"รักจัดหนัก”และเรื่อง"หนัก"อีกหลายๆเรื่อง

           “เพื่อนหนูดูแล้วมันบอกว่าหนังงง เสียดายตังค์มากค่ะ  มันไม่สุดอ่ะครับ เรื่องแรกท้องหรือไม่ท้อง งง เรื่องที่สองเนื้อเรื่องมันไม่สมบูรณ์ เรื่องที่ 3 ดีสุดครับ หนังงงมากจบแบบไม่ค่อยรู้เรื่องเลยแต่ขำดี อยากรู้ว่าทำไมมันต้องจบแบบทิ้งปริศนาไว้ทุกตอนเลย หนังไม่ค่อยมันส์เท่าไร ไม่ชอบตรงที่มันจบเร็วไปหน่อย เรื่อง ‘ไปเสม็ด’ นี่ท้องรึเปล่า เรื่องที่สองจบยังไง เรื่อง ‘ทอมแฮ้ง’ แท้งรึเปล่างง  ตอน ’เป็นแม่เป็นเมีย’ ไม่รู้เรื่องอ่ะ จบได้ค้างมาก”

           ทั้งหมดนั้นเป็นความรู้สึกของเด็กหลายคนที่เขียนมาระบายในหน้าแฟนเพ็จหนัง ‘รักจัดหนัก’ หลังจากที่เด็กๆ ได้ดูหนังชื่อเดียวกันไปแล้ว

          ดูเหมือน ‘รักจัดหนัก’ จะเป็นหนังไทยเรื่องแรกที่เด็กๆ เขียนมาระบายความรู้สึกงุนงงหลังจากได้ดูหนังเรื่องดังกล่าว จนคนทำหนังต้องเปิดรอบดูฟรีให้หนึ่งรอบแล้วจัดพูดคุยเมื่อหนังจบเพื่อเปิดโอกาสให้คนดูได้ระบายและซักถามให้หายงงเมื่อวันที่ 8 กันยายน ที่ผ่านมา

           อะไรทำให้เกิดปรากฏการณ์นี้ขึ้นมา ในขณะที่เด็กจำนวนมากก็ยังดูหนังเรื่องนี้ได้อย่างเข้าใจ และหลายคนก็ชื่นชอบ ในขณะที่หลายคนตกหลุมรักหนังเรื่องนี้ไปแล้วอย่างบริบูรณ์ในเวลาเดียวกัน

           ข้าพเจ้าคุยกับเพื่อนว่ามันคงเป็นเพราะระบบการศึกษาไทยที่ไม่เคยเปิดโอกาสให้เด็กได้คิดหรือตัดสินใจด้วยตนเอง บทเรียนในห้องเรียนต้องมีบทสรุปชัดเจน คำตอบต้องเป็นไปในทิศทางเดียวกัน ห้ามตอบนอกกรอบ เด็กๆ ก็เลยคุ้นชินอยู่กับการเรียนที่ต้องมีครูคอยสรุปบทเรียนให้ฟัง เด็กไม่สามารถคิดหรือตัดสินใจได้ด้วยตัวเอง พอมาเจอหนังที่ต้องจบแบบใช้ความคิด เด็กบางคนก็เลยเอ๋อจนเข้าใจไปว่าหนังจบแบบไม่รู้เรื่องหรือจบแบบไม่สมบูรณ์ และอยากเห็นตอนจบที่มีบทสรุปชัดๆ เหมือนตอนเรียนหนังสือ

           แต่เพื่อนตอบว่ามันไม่ใช่แค่นั้นหรอก แต่เป็นเพราะ ‘คนทุกคนในสังคมกำลังมีปัญหา’

           ครูมีปัญหาเพราะไม่ยอมสอนเรื่องเพศให้เด็กได้เรียนรู้ เมื่อครูไม่สอนเรื่องเพศให้เด็กได้เรียนรู้ เด็กก็ไม่รู้จักตัวเอง เมื่อเด็กไม่รู้จักตัวเองก็ไม่เข้าใจตัวเอง เมื่อเด็กไม่เข้าใจตัวเองก็ทำอะไรผิดพลาดกันออกมา

           พ่อแม่ก็มีปัญหาเพราะนอกจากจะไม่สื่อสารเรื่องเพศกับลูกแล้ว ยังห่างเหินลูก ไม่มีเวลาให้ลูกพอๆ กับเลี้ยงลูกไม่เป็น หรือไม่ก็เลี้ยงลูกด้วยเงิน เลี้ยงลูกด้วยคอมพิวเตอร์ เลี้ยงลูกด้วยโน้ตบุ๊ก

