อย่าจับผู้โดยสารเป็นตัวประกัน! นักบินต้องมีสำนึกรักองค์กร

ที่นี่ไม่มีความลับ ฉบับ 3412 หน้า 16 ระหว่างวันที่ 25-27 ต.ค.2561 โดย...เอราวัณ

อย่าจับผู้โดยสาร

เป็นตัวประกัน!

นักบินต้องมีสำนึกรักองค์กร       

          ภูเขาน้ำแข็งแห่งปัญหา การเบ่งคับฟ้าของนักบินสายการบินไทย ได้ปะทุขึ้นมาให้สังคมเห็น เพราะเที่ยวบิน TG 971 (ซูริก-สุวรรณภูมิ) เมื่อวันที่ 11 ตุลาคม ที่ผ่านมา ตามมาด้วยการเรียกร้อง ขอขึ้นค่าตอบแทน-เบี้ยเลี้ยงต่างๆ ของนักบิน ในขณะที่องค์กรอย่างการบินไทยยังอยู่ในสภาพย่ำแย่ทางการเงิน เป็นเรื่องที่ผู้บริหารและคณะกรรมการบริษัท ต้องสังคายนานักบินของการบินไทยเสียที ไม่ควรซุกขยะเหล่านี้ไว้ใต้พรมอีกต่อไป      

          การออกมาแสดงการข่มขู่ของนักบิน บางคนขู่การบินไทยที่จะหยุดบิน หรือการไม่ทำการบินเพื่อต่อรองยืนยันสิทธิ์ในการนั่งชั้น frist class ถือเป็นการ “จับผู้โดยสารเป็นตัวประกัน” อันเป็นคำข่มขู่ที่น่าละอายยิ่ง และไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง เพราะพนักงานการบินไทยทุกคนควรตระหนักว่าหัวใจขององค์กรบริการอย่าง “การบินไทย” ที่สำคัญสุดคือ “ผู้โดยสาร” ไม่ใช่นักบิน-พนักงานต้อนรับ หรือฝ่ายบริหาร การจะมีความไม่ลงรอยกันของคนในการบินไทยอย่างไรก็เป็นเรื่องที่ต้องถกกันให้จบ ไม่ควรเอาผู้โดยสารไปเป็นตัวประกันเหมือนที่ “นักบินเลวๆ” กำลังเคลื่อนไหว

          การบินไทยมีพนักงานทั้งหมด 22,370 คน ในจำนวนนี้เป็นนักบิน 1,371 คน พนักงานต้อนรับบนเครื่ิองบิน 6,081 คน ฝ่ายช่าง 3,682 คน สายการพาณิชย์ 1,674 คน หน่วยธุรกิจการบริการภาคพื้นดิน 7,447 คน และฝ่ายอื่นๆ อีก 2,115 คน ต้องบอกว่าส่วนใหญ่ยังเป็นคนดีและรักองค์กร ไม่เช่นนั้นองค์กรดำรงอยู่ไม่ได้ แต่ต้องยอมรับว่ามี “บางส่วน” เป็นคนไม่ดี เห็นแก่ประโยชน์ตน ที่คนเลวส่วนน้อยนี้ทำให้การบินไทยชื่อเสียงไม่ดี เข้าทำนอง “ปลาเน่าตัวเดียวเหม็นทั้งข้อง” ที่ผู้บริหารชุดใหม่ต้องเร่งผ่าตัดเสีย

          คนไม่รักองค์กรและหัวใจหลักของการบินไทย เยี่ยงนี้ ควรจะออกไปจากองค์กรและไม่ควรมีสายการบินใด “อ้าแขนรับ” คนเหล่านี้อีก เพราะเมื่อข่มขู่องค์กรเดิมโดยเอาผู้โดยสารเป็นตัวประกันได้ มีหรือที่จะไม่ไป “คิดเลวๆ” ในที่ใหม่           

          เอกนิติ นิติทัณฑ์ประภาศ ประธานบอร์ดการบินไทย และ สุเมธ  ดำรงชัยธรรม กรรมการผู้อำนวยการใหญ่ (DD) การบินไทย ต้องแสดงความกล้าหาญที่จะผ่าตัดการบินไทยอย่างเข้มแข็ง ไม่ซุกขยะไว้ใต้พรม เหมือน 58 ปีที่ผ่านมา ต้องหลอมหัวใจของพนักงาน-ผู้บริหาร และคณะกรรมการให้สร้างความรักในองค์กรเป็นที่ตั้ง ไม่ใช่อยู่ในภาวะเห็นแก่ได้ เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน คิดว่าองค์กรจะย่อยยับอย่างไรก็ช่าง หากใครคิดแบบนั้นอยู่ควรจะให้ออกไปพ้นองค์กร และร่วมกันนำพาองค์กรไปสู่หัวใจหลักทางธุรกิจ คือ “ผู้โดยสาร”

          นักบินทั้งหลายเลิกหยิ่งผยองนึกว่าตนเองเป็นบุคคลชั้น 1 พนักงานฝ่ายอื่นเป็นพลเมืองชั้น 2 ขององค์กร สิทธิประโยชน์ที่ได้มากเกินพอก็ควรลดลงบ้างและเลิกเรียกร้องเสียที หันมาคิดใหม่เสียว่า “ถ้าองค์กรอยู่ไม่ได้ พวกคุณก็อยู่ไม่ได้” แล้วหันมามุ่งมั่นร่วมมือกับทุกฝ่าย สร้างสรรค์การบริการที่ดีให้กับ “ผู้โดยสาร” ผู้โดยสารต้องมาก่อนนักบินและพนักงานเสมอ สิ่งนี้จำเป็นต้องตระหนักเพื่อให้องค์กรอยู่รอด   

          เป็นสิ่งที่ชอบแล้วที่ “ลุงตู่ 4.0” นายกรัฐมนตรี พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ออกมาเปิดทางให้สังคายนาปัญหาในการบินไทย ต่อไปก็ต้องดูว่าทั้งประธานบอร์ด และ DD จะเดินหน้าอย่างไร