รับลมบน“ยอดเขาสน”กำแพงเพชร

 
          กำแพงเพชร เป็นอีกหนึ่งจังหวัดในภาคเหนือตอนล่าง ที่เป็นรอยต่อของอารยธรรม กำแพงแห่งประวัติศาสตร์แล้ว ยังเป็นรอยต่อของธรรมชาติที่สวยงาม ในวันพักผ่อนที่มีอยู่ 2-3 วัน ที่อยากผ่านเข้าสู่ประตูป่างามๆ ซ้อมกำลังขาขึ้นเขา “ยอดเขาสน” แห่งเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า เป็นคำตอบที่ดี

          ประตูหิน เป็นจุดเริ่มต้นของเส้นทางเดินขึ้นยอดเขาสน ระยะทางราวๆ 4.5 กิโลเมตร และถือเป็นสัญลักษณ์ของการเริ่มต้นพัฒนาป่าเขาสน-เขาสนามเพรียงให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวของจังหวัด ตั้งแต่ในสมัยที่นายเชาว์วัศ สุดลาภา เป็นผู้ว่าราชการจังหวัดกำแพงเพชร เมื่อปี 2527 โดยอาศัยความร่วมมือของข้าราชการ พ่อค้าและประชาชน ช่วยกันทำทางขึ้นยอดเขาสนจนสำเร็จและเปิดให้ประชาชนขึ้นชมอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ.2527 ก่อนที่อีกปีต่อมา กรมป่าไม้จึงได้ประกาศจัดตั้งเป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเขาสนามเพรียง ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของ ต.โกสัมพี และ อ.เมือง

 

          จะว่าไป เขาสนามเพรียงก็เหมือนเป็นเขากลางเมืองกำแพงเพชร เป็นเทือกเขาโดดๆ ที่ทอดยาวต่อเนื่องกันจากเหนือจรดใต้ มีความสูงระหว่าง 120-852 เมตรจากระดับน้ำทะเลปานกลาง ประกอบด้วยยอดเขาสนามเพรียง, เขาสน, เขาคันนา, เขาเจดีย์, เขาตองควง, เขากิ่วยาง ซึ่งยอดเขาสนเป็นยอดที่สูงสุด 852 เมตร และเป็นแหล่งต้นน้ำลำคลองอีกหลายสาขา รวมถึงคลองวังชมภู คลองคะยาง คลองแตงโม บริเวณโดยรอบเขาเป็นพื้นที่เกษตรกรรม

          และเป้าหมายของเราคราวนี้ก็คือ การขึ้น ยอดสูงสุด คือเขาสน แล้วจะไปเฝ้าดูพื้นที่รอบๆ เขา ในยามค่ำอากาศดีๆ ฝนไม่ตก ก็อาจจะได้เห็นดาวดินจากบ้านเรือนที่อยู่บริเวณโดยรอบ

 

          ก่อนจะผ่านประตูหินไป ก็ต้องเช็กอินกับแลนด์มาร์กของที่นี่เสียก่อน ด้วยความที่เป็นประตูหินขนาดใหญ่ แล้วยังมีหินที่สกัดเป็นรูปหัวคนโบราณด้วย ผ่านประตูไป ก็เหมือนได้มุดเข้าไปสู่โลกของไม้ใหญ่ ป่าเถาวัลย์ และดงกระเจียว ซึ่งที่นี่มีสีส้มสด เวลาออกพร้อมๆ กันคงจะสวยน่าดู ระยะเริ่มแรกเส้นทางยังเดินสบายๆ ไม่ชันอะไร ผ่านฝายชะลอน้ำที่ทำขึ้นเพื่อชะลอการไหลของน้ำและกักตะกอนดินในช่วงที่น้ำไหลแรงๆ ซึ่งช่วยให้น้ำไหลช้าลงได้ เป็นการอนุรักษ์ดินและน้ำอีกทางหนึ่ง

          เดินไปได้ราว 1 กม. ก็เหมือนจะต้านแรงโน้มถ่วงของโลกขึ้นเรื่อยๆ กระทั่งเจอบันไดปูน ซึ่งเจ้าหน้าที่บอกว่า ทั้งเจ้าหน้าที่และชาวบ้าน ช่วยกันแบกปูนขึ้นมาทำ เพราะทางเดินลำบาก เนื่องจากที่นี่เคยจัดกิจกรรมวิ่งขึ้นเขาก็เคย เป็นเส้นทางเดินทางไกลให้กับเหล่าลูกเสือก็เคย นักเรียนและเยาวชนเคยขึ้นไปตั้งแคมป์บนยอดเขาสนก็เคย ว่ากันว่า ก่อนหน้านี้ เขาสนที่เป็นสถานที่ฮอตฮิตของการจัดกิจกรรมเดินขึ้นยอด จนมีบ้านพักเจ้าหน้าที่ดูแลอยู่ด้านบน แต่ต่อมาความนิยมลดลง บ้านพักไม่ได้ดูแล ไม่มีเจ้าหน้าที่อยู่ ก็ผุพังลง แต่ก็เท่ากับเป็นการคืนพื้นที่ให้กับธรรมชาติ ใครขึ้นไปตอนนี้จะไม่เห็นสิ่งปลูกสร้างที่ว่านี้หลงเหลืออยู่ให้รกหูรกตา

