"เราก็อยู่ของเราได้" ครูหนุ่มวอนทบทวนแนวคิดยุบ ร.ร.ขนาดเล็ก

เรื่องราวของโรงเรียนบ้านกุดแคนประชาสรรค์ อ.ภูเวียง จ.ขอนแก่น ซึ่งเป็นโรงเรียนพื้นที่ห่างไกล ซึ่งคุณครูรู้สึกไม่สบายใจหลังมีข่าวว่า โรงเรียนที่ตนสอนจะถูกยุบ ทั้งที่เด็กๆของโรงเรียนจะสามารถทำคะแนนระดับประเทศได้ในเกณฑ์ที่ค่อนข้างสูง ซึ่งเรื่องราวถูกเล่าผ่านเพจ คณิตศาสตร์ By พี่ช่วย ระบุว่า 

46 คนของผมคงต้องเดินทางไกลอีก 5 กม. แต่ละคนอยู่กับตายายแก่ ๆ ฐานะยากจนมาก ผิดด้วยเหรอที่อยู่บ้านนอก ทำไมจ้องแต่จะยุบ รร.ฉัน แทนที่จะส่งครูมาช่วยกันพัฒนากระจายการศึกษาให้ทั่วถึง เด็กบ้านนอกไม่ใช่คนเหรอครับถึงได้เขี่ยเล่นตามใจชอบ นี่ก็สอนกันอยู่ 3 คน คนแรก=อนุบาล , คนสอง=ป.1-2-3 , คนสาม(ผมเอง) ป.4-5-6 เราก็อยู่ของเราได้

โอเน็ตก็สูงกว่าระดับประเทศอีก มันเปลืองงบอะไรนักหนา แต่ละปีไม่เห็นส่งงบอะไรมาให้พัฒนาถึงกับต้องเปลืองเลย คอมพิวเตอร์ , สนามกีฬา , ป้าย , รั้ว , บ้านพักครู ฯลฯ ผ้าป่าชาวบ้านล้วน ๆ

รร.ที่ผมอยู่ อยู่ติดเขื่อนอุบลรัตน์ ชาวบ้านมีอาชีพหาปลา เด็กกำพร้าพ่อแม่ (พ่อแม่อย่าร้างแยกทาง) อยู่กับตายาย 90% ห่างจากตำบล =12กม. ห่างจาก อ.ภูเวียง =24 กม. ห่างจาก สพป.ขก.5 =82 กม. เศร้าแทนตายายแก่ ๆ กับโรงเรียนที่ชาวบ้านร่วมกันสร้างมา และน้อยใจเหมือนเขามองเด็กเหล่านี้ไร้ค่ารวมถึงมองครูบ้านนอกอย่างพวกเราด้วย

ปล. โรงเรียนยังไม่มีคำสั่งยุบมานะครับ (อีกไม่นานนี้ก็ไม่แน่) ผมเห็นข่าวจะยุบ รร.ขนาดเล็ก 15,000 กว่าโรงพร้อมบอกจะแก้กฎหมายที่ขัดขวางการยุบฯ #เหมือนเขาจะยุบให้ได้ แล้วน้อยใจที่เขาไม่มองเห็น ไม่ให้ความสำคัญในจุด ๆ นี้ เลยสื่อออกไปให้เห็นภาพตามที่โพสต์ครับ อย่างน้อยผมก็ได้แสดงจุดยืนของผม และสิ่งที่เป็นอยู่จริงอีกขั้วหนึ่งของการศึกษาไทยที่หลาย ๆ คนไม่เคยเข้าใจและไม่เคยรู้ว่ายังมีกลุ่มนี้ที่รอให้การศึกษามาถึงชมชุนเขาอยู่ กระผมขอขอบคุณกำลังใจที่ทุกท่านมอบให้มาก ๆ ครับ #ครูบุญช่วย