           เรื่องเพศก็มีปัญหา เมื่อเรื่องเพศถูกทำให้กลายเป็นเรื่องน่าอับอายเวลาพูดคุยกันก็ยิ่งกลายเป็นเรื่องที่เข้าใจยาก ส่งผลให้คนในสังคม ทุกวัย ทุกสาขาอาชีพ ทุกวงการ ทุกสถาบันต่างก็ไม่พูดคุยเรื่องเพศ เมื่อเรื่องเพศไม่มีการถูกพูดถึงก็เกิดการเข้าใจผิด ปฏิบัติกันอย่างผิดๆ ส่งผลให้คนทำหนังที่พยายามทำหนังเรื่องเพศเพื่อการศึกษาต้องตีโจทย์ยากมากขึ้น บางเรื่องตีโจทย์แตกแต่ก็โดนแบนจากระบบเซ็นเซอร์ที่มีปัญหา

           คนทำหนัง ‘รักจัดหนัก’ ก็มีปัญหาเพราะเจอโจทย์ยากๆ ที่ต้องทำหนังที่มีความยาวไม่เกินสองชั่วโมง เวลาเพียงสองชั่วโมงจะสามารถทำให้คนดูทุกคนเข้าใจเรื่องเพศได้อย่างถ่องแท้ได้อย่างไร

           หนัง ‘รักจัดหนัก’ โดยตัวมันเองก็มีปัญหาเพราะมันไม่สามารถสื่อสารให้เด็กทุกคนได้เกิดความเข้าใจได้

           สรุปแล้ว ’คนทุกคนกำลังมีปัญหา’ เพื่อนคนเดิมตอบอย่างมั่นใจ

           ข้าพเจ้าไม่ทันได้ถามเพื่อนว่าทางออกของปัญหาคืออะไร เพราะมัวแต่ตะลึงอยู่กับคำตอบที่เธอช่วยเสริมให้ฟัง

           ปัญหาเรื่องเพศที่เกิดขึ้นในบ้านเราเวลานี้เป็นปัญหาที่เรียงร้อยกันเป็นลูกโซ่แห่ง “อิทัปปัจจยตา” เมื่อมีสิ่งนี้เกิดขึ้น...สิ่งนี้จึงมี ในทางเดียวกัน เมื่อสิ่งนี้ดับไป... สิ่งนี้ก็ดับ

           ถ้าเช่นนั้นทางออกของปัญหาก็มีอยู่ในคำตอบที่เพื่อนคนเดิมช่วยเสริม นั่นคือ เราควรสอนเรื่องเพศที่สามารถเข้าใจได้อย่างรอบด้านให้เด็กได้เรียนรู้ เป็นกระบวนการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม ให้เด็กได้ใช้ความคิด จินตนาการ การตัดสินใจ พร้อมทั้งสอนการเจริญสติแบบ ‘รู้สึกตัว’ ควบคู่กันไป เมื่อ ‘การเรียนรู้เรื่องเพศอย่างรอบด้าน’ และ ‘การเจริญสติ’ มาพบกัน ก็น่าจะช่วยให้เด็กๆ ได้รู้จักตัวเอง เข้าใจตัวเอง เท่าทันตัวเอง ไม่พาตัวเองให้เข้าไปสู่โยงใยของปัญหาต่างๆ อย่างง่ายดาย เพราะการเจริญสติให้รู้สึกตัวนั้น จะทำให้เห็นอารมณ์ที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับเรื่องเพศ ซึ่งเป็นสัญชาตญาณได้ดีขึ้น รู้วิธีป้องกัน หรือหาทางออกอื่นๆ เช่นกีฬา ไม่ก็ทำกิจกรรมจิตอาสาสร้างสรรค์ ฯลฯ เป็นตัวที่ช่วยดึงจิตออกจากการหมกมุ่นในเรื่องนี้  
 
           บางทีสิ่งที่ ‘รักจัดหนัก’ กำลังเผชิญอยู่ในเวลานี้อาจไม่ใช่แค่การสื่อสารเรื่องเพศที่หนักหนาสาหัสอยู่แล้วเท่านั้น แต่มีเรื่อง ‘หนัก ๆ’  อีกหลายเรื่องร้อยเรียงกันเป็นลูกโซ่ที่ต้องตามแก้กันหลายจุดทีเดียว