วัดป่ามหาชัยสำนักปฏิบัติธรรมจ.นครพนมแห่งที่ ๒

 "คนเก่งๆ นั้นมีมาก  แต่คนหายากคือคนดี
  ทำงานอยู่ที่บ้าน  ดีกว่าสุขสำราญอยู่ในบ่อน
  แขวนเหรียญเต็มอก กันตกนรกไม่ได้
  เป็นอยู่อย่างหมดหวัง คือการขุดหลุมฝังตนเอง"
 
             ที่กล่าวมาข้างต้นเป็นส่วนหนึ่งของข้อความจากต้นไม้สอนธรรม ที่พบเป็นอยู่ทั่วไปใน วัดป่ามหาชัย (อรัญญคาม) ต.มหาชัย อ.ปลาปาก จ.นครพนม ซึ่งเป็นสำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัดนครพนม แห่งที่ ๒ โดยมี พระครูภาวนาสุตาภรณ์ (พระมหาประเทือง พุทธรักขิโต) เจ้าอาวาสวัดป่ามหาชัย เป็นเจ้าสำนัก
 
             วัดป่ามหาชัย เป็นวัดที่พระสุนทรธรรมากร หรือ หลวงปู่คำพันธ์ โฆสปัญโญ สร้างขึ้น เมื่อวันที่ ๕ มิถุนายน ๒๕๒๗ ใช้เป็นสถานที่อบรมฝึกปฏิบัติธรรมแก่ประชาชนทั่วไปได้ฝึกปฏิบัติแนวทาง หลวงปู่เสาร์ กันตสีโล เป็นแบบอย่างแนวทางการปฏิบัติพระกรรมฐาน จนแพร่หลายในจังหวัดนครพนม โดยเริ่มตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๕๒๙ และเมื่อวันที่ ๒๒ พฤศจิกายน ๒๕๔๓ มหาเถรสมาคม ประกาศให้ วัดป่า เป็นสำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัด (นครพนม) แห่งที่ ๒
 
             บริเวณที่สร้างวัดป่าแห่งนี้ แต่ก่อนเป็นป่ารกชัฏ ไม่มีถนนตัดผ่าน มีหนองน้ำอยู่แห่งหนึ่งชาวบ้านเรียกว่า “หนองดินดับ” หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า “หนองขี้หมาจอก” เพราะมีสุนัขจิ้งจอกอาศัยอยู่มาก เป็นสถานที่น่ากลัว แม้แต่ตอนกลางวันชาวบ้านก็ไม่กล้าเข้ามาในสถานที่หนองน้ำนี้มากนัก หนองน้ำนี้มีบริเวณกว้างเป็นปริมณฑล มีน้ำตลอดปี แต่ไม่ลึก
 
             หลวงปู่คำพันธ์ได้ตั้งชื่อวัดว่า “วัดป่าอรัญญคาม” ซึ่งแปลว่า “วัดที่มีหมู่บ้านและป่าล้อมรอบ” คือ วัดแห่งนี้ตั้งอยู่ระหว่างกลางแต่ละหมู่บ้าน แต่ละหมู่บ้านห่างจากวัดประมาณ ๓ กิโลเมตร เมื่อ พ.ศ.๒๕๒๙ หลวงปู่ได้นำพาศิษยานุศิษย์ ทั้งบรรพชิตและฆราวาส ปฏิบัติธรรมกรรมฐาน โดยกำหนดเอาวันขึ้น ๑๐ ค่ำเดือน ๒ ของทุกปี รวมเวลา ๑๕ คืน ๑๕ วัน
 
             หลักปฏิบัติกรรมฐาน ยึดตามแนว หลวงปู่เสาร์ กันตสีโล หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต คือ กำหนด ภาวนา พุทโธ มีพระภิกษุสามเณร อุบาสก อุบสิกา ในเขตตำบลมหาชัยเข้าร่วมปฏิบัติธรรม เมื่อคนมาปฏิบัติธรรมเห็นผลแห่งการปฏิบัติ ก็บอกต่อไปกันไป ในปีต่อมาก็มีพระภิกษุสามเณร อุบาสก-อุบาสิกา ในเขตอำเภอ ในจังหวัด ต่างจังหวัด ทั่วประเทศ
 