 

 

          ผ่านช่วงทางชัน แต่นั่นยังเป็นเพียงชันระยะแรก ผ่านดงเฟินจำพวกต้นกูด ดูๆ ไป ราวกับป่ายุคโบราณ ต่างกันแค่ดงเฟินนี่ไม่ได้ใหญ่มากเหมือนกับเส้นทางไปน้ำตกคลองโป่ง ที่อยู่ความดูแลของอุทยานแห่งชาติคลองวังเจ้า จ.กำแพงเพชร

          ทางยังคงไต่ระดับขึ้น ผ่านจุดครึ่งทางมาแล้ว เจ้าหน้าที่บอกว่า ที่เหลือก็เป็นทางชันและชันล้วนๆ ผ่านถ้ำเลียงผา สู่ป่าไผ่หก เส้นทางตรงนี้น่าจะชันที่สุดแล้ว ยังดีที่มีทำบันไดเป็นขั้นไว้ ทำให้เดินสะดวกขึ้น แต่สำหรับคนไม่ชอบบันไดอย่างฉันก็อดบ่นไม่ได้ เพราะมันจำกัดการก้าวของขาสั้นๆ ของฉันนั่นเอง และที่น่ารำคาญใจอีกอย่างคือ ยุง ยิ่งก่อนจะขึ้นมาถึงป่าไผ่หกนั่น แทบไม่อยากหยุดพักถ้าไม่เหนื่อยจริงๆ เพราะยุงชุมเหลือหลาย (ใครจะไปเที่ยว ควรพกสเปรย์กันยุง หรือยาทากันยุงไปด้วยจะดีมาก)

 

          แต่ถึงแม้จะทางชัน เดินเหนื่อย แต่ก็มีเสียงตื่นเต้นเป็นระยะ ไม่ว่าจะเป็นชายผ้าสีดา ที่ปกติจะเห็นเกาะเป็นกอใหญ่ในคาคบไม้ แต่คราวนี้กลับได้เห็นกอเล็ก กอใหญ่เกาะอยู่ตามก้อนหินใหญ่ริมทาง กล้วยไม้กินซากผลิดอกในยามนี้ ตั๊กแตนสีสวยๆ อีกหลายหลายชนิด ที่พบเจอระหว่างทาง ดอกไม้ดินเล็กๆ เริ่มมีให้เห็น เท่านี้ก็ทำให้หายเหนื่อยได้แล้ว เพราะต้องหยุดพักถ่ายรูปกัน

          “บ่อน้ำรุกขเทพ” ป้ายที่ติดกับต้นไม้บอกทาง ของแหล่งน้ำซับ ที่ไหลมาจากซอกหินใหญ่ ทำให้รู้สึกมีแรงขึ้นมาทันที เพราะนี่หมายความว่า เดินอีกไม่เกิน 200 เมตร ก็น่าจะถึงยอด หรือ จุดที่เราตั้งแคมป์แล้ว

 

          ระหว่างเดินขึ้นยอดระยะสุดท้าย จู่ๆ ก็เห็นลูกสน แต่....ต้นมันอยู่ไหน แต่ก็เดาว่า น่าจะต้องมีเพราะชื่อยอดเขานี้ คือ เขาสนนี่นา แล้วก็ไปได้คำตอบบนยอด ที่มีแนวต้นสนริมหน้าผา สลับกับต้นไม้ประเภทอื่น

          ป่าของเขาสน มีความหลากหลายของลักษณะป่า ทำให้เห็นต้นไม้หลากหลายชนิด ตั้งแต่ไม้เล็กไปจนถึงไม้ใหญ่ ตามทางเดินเห็นหญ้าไฟตะกาด ซึ่งเป็นหนึ่งในตระกูลหยาดน้ำค้าง อยู่ทั่วบริเวณ แต่ไม่เห็นจำพวกจอกบ่อวาย ที่จะมีมากทางสมอปูน ทุ่งโนนสน

