยใจ!.
.........................................................
(..ในความมืดมิด... : คอลัมน์ ทำเนียบราษฎร ผู้เขียน... นายทิวา )
ข่าวที่เกี่ยวข้อง