             หลวงปู่ได้สร้างแนวคิดแนวทางปฏิบัติแก่พระสงฆ์ใน จ.นครพนม เริ่มมีการจัดการปฏิบัติธรรมในหลายที่และคนก็สนใจการปฏิบัติธรรมมากขึ้นตามลำดับ สร้างวัด เพื่อสร้างคน ประชาชนจำนวนมาก หลั่งไหลเข้าปฏิบัติธรรม จึงได้จัดวันนัดหมายของผู้ใผ่ธรรม ให้เป็นที่รู้จักง่าย เป็นวันที่ ๑-๑๐ มกราคม ของทุกปี
 
             เมื่อมีผู้คนสนใจการปฏิบัติธรรมมากขึ้น สถานที่ไม่เพียงพอต่อนักปฏิบัติจึงสร้างศาลาปฏิบัติธรรมหลังใหม่ เรียกในปัจจุบันว่า "ศาลาอุโบสถ" กว้าง ๒๑ เมตร ยาว ๒๖ เมตรบรรจุคนได ้๓๐๐ คน เพราะเป็นศาลาและอุโบสถในหลังเดียวกันใช้เป็นที่ฉันภัตตาหารพระภิกษุสามเณร ใช้ทำสังฆกรรม เช่น การบวชพระ ฟังพระปฏิโมกข์ สวดญัตติกฐิน เป็นต้น และใช้เป็นสถานที่ฝึกอบรมปฏิบัติธรรม
 
             ทั้งนี้ หลวงปู่เคยเทศน์อบรมนักปฏิบัติธรรม ณ วัดป่ามหาชัย (อรัญญคาม) เมื่อวันที่ ๑๘ มกราคม ๒๕๓๓ มีใจความตอนหนึ่งว่า "ธรรมที่พระพุทธเจ้าแสดงนี้ เรียกว่า อนุปุพพิกถา ๕ คือ “ทานกถา” กล่าวถึงการให้ “ศีลกถา” กล่าวถึงการรักษาศีล “สัคคกถา” กล่าวถึงความสุขที่เกิดขึ้นจากการให้ และการเกิดขึ้นจากการรักษาศีล “เนกขัมมากถา” กล่าวถึงการออกจากกาม “กามาทีนวกถา” กล่าวถึงโทษของกาม ๕ อย่างนี้ เป็นธรรมฟอก ฟอกนิสัย ฟอกอุปนิสัย ฟอกจิตใจของพวกภัททวัคคีย์ เหล่านั้นให้รู้จักความเป็นอยู่ของตนเอง รู้จักการให้ การเสียสละ รู้จักการสังวร ระวัง รักษา กายวาจา และรู้จักความสุขที่เกิดจากการให้เกิดขึ้นจากการรักษาศีล “เนก-ขัมมะ” คือ การออกบวชอย่างพวกเรา การออกจากกาม คือ การพ้นจากกาม ไม่ยินดีในกาม ไม่ใคร่ในกาม ไม่รักในกาม หาวิถีทางที่จะหนีให้พ้นจากกามเหล่านั้น อันนี้พระพุทธเจ้าให้แสวงตนมาทางนี้ แสวงหาอย่างนี้ บัดนี้ พวกเราทั้งหลายก็มาแสวงหาด้วยกันทุกคน จงค้นหาตัวเองเพราะเหตุนั้น"
 
             สถาบันการศึกษา หน่วยงานราชการ และบริษัทเอกชน ติดต่อประสานงาน" เข้าค่ายพุทธบุตร-พุทธธรรม" วัดป่ามหาชัย พระอาจารย์ทินกร ปภัสสโร (ตุ้ยนุ้ย) โทร.๐๘-๓๓๓๘-๕๐๐๓