 

          ความที่กลุ่มนักท่องเที่ยวที่ไปกันก่อนหน้าและเดินสวนทางลงมาให้ข้อมูลว่า บนยอดลมแรงมาก กลุ่มเราเลยลงความเห็นกันว่า จะนอนตรงหุบอีกเนิน แล้วค่อยไปเดินเล่น นั่งเล่นบนยอด เพราะเดินไม่ไกล แถมเวลาเดินขึ้นมาวันนี้ยังทำเวลาดี แค่ 2 ชั่วโมงเศษๆ ก็ถึงแคมป์กันแล้ว เลยได้ผูกเปลนอนพักเอาแรง ตกเย็นค่อยไปเดินเล่นกัน

          ระหว่างทางขึ้นยอดเขา ผ่านผาสนคู่ คงตั้งชื่อตามลักษณะที่เห็น เพราะมีต้นสน 2 ต้น ขึ้นอยู่ตรงข้างก้อนหินริมหน้าผาพอดี เอื้องเทียนหนู ตรงซอกหินออกดอกแล้ว แต่ไกลเกินกว่าจะสามารถเอื้อมไปถ่ายได้โดยไม่หวาดเสียว ด้านบนเป็นต้นไม้ใหญ่ กับไม้สนที่ขึ้นอยู่ริมผา โชคดีที่วันนี้ฝนไม่ตก เลยได้เห็นพื้นที่ด้านล่าง ทั้งแปลงนา และบ้านหลังน้อยๆ กระจายกันไป ทั้ง 2 ด้านของหน้าผา

 

          แต่ก็มีสิ่งรกตา คือจำพวกขวดแก้ว (มีทั้งที่แตกและไม่แตก) ขวดพลาสติก รวมถึงเชือกพลาสติกที่ขึงผูกผ้ากันน้ำค้าง กันฝน ที่ผูกทิ้งไว้เป็นพันธนาการของต้นไม้ นี่เป็นสิ่งที่นักท่องเที่ยวสร้างขึ้นได้อย่างน่ารังเกียจที่สุด เราช่วยกันเก็บเท่าที่ทำได้ ก็แค่นั้น แต่ถ้าให้ดี ใครเอาอะไรไป ก็เอาลงมาจะดีที่สุด เพื่อผืนป่าอันเป็นที่รักของทุกคน

          แม้จะขัดใจอยู่บ้าง แต่วิวที่เห็น ... เขาหลวงสุโขทัย ตั้งตระหง่านเป็นทิวอยู่ไกลๆ ในดงหมอกแดด สายน้ำแม่ปิง คดเคี้ยวอยู่กลางทาง ระหว่างเขาสนที่เรายืนอยู่กับเขาหลวงสุโขทัย ใจนึกไปถึงฤดูหนาวนี่ถ้าได้ฟ้าเคลียร์ๆ มีหมอกลงเต็มพื้นล่าง ที่นี่ต้องเป็นจุดชมวิวทะเลหมอกที่สวยที่สุดแห่งหนึ่งเลยทีเดียว

          ฉันซึบซับกับบรรยากาศที่เห็นยังไม่พอ เลยขออนุญาตประดาเพื่อนและเจ้าหน้าที่ ย้ายนิวาสถานมาผูกเปลนอนบนยอดนี้ รับลมเย็นๆ ที่มีมาเป็นระยะช่วยคลายร้อนและปัดเป่าแมลงออกไป จนนอนหลับสบายมารู้ตัวอีกทีก็รุ่งเช้า

 

          ขากลับไม่รีบเร่ง ยิ่งรู้สภาพและเส้นทางแล้ว ยิ่งไม่มีใครเร่งรีบ ราวๆ 10.30 น. ถึงได้เก็บแคมป์ เคลื่อนขบวนลงจากเขาสูง เก็บความสวยงามบนยอดเขาและรายทางไว้ในความทรงจำอีกสถานที่หนึ่ง

          กำแพงเพชร ก็มียอดเขาสูง ที่มีจุดชมวิวสวยๆ อยู่กลางเมืองกับเขาเหมือนกัน  

............................................
          ติดต่อ : เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเขาสนามเพรียง โทร.0-5570-1902
การเดินทาง : จากตัวจังหวัดกำแพงเพชรไปตามทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 1 (ถนนพหลโยธิน) กำแพงเพชร-ตาก ประมาณ 29 กิโลเมตร (ระหว่างกิโลเมตรที่ 380-381) จะมีทางแยกซ้ายมือไปตามทางลาดยางสภาพดี 8 กิโลเมตร ถึงที่ตั้งเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเขาสนามเพรียง