วิถี..รถไฟ : วงเวียนใหญ่-มหาชัย

                "ปู๊น ปู๊นนน ..."  เสียงหวูดดัง ก่อนที่รถไฟจะค่อยๆ ยุรยาตร ออกจากสถานี ก่อนจะเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ กี่ครั้งกันในชีวิตที่ได้นั่งรถไฟกัน บางคนอาจจะนั่งเป็นประจำทุกวัน ถ้าอยู่ในเส้นทางผ่านไปทำงาน หรือไปเรียน หรือไปทำธุระ แต่สำหรับฉัน บอกตรงๆ ว่าไม่บ่อย แถมสถานีรถไฟที่คุ้นเคย ก็คือ "หัวลำโพง" แต่ยังมีเส้นทางสายชานเมืองไปทางตะวันตก ที่ไม่ต้องเริ่มต้นจากหัวลำโพง ไปมาก็สะดวกสบาย จนฉันชักติดใจซะแล้ว

                วงเวียนใหญ่-มหาชัย รถไฟสายสั้น ที่ใช้เวลาเดินทางแค่ 1 ชั่วโมง ไม่ว่าจะขาไป หรือกลับ เป็นเป้าหมายที่ฉันเลือกเดินทาง ในวันแห่งความวุ่นวายของกรุงเทพมหานคร จากรถไฟฟ้าบีทีเอส ต่อรถแท็กซี่หรือรถเมล์ 2 ป้าย ถึงสถานีรถไฟวงเวียนใหญ่ ซึ่งอยู่ตรงข้ามตลาดสดวงเวียนใหญ่นั่นเอง ไปถึงรถไฟเข้าเทียบชานชาลาพอดี ที่นี่จอดไม่นาน จอดปุ๊บ คนลงปั๊บ คนรีบขึ้น ไม่นานรถไฟก็เคลื่อนขบวนออก ทั้งหมดทั้งมวล ใช้เวลาไม่เกิน 10 นาที

                ฉันรีบวิ่งไปช่องขายตั๋ว เพื่อรับตั๋วฟรี อ้อ... ตั๋วฟรีสำหรับรถไฟชั้น 3 ยังมีอยู่ เพียงแค่แสดงบัตรประชาชนก็ได้ตั๋วมานอนอุ่นอยู่ในกระเป๋า ขึ้นรถก็หาที่นั่งกันตามสะดวก แต่ถ้าอยากจะหนีอากาศร้อนๆ เข้าไปนั่งสบายในตู้แอร์ ก็ต้องจ่ายค่าโดยสาร วงเวียนใหญ่-มหาชัย 25 บาท

                ฉันเลือกนั่งรับลมด้านนอก จะได้ถ่ายรูปข้างทางไปด้วยแบบสบายๆ แถมยังได้เห็น ได้พูดคุยกับเพื่อนร่วมทางที่นั่งหันหน้าประจันกันด้วย ถ้าส่งยิ้มไปแล้วได้ยิ้มกลับมา วันนี้คนตรงข้ามเป็นสาวมหาชัย แวะมาซื้อของ กทม.เธอบอกว่า เดินทางรถไฟสบายดี เพราะลงที่ตลาดมหาชัยเลย แถมตอนนี้ก็ฟรีด้วย แม้ว่าราคาปกติจะแค่ 10 บาท (ราคาตามระยะทาง)

                เอกลักษณ์ ชูชมชื่น เจ้าหน้าที่ประจำรถไฟ บอกว่า แต่ละวันจะมีรถให้บริการ จากวงเวียนใหญ่ไปมหาชัยวันละ 17 เที่ยว ใช้เวลาเดินทางแค่ชั่วโมงก็ถึงที่หมายสถานีปลายทาง วันเสาร์-อาทิตย์ จะมีพวกพม่า มอญ เยอะกว่าปกติ เพราะโรงงานหยุด ซึ่งพวกนี้ต้องเสียค่าโดยสารปกติ มีแต่คนไทยเท่านั้นที่ได้นั่งรถไฟฟรี

                 "ดูออกว่า คนไทยหรือไม่ใช่คนไทย อย่างน้อยดูจากการประแป้งก่อน" ว่าแล้วก็เดินไปตรวจตั๋วหลังจากรถไฟเคลื่อนขบวนออกจากสถานี ก่อนจะกลับมาพูดคุยกันต่อ จากวงเวียนใหญ่-ไปมหาชัย หรือในทางกลับกัน จะมีสถานีหลักแค่ 5 สถานี นอกนั้นเป็นป้ายจอดธรรมดาที่ไม่มีการขายตั๋ว

                วิถีชีวิตสองข้างทางรถไฟ คนที่โดยสารรถไฟประจำมักเห็นเจนตา หากแต่คนที่นั่งนานๆ ครั้งหนึ่ง ก็อดตื่นเต้นไม่ได้ เพียงแต่รถไฟสายวงเวียนใหญ่-มหาชัย จะผ่านไปตามชุมชน ไม่ค่อยเห็นพื้นที่โล่ง ท้องไร่ท้องนา เหมือนกับบางเส้นทาง  ถนนตัดทางรถไฟ มีมากตามชุมชน ยิ่งบ้านข้างทางรถไฟแทบจะกลายเป็นรุกล้ำ จนถึงอดปรารภไม่ได้ว่า คนแถวนี้คงตื่นเช้า นอนดึกแน่ๆ เพราะรถไฟเที่ยวแรก ก็ตีห้าครึ่ง กว่าจะหยุดวิ่งเบ็ดเสร็จก็สามทุ่ม

                รถไฟ ที่ได้ชื่อว่าเป็นรถบรรดาศักดิ์ เพราะผ่านไปทางไหน ใครๆ ก็หยุดให้ไปก่อน ร่วมชั่วโมงก็มาถึงมหาชัย เดินออกจากสถานีก็โผล่กลางตลาด เจอแผงขายอาหารทะเลสดๆ ให้เลือกสารพัด ราคาไม่แพง เดินเลาะตลาดไปอีกไม่ไกล ถึงแพข้ามแม่น้ำ นั่งตากลมเย็นๆ หรือมีเวลามากหน่อยจะนั่งเรือเล่น ก็ได้อรรถรส จนไม่อยากจะเชื่อว่า เสียเวลาไปแค่ชั่วโมงเดียว ฉันได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ใหม่ๆ เดินดูนู่น นี่ ไปเรื่อย ก่อนจะนั่งรถกลับเมื่อตะวันคล้อยต่ำ

                คราวหน้าจะพาไปไกลถึงสถานีแม่กลอง ผ่านตลาดร่มหุบ ให้ได้เชียว

 

 ........................................

(วิถี..รถไฟ : วงเวียนใหญ่-มหาชัย : คอลัมน์ถิ่นไทยงาม  )